Γραφει ο Γιώργος Βενετσανος
Ο θανατηφόρος και πολύνεκρος σεισμός στην Τουρκία και οι χιλιάδες σκοτωμένοι αποδεικνύουν την διαφθορά στην γείτονα χώρα που βγήκε με το χειρότερο πρόσωπο στην επιφάνεια. Αρκετοί μάλιστα είναι αυτοί που προεξοφλούν ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα θα είναι το πολιτικό τέλος του σημερινού προέδρου της Τουρκίας, μιας και τα θύματα του εγκέλαδου θα είναι αυτά που θα κρίνουν το αποτέλεσμα στις προσέχεις κάλπες, αιθεροβάμονες θα πω εγώ. Η τεραστίου μεγέθους τραγωδία που ισοπέδωσε πόλεις της Τουρκίας και συγκίνησε την οικουμένη, γίνεται το όχημα για να ξεπεράσει ο Ερντογάν «Αβρόχοις ποσί» τις πολεμικές πομφόλυγγες, που αυτός και οι όμοιοι του εξαπέλυε σε βάρος της πατρίδας μας.
Γνώριζε βέβαια ότι αν έκανε πολεμική ενέργεια εναντίον μας, η ζημιά που θα πάθαινε η χώρα του δεν θα ήταν καθόλου αμελητέα, για αυτό και μας έκανε πολιτικό μπούλινγκ, με τις απειλές, τους πυραύλους ταφούν, τα «θα έρθουμε ένα βράδυ». Τώρα όμως αυτά για τον σουλτάνο είναι πλέον παρελθόν, αφού του δόθηκε το άλλοθι μέσω του σεισμού, να εμφανίζεται σαν ανθρωπιστής και να περισσεύουν τα καλά λόγια για την Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την αλληλεγγύη που δόθηκε απλόχερα από τους Έλληνες πολίτες στους γείτονες τους. Η βιβλική καταστροφή στην χώρα του, του δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσει τον εξαιρετικά δύσκολο σκόπελο που είχε βρεθεί με ευθύνη του και να παραμένει στο πολιτικό παιχνίδι της γείτονας, χωρίς κανείς να μην μπορεί να του προσάψει ότι οπισθοχώρησε σε όσα έλεγε ενάντιων της Ελλάδος (και Κύπρου), γιατί αν δεν υπήρχε αυτή η καταστροφή, θα ήταν εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος μιας και είχε σηκώσει απίστευτα τον πήχη των απειλών, να προβεί σε κάποιο είδους πολεμικό επεισόδιο.
Ας γίνει αίτια αυτή η καταστροφή (που δεν ήταν απαραίτητη) όχι να έρθουν οι δύο λαοί ποιο κοντά, ούτως η αλλιώς είναι, αλλά να σκεφτούν λογικά οι κρατούντες τα ηνία της γειτονικής μας χώρας και να μπορέσουμε αμφότεροι να απολαύσουμε τα αγαθά της ειρήνης στην περιοχή μας, χωρίς κούρσες εξοπλισμών που το μόνο που κάνουν είναι να πλουτίζουν τα ήδη πλούσια κράτη και χωρίς απειλές, πολεμικές κραυγές και οτιδήποτε άλλο που δημιουργεί έχθρα μεταξύ γειτόνων. Ευχή ίσως, πραγματικότητα; Εξαρτάται…