O άνθρωπος «Χαμαιλέων»…

Γράφει και ζωγραφίζει ο ΑΠΕΛΛΗΣ
O άνθρωπος «Χαμαιλέων», είναι ένα πλάσμα αινιγματικό. Κανείς δε γνωρίζει το αληθινό, αποκρουστικό του πρόσωπο, όμως όλοι έχουν αντιληφθεί κάποιες από τις πολλές μορφές που χρησιμοποιεί για να παρουσιάζεται στο κοινό. Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», είναι πραγματικά ο μαιτρ της παραλλαγής και της μεταμφίεσης. Είναι ασυναγώνιστος σε αυτό που κάνει και το κάνει καλύτερα από τον καθένα.
Κατά αρχήν, ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» είναι υπαρκτός. Μόνο οι χιλιάδες μορφές του είναι πλασματικές, σαν τα κοστούμια και τις μάσκες των θεατρίνων που κρέμονται στο βεστιάριο. Ανάλογα με τις ανάγκες του ρόλου, διαλέγει τη μάσκα και το κοστούμι που ταιριάζει στην κάθε περίσταση. Το ρεπερτόριο των ρόλων του είναι πολύ μεγάλο. Περιλαμβάνει ρόλους κλασικούς και μοντέρνους. Παίζει εξίσου καλά στην κωμωδία, όπως και στο δράμα. Είναι
παντού και πάντα έτοιμος να δώσει ρεσιτάλ ερμηνείας. Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί, πως κάτω από τη μάσκα του κρύβονται οι φολίδες ενός ερπετού. Η αλήθεια είναι, πως ακόμη και όταν λέει αλήθεια, το κάνει για να πει ένα μεγάλο ψέμα.
Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», προτιμά τους μεγάλους ρόλους, τους πρωταγωνιστικούς. Έχει τη διαστροφή να χαίρεται τόσο περισσότερο, όσο περισσότεροι είναι αυτοί που έχουν πέσει θύματα της παραπλάνησης του. Σαν τον θεατρίνο, αισθάνεται πιο ταλαντούχος, όταν βλέπει γεμάτη την πλατεία από τους ανύποπτους θεατές του. Για το λόγο αυτό, ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» προτιμά συνήθως ρόλους πολιτικούς και κοινωνικούς. Εξυπακούεται, πως η σχέση με τη συνείδηση του είναι ανύπαρκτη. Αυτή μετατράπηκε σε ψυχρή αίσθηση ερπετού, όταν ο ίδιος αποφάσισε να ακολουθήσει την φύση του και να γίνει Χαμαιλέων. Αυτό, μας λέει καθαρά, ότι ο Χαμαιλέων γεννιέται, δε γίνεται. Ή το έχει ή δεν το έχει. Απλά, έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή του που το ανακαλύπτει και όπως όλα τα έμβια πλάσματα ακολουθεί την έξη και τις συνήθειες της ιδιαίτερης φύσης του. Τότε, σαν τον λυκάνθρωπο τις τρίχες, εμφανίζει και αυτός τις πρώτες φολίδες του είδους του.
Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», έχει την φοβερή ικανότητα να ανιχνεύει τους πόθους και τις ανάγκες των ανθρώπων και της περίστασης. Για αυτό, είναι πάντα έτοιμος, να προσφέρει δήθεν αυτά που τους λείπουν. Έτσι, καταφέρνει πάντα να είναι επίκαιρος, φορώντας το κοστούμι και τη μάσκα που απαιτούν οι περιστάσεις. Το χρώμα του, αν και πάντα ταιριάζει στο περιβάλλον στο οποίο κινείται και απευθύνεται, δεν είναι όμως αρκετό στο να αποκαλύψει την αληθινή του ταυτότητα. Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», χρησιμοποιεί όλα τα χρώματα και όλες τις παραλλαγές τους. Του αρέσουν το μπλε, το γαλάζιο, το πράσινο, το ροζ, το κόκκινο, το μαύρο, σε όλες τις πιθανές και απίθανες αποχρώσεις, ακόμη και σε συνδυασμούς χρωμάτων. Δεν έχει πρόβλημα. Όλα του αρέσουν και όλα του ταιριάζουν. Το χειρότερο για εκείνον είναι να τον αποκαλύψουν. Ωστόσο, ακόμη και τότε, φοράει γρήγορα το κοστούμι και τη μάσκα του αθώου και διαμαρτύρεται σε όλους τους τόνους ότι δεν είναι ένοχος. «Κάποιοι απεργάζονται την πολιτική μου εξόντωση», είναι η δικαιολογία, που χρησιμοποιεί συνήθως.
Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», έχει πάντα δύο σκοπούς. Ο ένας, ο φανερός, είναι προς εξωτερική κατανάλωση. Ο άλλος, ο κρυφός και αληθινός, είναι ο προσωπικός του σκοπός. Άλλωστε, για αυτόν τα κάνει όλα. Το πρωί μιλά κανείς με έναν πράσινο Χαμαιλέοντα και μέχρι το βράδυ αυτός έχει γίνει μπλε. Ένα άλλο του όνομα είναι ο «κωλοτούμπας», καθώς γυρίζει γύρω από το κλαδί. Η μόνη λύση και σωτηρία, είναι να τον καταλάβει κανείς από την αρχή, πριν μπλέξει στα τεχνάσματα των παραλλαγών του. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς τον άνθρωπο «Χαμαιλέων», είναι να τον τραβήξει στο φως της αλήθειας. Αν δε, είναι πολιτικός, να τον περάσει από τη βάσανο των Εκλογών. Εκεί, η μάσκα με το επίπλαστο δέρμα του, αδυνατεί να παράγει τις χρωστικές της ουσίες, που είναι απαραίτητες για την παραλλαγή. Τότε, σαν ξεπλυμένος, με τα χρώματα να τρέχουν, αποκαλύπτει αθέλητα το αληθινό πρόσωπο του ερπετού. Αυτός είναι ο λόγος, που ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» προτιμά το ημίφως των προσχημάτων και των ανέξοδων ψευδαισθήσεων, όπως ακριβώς και η μεγάλη σε ηλικία πόρνη προτιμά την κολακεία του μισοσκόταδου.
Όπως σε όλα τα γένη, έτσι και οι άνθρωποι «Χαμαιλέοντες», προσαρμόζονται στο οικοσύστημα τους. Υπάρχουν μικροί και μεγάλοι άνθρωποι «Χαμαιλέοντες» μέσα στο δάσος της κοινωνίας. Ο δικός μου άνθρωπος «Χαμαιλέων», του οποίου το ολόσωμο πορτραίτο παρουσιάζω εδώ, είναι παγκόσμιας εμβέλειας. Βρίσκεται πάντα στο παρασκήνιο των διεθνών εξελίξεων, πίσω από τις κουρτίνες, και σαν άλλος βιρτουόζος κινεί τα σχοινιά των πολιτικών του μαριονέτων. Έχει την φωτεινή εικόνα ανθρώπου, που ενδιαφέρεται για την ανθρωπότητα. Τόσο πολύ, που έχει την διάθεση να την βάζει να τρέχει μάταια, δίχως σκοπό, μέσα σε έναν πειραματικό τροχό παραγωγής και εκμετάλλευσης, τόκων και επιτοκίων. Όπως τα ποντίκια, που φέρνουν συνεχώς γύρο τρέχοντας πάνω στην ρόδα της αιχμαλωσίας τους.
Αυτός, ο παγκόσμιος άνθρωπος «Χαμαιλέων», διαβάζει τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι και σχεδιάζει πάνω στον χάρτη τα όρια της κυριαρχίας του. Όπου η πειθώ δεν πείθει, έχει τα μέσα για να το πράξει, με πυραύλους και χρήμα. Στον κάλαθο των αχρήστων έχει πεταμένα παλαιότερα σχέδια του από άλλες περιστάσεις. «Χαμαιλεόντιες» θεωρίες και ιδεολογίες, σημαίες και σύμβολα. Το βεστιάριο του περιέχει διάφορες μάσκες και ευφάνταστες ιδεολογικές παραλλαγές. Το κοινό του είναι όλος ο κόσμος και η περίσταση απαιτεί ένα πρόσωπο σοβαρό, φιλικό και ανθρωπισμό γεμάτο. Αυτός, έχει όλα τα εχέγγυα να είναι ο μέγας διδάσκαλος των επί γης Χαμαιλεόντων. Προβάλλει ως διαφωτιστής και ανθρωπιστής, είναι χρηματιστής, είναι καπιταλιστής και είναι ορθολογικά σκεπτόμενος το δικό του, βεβαίως, και μόνο συμφέρον. Είναι ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» της Νέας Τάξης του 21ου αιώνα.
Κοιτάξτε τον τώρα, τη στιγμή της μεταμόρφωσης του.
Δεν τον είδατε, δεν τον γνωρίζετε, αλλά αυτός σας ξέρει….
Πίνακας του ΑΠΕΛΛΗ: «Ο άνθρωπος Χαμαιλέων», λάδια σε καμβά, 0,70Χ100, 2009.