Ο Γεώργιος Ρεμούνδος (1878 – 1928) ήταν Έλληνας μαθηματικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Μαρτίου 1878 και παρακολούθησε μαθήματα στη Βαρβάκειο σχολή, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου πήρε το πτυχίο του το 1900 και το διδακτορικό του το 1905. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι με υποτροφία του ελληνικού κράτους.
Φοίτησε στην École Normale Supérieure καθώς και στην Faculté des sciences. Αναγορεύθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Παρισιού το 1906, και συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών. Επέστρεψε στην Ελλάδα, διορίστηκε στη Βαρβάκειο και το 1904 αναγορεύτηκε υφηγητής της ανώτερης μαθηματικής ανάλυσης και το 1912 τακτικός καθηγητής της ίδιας έδρας στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1916 έγινε καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και της ανώτατης σχολής οικονομικών και εμπορικών επιστημών. Το 1926 διορίστηκε με την συντακτική πράξη ίδρυσης της Ακαδημίας Αθηνών μέλος αυτής. Επίσης, ήταν μέλος της Γαλλικής Μαθηματικής Εταιρείας, καθώς και ένας εκ των ιδρυτών της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας.
Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπείας Πνευματικής Συνερασίας για την Κοινωνία των Εθνών καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του πανεπιστημίου Αθηνών (1916-1917,1922-1923).
Δημοσίευσε πάνω από 100 επιστημονικές εργασίες και ήταν αυτός που θεμελίωσε τη θεωρία των αλγεβροειδών συναρτήσεων και διατύπωσε πρώτος το θεώρημα περί της πυκνότητας των μηδενιζουσών τιμών. Πολλές από τις εργασίες του τιμήθηκαν διεθνώς.
Απεβίωσε στις 27 Απριλίου 1928 επί του πλοίου και ενώ επέστρεφε στην Ελλάδα από την Γαλλία που βρισκόταν για την συνεδρίαση της Κοινωνίας των Εθνών.