Γράφει ο Κώστας Χριστινάκης
Δύο μέρες πριν από τις εκλογές και οι πλειοψηφία των πολιτών θα επιλέξει το κόμμα που θα ψηφίσει, ανάλογα με το αν αυτό είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου.Η “μνημονιακή” ψήφος πιθανότατα θα βρει το δρόμο της, δηλαδή θα οδηγήσει σε μια κυβέρνηση που θα συνεχίσει να βαδίζει (ή μάλλον να σέρνεται) στο δρόμο που χαράζει το μνημόνιο και οι συνεχείς επικαιροποιήσεις του.Η “αντιμνημονιακή” ψήφος φαίνεται ότι είναι πολύ πιθανό να λοξοδρομήσει και τελικά να οδηγήσει κι αυτή σε μια μνημονιακή κυβέρνηση.
Είναι σίγουρο ότι η κάλπη δεν θα δώσει αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, όσο κι αν την απαιτεί ο Αντωνάκης.Επίσης είναι σίγουρο ότι το ΚΚΕ, θα παραμείνει σταθερό στις θέσεις του και δεν θα συνεργαστεί με κανένα άλλο κόμμα, ούτε θα συμμετέχει σε μια κυβέρνηση της αριστεράς, όπως θα ήθελε ο εσχάτως ενωτικός Αλέξης.Με αυτά τα δεδομένα τα υπόλοιπα πέντε κόμματα (εκτός του ΚΚΕ) που θα μπουν σίγουρα στη Βουλή, θα αναγκαστούν να συνεργαστούν, διότι την επομένη των εκλογών οι δανειστές μας θα απαιτήσουν σταθερή κυβέρνηση.Άρα είναι σίγουρο ότι κανένα από τα προγράμματα των κομμάτων αυτών δεν θα εφαρμοστεί πλήρως σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, αφού η ίδια η συνεργασία προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις, αν όχι προγραμματικές συγκλίσεις.
Ποιές είναι όμως οι δυνατές συνεργασίες; To ΠΑΣΟΚ ξεκάθαρα είναι έτοιμο να συνεργαστεί με πολύ κόσμο προκειμένου να μην εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη, μένωντας έξω από μια κυβέρνηση συνεργασίας. Θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει και πιθανόν η κάλπη να του δώσει και τον ρόλο του ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.Η Νέα Δημοκρατία προφανώς είναι έτοιμη να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αφού όπως καταλαβαίνουμε όλοι, ο Αντωνάκης φωνάζει μόνο για προεκλογικούς λόγους, ενώ στο τέλος θα τιμήσει την υπογραφή που έχει βάλει δίπλα στην υπογραφή του Βαγγέλη. Ο Πάνος δηλώνει ότι ούτε νεκρός δεν συνεργάζεται με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.Όμως ο κολλητός του από την Πολιτική Άνοιξη, πιθανώς τελικά να τον πείσει, ειδικά αν υιοθετήσει κάποιες βασικές αρχές από την ιδρυτική διακύρηξη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.Δεν απογορεύει κανείς στον Αντωνάκη να ζητήσει κι αυτός λογιστικό έλεγχο του χρέους ή να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς.Έτσι κι αλλιώς τα θέματα αυτά χρειάζονται χρόνο για να προχωρήσουν , χωρίς να έχουν και δεδομένο το θετικό αποτέλεσμα. Μέχρι να γίνουν λοιπόν αυτά, ο Πάνος μπορεί να συνεναίσει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τον πολιτικό μέντορά του.Ο Αλέξης θέλει να καταγγείλει το μνημόνιο και να ακυρώσει τη δανειακή σύμβαση, όμως χθες βράδυ ο Τατσόπουλος, μιλώντας με ειλικρίνια, παραδέχτηκε ότι πολλά θα εξαρτηθούν από το που θα ρίξει το βάρος του το ΠΑΣΟΚ, προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά.Άφησε έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, ενώ κι ο ίδιος ο Αλέξης νωρίτερα στην Ομόνοια δήλωσε ότι θα αποδεχθεί πιθανή στήριξη από μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.Επίσης ο Αλέξης εδώ και καιρό, τά’χει βρει με τον Πάνο, σε ένα αντιμνημονιακό μέτωτο , που όμως δεν βγαίνει χωρίς προσθήκη και τρίτου στην παρέα.Όσο για τον Φώτη….ένα άχρωμο, άοσμο και άγευστο μπαλαντέρ, έτοιμο να “κολλήσει” σε κάθε μνημονιακό συνασπισμό. Ο Ντόρα η εξερευνήτρια ψάχνει ένα τρόπο να μπει στη Βουλή για να στηρίξει το μνημόνιο, οι Οικολόγοι θα ριζώσουν όπου τους φυτέψουν,ενώ για τον Καρατζαφύρερ τα λόγια είναι περιττά !!! ( Για την Χρυσή Αυγή δείτε αυτό, που τα λέει όλα: http://anti-ntp.blogspot.com/2012/05/1987.html ).
Φαίνεται λοιπόν ότι το μνημόνιο είναι ένας πλανήτης με πολύ ισχυρή έλξη, όπου τα πολιτικά κόμματα βρίσκονται σε τροχιά γύρω απ’αυτόν, από την οποία είναι αδύνατο να ξεφύγουν. Σε ποιο κοντινή τροχιά σ’αυτόν το πλανήτη, βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, αφού ο Βαγγέλης είναι ένας από τους συντάκτες του μνημονίου.Λίγο πιο έξω , διαγράφει την τροχιά της η ΝΔ, συνυπογράφοντας το μνημόνιο και προσθέτοντας κάποιες πινελιές αναδιαπραγμάτευσης και δήθεν ανάπτυξης.Παραέξω η τροχιά του Φώτη, που δηλώνει “αθώος” αφού δεν ψήφισε το μνημόνιο, δέχεται να το τηρήσει και στοχεύει να απαγκιστρωθεί απ’αυτό. (Μην τον παρεξηγείτε τον παππού.Μακάρι να φτάσουμε τα χρόνια του.) Πιο απομακρυσμένοι ο Πάνος με τον Αλέξη , που μοιράζονται την ίδια τροχιά με αντίθετη ιδιοστροφή…ο Πάνος δεξιόστροφη και πιο εθνικιστική και ο Αλέξης αριστερόστροφη και πιο ουμανιστική. Επίσης τον πλανήτη “μνημόνιο” πλησιάζουν σαν κομήτες η Ντόρα, ο Καρατζαφύρερ, οι Οικολόγοι και η Χρυσή Αυγή, επιθυμώντας να γίνουν δορυφόροι του, με κίνδυνο να καταστραφούν στη στρατόσφαιρά του ή να καταστρέψουν μέρος της επιφάνειάς του, με τη σύγκρουσή τους.
Πολύ μακριά απ’όλους αυτούς, βρίσκεται το ΚΚΕ, που φαίνεται να διαγράφει μόνο του, μια ξεχωριστή τροχιά.Σίγουρα δεν περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη “μνημόνιο” και ούτε γύρω από τον πλανήτη “ευρωπαϊκή ένωση”. Άραγε περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη της “επαγγελίας” στον οποίο μπορούμε να αναζητήσουμε τη διέξοδο από τη κρίση και τη λύση σε όλα τα προβλήματα της Ελλάδας ? Ή μήπως η τροχιά του ορίζει απλώς μια μαύρη τρύπα στην οποία κινδυνεύουμε να χαθούμε για πάντα ?
Εσείς οι μνημονιακοί ψηφοφόροι, από τα δέκα κόμματα που έχουν πιθανότητες να μπουν στη Βουλή έχετε 9 επιλογές, ανάλoγα με το πόσο συντηριτικοί ή ριζοσπαστικοί είστε.Όμως παραμένετε μνημονιακοί ακόμα κι αν σας έχουν πείσει για το αντίθετο. Εσείς οι αντιμνημονιακοί ψηφοφόροι έχετε να επιλέξετε ένα μόνο κόμμα, με ξεκάθαρη θέση όσο αφορά την αντίθεσή του στο μνημόνιο, αλλά με πολύ θολή πρόταση για την επόμενη μέρα.
Δύσκολη απόφαση.Η κρισιμότερη της μεταπολίτευσης. Έχετε πειστεί ότι ο δρόμος του μνημονίου οδηγεί στην έξοδο από την κρίση και όχι στον αργό θάνατο της χώρας μας ? Έχετε πειστεί ότι το ΚΚΕ , που είναι το μόνο αντιμνημονιακό κόμμα, έχει πράγματι εναλλακτική λύση για τη χώρα ? Ή μήπως πιστεύετε ότι η καταστροφή είναι αναπόφευκτη ? Ακόμα κι έτσι να είναι , μην απελπίζεστε. Μετά από κάθε καταστροφή , έρχεται η ανοικοδόμηση. Πιθανόν με την ψήφο μας να μπορέσουμε να επιλέξουμε σε πόσο χρόνο θα έρθει η καταστροφή και συνεπώς πότε θα αρχίσει η ανοικοδόμηση. Αν πραγματικά μπορούμε εμείς να κάνουμε αυτή την επιλογή, γιατί πολλά ακούγονται….
Πριν ξεκινήσουμε για το εκλογικό κέντρο, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στο καθρέπτη ή να κοιτάξουμε κατάματα τα παιδιά μας. Η ψήφος μας πιθανότατα θα καθορίσει το μέλλον της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες. Σε αυτές τις εκλογές δεν επιλέγουμε απλώς ένα κόμμα. Είναι πραγματικά ζήτημα ζωής ή θανάτου. ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.