Η πιο κοινή αιτία της επίμονης πείνας είναι η αυξημένη κατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων, όπως αυτοί που λαμβάνουμε από τα γλυκά, τα έτοιμα αρτοποιήματα και τα πρόχειρα γεύματα.
Οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες διασπώνται γρήγορα στον οργανισμό, ανεβάζοντας απότομα τα επίπεδα του σακχάρου. Αυτή η απότομη αύξηση ακολουθείται σε σύντομο χρονικό διάστημα από απότομη πτώση και τότε είναι που «χτυπά» η πείνα ή η λιγούρα.
Η αντικατάσταση των επεξεργασμένων υδατανθράκων με υδατάνθρακες από προϊόντα ολικής άλεσης συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου του αίματος και κατ’ επέκταση στον καλύτερο έλεγχο των επιπέδων ενέργειας και της πείνας. Τροφές που συμβάλλουν στο αίσθημα του κορεσμού είναι επίσης το αυγό, η σόγια και τοάπαχο κρέας.
Δεν είναι όμως μόνο η διατροφή που καθορίζει αν πεινάμε ή νιώθουμε χορτάτοι. Η πείνα που μπορεί να νιώθουμε είναι συχνά «μεταμφιεσμένη» δίψα που οφείλεται στην αφυδάτωση. Η δίψα, η όρεξη και η πείνα ελέγχονται από την ίδια περιοχή του εγκεφάλου κι έτσι δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβουμε αν πεινάμε ή αν διψάμε. Συχνά, ένα μεγάλο ποτήρι νερό είναι αρκετό για να βγάλουμε την… ετυμηγορία μας.
Τέλος, πίσω από την επίμονη πείνα μπορεί να κρύβεται η έλλειψη ύπνου ή το έντονο στρες. Και στις δύο περιπτώσεις διαταράσσεται η ορμονική λειτουργία με τρόπο που απορρυθμίζεται το αίσθημα της πείνας και του κορεσμού και εντείνεται η επιθυμία για φαγητό –ιδιαίτερα για ανθυγιεινά πρόχειρα γεύματα και γλυκά.