Ο Κωνσταντίνος Δαμιανός (1853 – 23 Σεπτεμβρίου 1915) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος, πρεσβύτερος αδερφός του υποναυάρχου Ιωάννη Δαμιανού (1861-1920) και γιος του διαπρεπούς Υδραίου νομομαθούς Ιωάννη Δαμιανού (1813-1860), δικαστή, δικηγόρου, βουλευτή και υπουργού.
Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1853 και εξήλθε από τη Σχολή Ευελπίδων ως αξιωματικός πυροβολικού. Έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 όπου ως ταγματάρχης μετείχε στην εκστρατεία της Ηπείρου και την περίοδο 1906-1907 διετέλεσε διοικητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων.
Συμμετείχε, επίσης, στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, ως υποστράτηγος διοικητής της 3ης Μεραρχίας που κατέλαβε την Κορυτσά το 1913, λαμβάνοντας μέρος σχεδόν σε όλες τις μάχες του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου. Λίγο πριν το τέλος αυτού ορίσθηκε διοικητής τμήματος Στρατιάς αποτελούμενο από την 3η και 10η Μεραρχίες.
Μετά τη λήξη των πολέμων αυτών, το 1913, ανέλαβε πρώτος διοικητής του μόλις συσταθέντος 4ου Σώματος Στρατού με ταυτόχρονη προαγωγή του στο βαθμό του αντιστρατήγου, για να συνταξιοδοτηθεί τον επόμενο χρόνο, το 1914, ως αντιστράτηγος σε πολεμική διαθεσιμότητα.
Τιμήθηκε με τον Ανώτατο Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος το 1913 για την εξαίρετη πολεμική του δράση. Πέθανε στην Αθήνα το 1915.