Που βαδίζουν τα παιδιά μας;

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Τα φαινόμενα παιδικής παραβατικότητας και βίας που καθημερινά παρουσιάζονται από τα Μέσα Ενημέρωσης έχουν αυξητική τάση και δυστυχώς, η κοινωνία δείχνει ανήμπορη να την αντιμετωπίσει, να προστατέψει αλλά και να οδηγήσει σε σωστές κατευθύνσεις, τους νέους, τα παιδιά μας.

Για το φαινόμενο της παιδικής παραβατικότητας, διακεκριμένοι ψυχολόγοι έχουν επισημάνει πολλές αιτίες, όπως το αρνητικό οικογενειακό περιβάλλον, τα βιντεοπαιχνίδια βίας, η διαφορετικότητα κ.α. Τα κοινωνικά πρότυπα, τα οποία υπερπροβάλλονται και τονίζονται, είναι συνήθως αρνητικά ενώ τα κατάλληλα πρότυπα προς μίμηση, απουσιάζουν.
Ο όρος «παραβατικότητα» είναι κοινωνικο-οικονομικός όρος που αντικατοπτρίζει μια μορφή αποκλίνουσας συμπεριφοράς η οποία συνιστά παράβαση νομικού κανόνα. Η παραβατικότητα προϋποθέτει την τέλεση μιας αξιόποινης πράξης από ανήλικο.
Πίσω όμως από την όποια πράξη, καλή ή αρνητική, υπάρχει πάντα το γιατί. Δηλαδή, για ποιους λόγους, κάτω από ποιες συνθήκες, ένα άτομο οδηγείται στην τέλεση της όποιας θετικής ή αρνητικής πράξης.
Στη σκέψη μας έρχονται συμπεριφορές αλλά και ερεθίσματα του παρελθόντος, που επηρέασαν κι επηρεάζουν τους νέους και ειδικότερα την ευαίσθητη παιδική ηλικία, εκεί που διαμορφώνονται οι χαρακτήρες.
Σε προηγούμενες εποχές τα παιδιά μεγάλωνα μαθαίνοντας για ήρωες που πολεμούσαν το άδικο, για ανθρώπους που παρά τις δυσκολίες της ζωής με κόπο αλλά τίμια ζούσαν την οικογένειά τους και παρά τη φτώχεια τους, καθόντουσαν ευτυχισμένοι στο τραπέζι για να φάνε το τόσο νόστιμο φαί που είχε μαγειρέψει η μητέρα.
Ακόμη, μεγάλωναν διαβάζοντας Ιστορίες όπως το «Όλιβερ Τουίστ», την «καλύβα του Μπάρμπα Θωμά», τους «Άθλιους» λαμβάνοντας έτσι δροσερές στάλες ανθρωπιάς αλλά και παραδείγματα της απανθρωπιάς, της κακίας, του άδικου.
Έβλεπαν την «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» και κατανοούσαν τόσο την ματαιότητα του πλούτου όσο και το μεγαλείο της προσφοράς.
Δεν θα αναφέρω το πλήθος των ελληνικών κειμένων που αναφέρονται σε ήρωες, όπως η «Ιλιάδα» και η «Οδύσσεια», στους έλληνες φιλοσόφους που διδάσκονται σε άλλες χώρες αλλά στην Ελλάδα βρίσκονται εκτός διδακτέας ύλης άγνωστο γιατί (;;;).
Το πνεύμα της παιδείας στην αρχαία ελληνική δημοκρατία εκφράζει άριστα ο Πλάτων. Συγκεκριμένα στους «Νόμους» (κεφ. 643ε – 644α) διαβάζουμε (σε μετάφραση), «…παιδεία είναι η διαπαιδαγώγηση προς την αρετή από την παιδική ηλικία, που κάνει τον πολίτη να επιθυμεί και να αρέσκεται στο να γίνει τέλειος, να γνωρίζει δε να άρχει και να άρχεται με δικαιοσύνη… εκείνη, όμως, την παιδεία που αποβλέπει στον πλούτο ή μία άλλη προς την δύναμη (την ισχύ) ή μία τρίτη ακόμη (που αποβλέπει) στην απόκτηση γνώσεων χωρίς φρόνηση και δικαιοσύνη (θεωρώ) ότι είναι χυδαία και ανελεύθερη και ότι δεν αξίζει καθόλου να την ονομάζει κανείς παιδεία».
Έλλειμμα σοβαρό επομένως παρουσιάζει ο χώρος της Παιδείας, εκεί που για 12 και πλέον χρόνια, τα παιδιά διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους.
Ένα άλλο αξιοπρόσεκτο σημείο είναι η μουσική. Σήμερα η νέοι μας, όχι μόνο βομβαρδίζονται από άσεμνα και χυδαία τραγούδια που προτρέπουν στη βία και αναπτύσσουν την επιθετικότητα, αλλά και τα υιοθετούν!
Πολλά χρόνια πίσω τα τραγούδια μιλούσαν για την αγάπη, την συντροφικότητα αλλά και την μελοποίηση ποιημάτων σπουδαίων ποιητών που αναφερόντουσαν στην διεκδίκηση του απλού ανθρώπου για ένα καλύτερο αύριο.
Σήμερα προβάλλονται κινηματογραφικές ταινίες με μεγάλη βία και τερατόμορφους ήρωες ενώ παλαιότερα παρουσίαζαν ηρωικές μάχες, μεγάλες αγάπες, ανθρώπινες αλλά και τόσο όμορφες ιστορίες.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, οικογένεια, Παιδεία και Τέχνες έχουν τεράστια ευθύνη για την αύξηση της παιδικής παραβατικότητας.
Κι αν σε μια οικογένεια μπορεί κανείς να βρει αιτίες και τυχαία γεγονότα που σημαδεύουν ψυχές, στην Παιδεία που ελέγχεται η ποιότητά της από πολιτικούς και οι Τέχνες που στηρίζονται από κεφάλαια δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία εκτός από την ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ.
Μπορεί να αντιμετωπισθεί η παιδική παραβατικότητα;
Η απάντηση είναι: Ας στρέψουμε τη ματιά μας στα παιδιά μας κι ας τα προστατεύσουμε αποτελεσματικά από τις μεθόδους και τις τακτικές που μοναδικό σκοπό έχουν, να δηλητηριάσουν την ψυχούλα τους.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ