Όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ γραπτά, τηλεοπτικά ή και ραδιοφωνικά μετέδωσαν το αποτέλεσμα μιας ψηφοφορίας στο Ευρωκοινοβούλιο, αναφορικά με το μεταξύ τους αυθαίρετο μοίρασμα τεμαχίων θαλάσσης ονομασμένο ως σύμφωνο καθορισμού ΑΟΖ, των Τουρκίας Λιβύης. Αυτό λοιπόν ακριβώς, το λεγόμενο τουρκολιβυκό σύμφωνο τέθηκε ίνα κριθεί η νομιμότητα αυτού, μέσω ψηφοφορίας, στό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το αποτέλεσμα που έδωσε συντριπτική πλειοψηφία στην μή νομιμότητα του εν θέματι συμφώνου, κοντά 450 ψήφοι πανηγυρίζεσαι δεόντως από όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ. Υπήρχαν όμως στην κάλπη και 130 αρνητικοί ψήφοι Ευρωβουλευτών που χρήζουν διερεύνησης,αφού έκριναν ως νόμιμο, το απορριφθέν από την πλειοψηφία εν λόγω συμφωνητικό. Τα 50 περίπου «λευκά» δεν γνωρίζω (τί δεν γνωρίζουν;) ας μή σχολιαστούν, και ας στρέψει η προσοχή των Ελλήνων αρμοδίων εκεί (σιγά που θα στρέψει) στις αρνητικές ψήφους και για το γιατί. Ιδού λοιπόν ο εντός των τειχών εχθρός.
Ποία είναι αυτά τα Ευρωπαϊκά άτομα στο Ευρωκοινοβούλιο, και ποίον το σκεπτικό της άρνησης αυτών; Ερείδεται κάπου, και αν ναί, πού; Η είναι απόρροια του έτσι βουλεύτηκα (βολεύτηκα) και ψήφισα το κατά; Είναι μεμονωμένα ή ανοίκουν σε συγκροτημένες πολιτικές/κοινωνικές ομάδες, ή ακόμα και από συγκεκριμένες εντός της Ένωσης χώρες; Εάν δεν αναλυθούν αυτά και, ευρισκόμενα, ερωτηθούν δια της δημοσιογραφικής, τουλάχιστον, οδού σχετικά, η «νικητήρια» απόφαση κρίνεται πύρρειος. Να βρεθούν λοιπόν και να εκτεθούν δημόσια, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος ενός διεθνούς δικαίου, δικαίωσης.
Αν δεν καταλάβεις το τί και το πως σκέπτεται ο εχθρός, ακόμα και τις, εάν δυνατόν, μύχιες σκέψεις του, δεν νικάς εύκολα! Το πανταχόθεν χαίνον εδώ ΥΠΕΞ, «να κλείσει και να στρωθεί» διότι…θέλει δουλειά πολλή».