Γιατί όλο το σημιτικό ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει εργολαβία το ξέπλυμα του Λιγνάδη;

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η κατάρρευση των ηθικών αξιών επί διακυβέρνησης Σημίτη, εξελίχθηκε σε μία δεξαμενή λυμάτων που φαίνεται ότι ξεχείλισε όταν ο εκσυγχρονισμός επανήλθε στην εξουσία μέσω του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο δημοσιογράφος Άγγελος Μενδρινός αναρωτιέται δικαίως, «γιατί όλο το σημιτικό ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει εργολαβία το ξέπλυμα του Λιγνάδη». Είναι ίσως η πιο σωστή παρατήρηση που ακούστηκε αυτές τις ημέρες. Διότι εκτός από τα πρόσφατα γεγονότα και την φερόμενη εμπλοκή τέως υπουργών του Σημίτη που έθεσαν τις υπηρεσίες τους στο πλευρό του Δημήτρη Λιγνάδη αναφορικά με την υπερασπιστική τακτική που θα ακολουθήσει, οι ρίζες της συμμορίας του αίσχους φτάνουν μέχρι εκείνη την μαύρη για την Ελλάδα εποχή.

Όπως είναι επόμενο, το σύστημα Λιγνάδη δεν ξεφύτρωσε ξαφνικά την τελευταία εβδομάδα, όταν ο Λιγνάδης είχε βρει καταφύγιο στο σπίτι πρώην υπουργού του Σημίτη, όπου και δεχόταν τις επισκέψεις άλλων δύο πρώην υπουργών με νομικές γνώσεις, που συνέδραμαν σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην δόμηση της υπερασπιστικής του γραμμής.

Ούτε ο κύριος Λιγνάδης εμφανίστηκε αυτοκλήτως στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, προκειμένου να «συνδράμει» τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην διόρθωση της ορθοφωνίας του. Σύμφωνα με τον Νίκο Μουρατίδη, τον σύστησε ο ηθοποιός Κώστας Μαρκουλάκης. Σε αντίθεση λοιπόν με τον Νίκο Γεωργιάδη και τον Φρουζή της Novartis, ο Λιγνάδης δεν είχε προσωπική επαφή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Πάντα κάποιος, συστήνει κάποιον. Έτσι εξηγείται και το μωσαϊκό ουρανοκατέβατων υπουργών που ενώ δεν είχαν καμία σχέση με τη Νέα Δημοκρατία, αντίθετα πρόσκεινται διαχρονικά στον εκσυγχρονισμό, υπουργοποιήθηκαν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Από τα πλέον ηχηρά ονόματα μέχρι τα πιο απλά. Τι δουλειά για παράδειγμα έχει ο Γιώργος Γεραπετρίτης στην κυβέρνηση της παράταξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή; Και όμως ο υπουργός εσωτερικών ήταν αυτός που γνώρισε την κυρία Κατερίνα Σακελλαρόπουλου στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον έπεισε να την κάνει πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο κύριος Μητσοτάκης δεν γνώριζε την κυρία Σακελλαρόπουλου. Ο υπουργός επικρατείας όμως την γνώριζε πάρα πολύ καλά, από τις εποχές του Σημίτη.

Αμφιβάλλουμε εάν ο πρωθυπουργός γνώριζε και τον Γιατρομανωλάκη που τον έκανε υπουργό. Κάποιος θα του τον σύστησε. Όπως και τον κύριο Σκέρτσο.

Η πρόεδρος της Δημοκρατίας λοιπόν ενώ για την υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου ήταν κάθετη και πλήρως υποστηρικτική για τα θύματα, μόλις έσκασε η υπόθεση του εκσυγχρονιστή Λιγνάδη, «θυμήθηκε» το κράτος δικαίου και τα «δικαιώματα των εμπλεκομένων». Λίγο αργότερα ακριβώς αυτή τη δήλωση επανέλαβε ο δικηγόρος του Δημήτρη Λιγνάδη!

Το αόρατο χέρι που ενώνει τους εκσυγχρονιστές

Ο εκσυγχρονισμός λοιπόν όπως και σήμερα, είχε ένα βασικό όπλο. Την διάλυση των ηθικών αξιών της ελληνικής κοινωνίας, διότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος όχι μόνο για τις εθνικές υποχωρήσεις που ονειρευόταν, αλλά κυρίως για να ασελγήσει πάνω στον δημόσιο πλούτο.

Σε αυτό το προφανές σχέδιο, κύριο ρόλο έπαιζαν τα ΜΜΕ. Τόσο τα έντυπα αλλά κυρίως τα τηλεοπτικά. Οι ρίζες της υπόθεσης Λιγνάδη λοιπόν εντοπίζονται ακριβώς σε εκείνη την περίοδο. Όπως έχει δείξει η ιστορία και διεθνώς, οι παιδοβιαστές σκαρφαλώνουν εύκολα στα κλιμάκια της εξουσίας, ακριβώς επειδή είναι αδίστακτοι. Όταν φτάνεις στο σημείο να βασανίζεις ένα παιδί, έχεις μηδενική ηθική αξιά. Είσαι δηλαδή ένας τέλειος αρωγός του εκσυγχρονισμού! Μπορείς να προδώσεις την χώρα σου, να ληστέψεις τον λαό, χωρίς να έχεις καμία ηθική αναστολή. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να εξωθήσει κόσμο στην αυτοκτονία μέσω του χρηματιστηρίου, να παραδώσει τα Ίμια, να προδώσει τον Οτσαλάν και να μην έχει ούτε μία τύψη;

Πέραν όμως της φιλοσοφικής προσέγγισης, υπάρχει και η πρακτική. Όπως και οι καταγγελίες. Η δικαιοσύνη λοιπόν οφείλει να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, όσες ενοχλήσεις κι αν δεχθεί από τους γνωστούς παράγοντες του εκσυγχρονισμού.

Διότι το όλο μιντιακό σύστημα του εκσυγχρονισμού και έτσι όπως δομήθηκε, επέτρεψε στην συμμορία του αίσχους να αποκτήσει μία πρωτοφανή δύναμη. Από τον διευθυντή μεγάλου καναλιού που καθόριζε ποιος ηθοποιός θα πάρει ρόλο σε κάθε σήριαλ, τον ηθοποιό που ήταν ο συνεργός του, ο «γνωστός» πλέον που έκανε τα κάστινγκ, ο εκδότης που προωθούσε τα «πρόθυμα» αγόρια και κορίτσια στα κρεβάτια media αρχών, πολιτικών, οικονομικών παραγόντων και άλλων.
Ουδείς τολμούσε να μιλήσει, διότι έβλεπαν ότι όντως εάν υπέκυπταν στις βρωμερές ορέξεις των καθαρμάτων, έκαναν καριέρα. Ως ηθοποιοί, ως δημοσιογράφοι και λοιπά. Οι υπόλοιποι, σιωπούσαν ή απλώς αναρωτιόντουσαν.

Ήρθε η ώρα να σηκωθεί το καπάκι και να φανεί η βρωμιά. Και θα το φτάσουμε μέχρι τέλους.

newsbreak.gr

ΔΗΜΟΦΙΛΗ