Το ξεγύμνωμα του επιτελικού κράτους: Συμβαίνουν αυτά παντού, όπως διατείνονται τα κανάλια ή μόνο στην Ελλάδα; Οι πυρκαγιές και ο ρόλος των ΜΜΕ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα

Υπό κανονικές συνθήκες, μετά το τριτοκοσμικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και την εξίσου τριτοκοσμική πυρπόληση αποθήκης πυρομαχικών σε αεροπορική βάση ύψιστης ετοιμότητας, ο υπεύθυνος πρωθυπουργός του «επιτελικού κράτους» θα είχε πάει σπίτι του.

Αυτά τα δύο περιστατικά που μόνο σε χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής μπορεί να συμβούν θα έφταναν για να τελειώσουν την πολιτική του καριέρα και δεν θα χρειαζόταν επιπρόσθετα το όνειδος των υποκλοπών, η σωρεία σκανδάλων και οι συνεχείς υποχωρήσεις σε θέματα εθνικής σημασίας.

Πλην όμως οι συνθήκες στην Ελλάδα του Μωυσέως δεν είναι κανονικές. Τα απίστευτα «κατορθώματα» του δεν φτάνουν στα ελληνικά σπίτια μέσω της μικρής οθόνης, όπως σε κάθε άλλη νορμάλ χώρα. Και όταν φθάσουν παρουσιάζονται πάντα μέσα από ένα ειδικό φίλτρο καθαγιασμού, σερβιρισμένα πάντα με την κατάλληλη δικαιολογία.

Τις μέρες αυτές που κάηκε η Ελλάδα η τηλεοπτική συσκότιση ξεπέρασε κάθε όριο. Και προκάλεσε την οργή του κόσμου που αναγκάστηκε να ενημερώνεται ακόμη και για απώλεια ανθρώπινων ζωών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Την σκυτάλη στον παραμορφωτικό φακό της επικαιρότητας πήραν φιλότιμα πάνω τους τα μεγάλα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας(σε αντίθεση με κάποια τοπικά που έκαναν την δουλειά τους άριστα). Ιδιοκτήτες τους, φίλοι και χορηγοί του Μωυσέως.
Ακολούθησαν επιμελώς τα φίλα προσκείμενα έντυπα όπως και διαδικτυακοί τόποι μεγάλης επισκεψιμότητας, ιδιοκτησίας και αυτοί φίλων του καθεστώτος. Στην περίπτωση τους η προπαγάνδα υπήρξε λιγότερο χοντροκομμένη. Δεν αποτολμήθηκε η μέθοδος απόκρυψης, αλλά αναδείχθηκε σε επιστήμη η «επαρκής αιτιολόγηση»:

Συμβαίνουν και αλλού λόγω της κλιματικής αλλαγής, φταίει η πολύ ξηρασία, φταίνε οι βροχές του Ιουνίου που μεγάλωσαν τη βλάστηση(ακούστηκε κι αυτό…), φταίνε οι φαντομάδες με τα γκαζάκια, φταίει ο εξ Ανατολών γείτονας που επιβουλεύεται τον τουρισμό μας, φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, να σου κι ο Χατζηπετρής…

Το μόνο που δεν ακούστηκε μέχρι σήμερα και νομίζω θα αποτελέσει ύστατο όπλο υπεράσπισης του καθεστώτος είναι ότι βάζει τις φωτιές ο Πούτιν για να υπονομεύσει τον Μητσοτάκη…

Καλύτερα όμως να σοβαρευτούμε γιατί το φαινόμενο εκτός από την κωμική του μορφή έχει λάβει πλέον μία πολύ επικίνδυνη διάσταση που υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία.

Δυστυχώς για κάποιους τα γεγονότα δεν έχουν πολλές αναγνώσεις. Η μέχρι τώρα θητεία του Μητσοτάκη συνοδεύεται από ρεκόρ αποτεφρωμένων εκτάσεων, όχι μόνο δασικών, αλλά και εντός περιαστικού ιστού, στις παρυφές της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων. Ξένος δάκτυλος δεν υπάρχει, ξεχάστε το. Γιατί όλοι οι ξένοι, συμπεριλαμβανομένων και των απέναντι λατρεύουν τον πρωθυπουργό. Είναι ο πιο βολικός των τελευταίων ετών.

Επιπλέον αυτά τα ανεκδιήγητα δεν συμβαίνουν…παντού λόγω της κλιματικής αλλαγής, όπως λέει ο διαδεδομένος μύθος. Μόλις την περασμένη Πέμπτη ο Κυριάκος Βελόπουλος παρουσίασε στη βουλή την έκθεση του Ευρωπαικού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές(ΕFFIS). To ακούσατε πουθενά; Μάλλον όχι. Γιατί τα στοιχεία που περιέχει καταρρίπτουν μονομιάς το «συμβαίνει και αλλού».

Εχουμε και λέμε λοιπόν: Μόνο στην διάρκεια του 2023 και χωρίς να έχουν υπολογιστεί οι πολύ πρόσφατες πυρκαγιές, στην Ελλάδα έχουν καεί 429 χιλιάδες στρέμματα! Εκταση δηλαδή που αναλογεί στο 0.32% της επικράτειας και αποτελεί μακράν την χειρότερη επίδοση σε όλη την Ευρώπη.

Στην Ιταλία που «διαφημίζεται» εσχάτως για τα «ομοειδή» παθήματα της, η καμένη έκταση αναλογεί μόλις στο 0,1%. Και στην Πορτογαλία στο 0,08%.
Προσέξτε ένα πρόσθετο στοιχείο. Τα καμένα της Ελλάδος προήλθαν από μόλις 18 πυρκαγιές που χαρακτηρίζονται «μείζονες»(σε έκταση δηλαδή μεγαλύτερη των 300 στρεμμάτων). Στην Ισπανία αντιστοίχως κατά τη φετινή περίοδο εκδηλώθηκαν…330 μείζονες πυρκαγιές, στην Πορτογαλία 110 και στην Ιταλία 98. Ο πρωταθλητισμός αχρηστοσύνης του ελληνικού…επιτελικού κράτους ασφαλώς δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Δεν συμβαίνουν λοιπόν αυτά «παντού στον κόσμο». Υπάρχει προφανές ζήτημα πολιτικής ευθύνης. Κι ο σημερινός πρωθυπουργός ξέρει το πρόβλημα από πρώτο χέρι. Το εκμεταλλεύθηκε κατάλληλα με την τραγωδία στο Μάτι για να εκλεγεί. Κι ύστερα το έζησε ως κυβερνήτης. Στα χέρια του κάηκε το Τατόι.

Αλλά καυχιόταν ότι χάρις στη πολιτική των εκκενώσεων δεν υπήρξε νεκρός. Γι αυτό και δεν έκανε τίποτα επιπλέον στα τέσσερα χρόνια της πρώτης θητείας του. Συρρίκνωσε τον εθνικό στόλο πυρόσβεσης, «εμπλούτιζοντας» τον με νοικιάρικα προς μεγάλη τέρψη των εμπορικών τους αντιπροσώπων, πάγωσε τις σχέσεις με τους Ρώσους που μας είχαν σώσει στο παρελθόν με το Μπέριεφ, κλώτσησε-για ανεξήγητο λόγο-την ευκαιρία να πάρουμε ιαπωνικά πυροσβεστικά παντός καιρού με γιγαντιαίες δεξαμενές και έστειλε τους πυροσβέστες να οδηγούν ασθενοφόρα.

Μόνο που οι εκκενώσεις αποδείχτηκε ότι είναι μία μέθοδος με σημείο κορεσμού. Νεκροί υπάρχουν και μετά το 112 κύριε Μητσοτάκη. Ανώνυμοι, φτωχοί και καταφρονεμένοι. Απλά δεν τους παίζουν τα κανάλια που κάθε βδομάδα κάνουν μνημόσυνο για το Μάτι.

Από καθαρή τύχη γλυτώσαμε και μια ανήκουστη τραγωδία με την αποθήκη πυρομαχικών στην αεροπορική βάση της Αγχιάλου που θα έκανε την έκρηξη στο Μαρί της Κύπρου να μοιάζει με παιδικό παραμύθι. Ένα κτίριο με τον μέγιστο βαθμό πυροπροστασίας που δεν καίγεται ποτέ σε νορμάλ χώρα παρά μόνο σε περίοδο πολέμου από εχθρικό πλήγμα ή εξαιτίας δολιοφθοράς παραδόθηκε στις φλόγες.

Εμείς το κάψαμε μόνοι μας και γίναμε ρεζίλι σε ολάκερο τον πλανήτη. Από μια αναζωπύρωση σε οριοθετημένη πυρκαγιά. Αλλά γι αυτό το μοναδικό στα χρονικά κατόρθωμα πάλι δεν μιλάει κανείς. Και σε λίγο θα αρχίσουν οι εξηγήσεις:
Ζεστάθηκαν οι βόμβες και έσκαγαν μόνες πριν φθάσει η φωτιά, άχρηστα βλήματα είχε η αποθήκη που ούτως ή άλλως έπρεπε να τα ξεφορτωθούμε, μήπως ήταν τελικά σαμποτάζ των Ρώσων ή τέλος πάντων του Ρουβίκωνα…
Γελάτε; Κι όμως αυτό ακριβώς μας συμβαίνει. Οργανωμένη παραπληροφόρηση από τα εντεταλμένα μέσα ενημέρωσης. Μόνο που ο κόσμος έχει πλέον ξυπνήσει. Τα σόσιαλ μίντια κυριολεκτικά βράζουν. Κι ένα μεγάλο ποσοστό κοψοχέρηδων του Ιουνίου ήδη μονολογεί το… «κοίτα τι έκανες».

Οι φωτιές κατέδειξαν το μέγεθος της επικοινωνιακής ασυλίας που απολαμβάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και εξόργισαν τους πολίτες που αναγκάστηκαν να γίνουν οι ίδιοι «ανταποκριτές» στο τόπο τους για να μαθαίνονται τα νέα. Η ενορχηστρωμένη εκστρατεία εξωραισμού των πεπραγμένων του Μωυσέως έχει-όπως και τα ψέματα-ημερομηνία λήξης.

Από ένα σημείο γυρνάει μπούμεραγκ. Και ο λαός θα απαιτήσει σύντομα την εκκένωση του βόθρου με τους δημοσιογράφους κλακαδόρους και τους πληρωμένους χειροκροτητές.

* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

hellasjournal.com

ΔΗΜΟΦΙΛΗ