Διαβάστε απόσπασμα από το χθεσινό άρθρο “Αυτοσκοπός” του Μιχάλη Μητσού στα “ΝΕΑ”…
“Τουλάχιστον ο εξάδελφος ήταν πιο συγκροτημένος. Αν ήθελε όμως να προσφέρει πράγματι κάτι στη συζήτηση για τους εξοπλισμούς, θα μπορούσε να πει κάτι άλλο: πως το να αγοράζεις αεροπλάνα, τορπίλες και φρεγάτες δεν σε νομιμοποιεί να παραμένεις ακλόνητος σε ανεδαφικές θέσεις. Μια τέτοια ανεδαφική θέση είναι ότι με την Τουρκία συζητάμε αποκλειστικά και μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ: το επαναλαμβάνουν μονότονα κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αν και ο Πρωθυπουργός προσωπικά προτιμά συχνά-πυκνά, και έχει δεχθεί κριτική γι’ αυτό, τη λέξη «θαλάσσιες ζώνες». Δεν πρόκειται για μια γλωσσική παραλλαγή, αλλά για μια ουσιαστική διαφορά, καθώς εισάγει στη διαπραγμάτευση και το φλέγον θέμα των χωρικών υδάτων.
Διότι επίσης ανεδαφικό είναι να αναδεικνύεις συστηματικά ως κυρίαρχο ζήτημα την τουρκική απειλή του casus belli, ενώ γνωρίζεις ότι τυχόν γενική και μονομερής επέκταση των χωρικών σου υδάτων στα 12 μίλια δεν θα γινόταν δεκτή από την Τουρκία, αλλά ούτε κι από τους συμμάχους σου, καθώς θα μετέτρεπε το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη.
Ούτε ο διάλογος είναι αυτοσκοπός, ιδιαίτερα όταν έχεις απέναντί σου τον Ερντογάν. Αλλά τα περιθώριά του πρέπει να εξαντλούνται.”
Υ.Γ
Τι μας λέει στο άρθρο του ο κ. Μιχάλης Μητσός…
Ότι η χρήση του όρου “θαλάσσιες ζώνες” από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν είναι μια γλωσσική παραλλαγή, αλλά μια ουσιαστική διαφορά, καθώς εισάγει στη διαπραγμάτευση και το φλέγον θέμα των χωρικών υδάτων.
Σας θυμίζουμε ότι πρώτοι είχαμε αναδείξει (από τον Σεπ. 2020) το θέμα των θαλασσίων ζωνών και τους κινδύνους που ενέχει η χρήση του όρου …