Μπάμπης Παπασπύρος
Η δομή της πολιτικής σκηνής μπορεί να παρομοιαστεί με αυτήν της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων, καθώς και οι δύο τομείς έχουν ιεραρχίες, αγορές, και διαφορετικά επίπεδα επιρροής και κέρδους. Εξετάζοντας αυτήν την αναλογία, μπορούμε να διακρίνουμε τρεις κύριες κατηγορίες πολιτικών: τους πρωτοκλασάτους και προβεβλημένους με κυβερνητικά και κομματικά αξιώματα, τους “μικρομεσαίους” βουλευτές με κάποια οφίτσια αλλά χωρίς την προνομιακή θέση των πρώτων, και τους απλούς βουλευτές ή “μικρούς”. Αυτή η κατηγοριοποίηση είναι αντίστοιχη με τις μεγάλες, μικρομεσαίες, και μικρές επιχειρήσεις στον επιχειρηματικό κόσμο.
Κοινά Σημεία: Παρουσία και Κέρδος
Όπως και στις επιχειρήσεις, οι πολιτικοί μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση την παρουσία και το μερίδιό τους στην «αγορά». Οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί, όπως οι μεγάλες επιχειρήσεις, κατέχουν σημαντικό μερίδιο στην πολιτική σκηνή και απολαμβάνουν μεγάλη προβολή και επιρροή. Η επιρροή τους είναι ανάλογη με τον «τζίρο» μεγάλων επιχειρήσεων, που μετρούνται με βάση την κερδοφορία και την παρουσία τους στην αγορά.
Οι “μικρομεσαίοι” πολιτικοί, όπως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχουν σημαντικές δυνατότητες και κατέχουν κάποια αξιώματα, αλλά δεν απολαμβάνουν την ίδια προβολή και προνομιακή μεταχείριση. Η θέση τους είναι πιο ευάλωτη και ανταγωνίζονται για να κερδίσουν μεγαλύτερο μερίδιο και αναγνώριση.
Οι απλοί βουλευτές ή οι “μικροί” πολιτικοί, όπως οι μικρές επιχειρήσεις, παραμένουν συνήθως στην αφάνεια και έχουν περιορισμένη επιρροή και προσβάσεις. Συχνά δεν προωθούνται και δεν πριμοδοτούνται, κάτι που παρατηρείται και στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες αγωνίζονται να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν.
Διαφορές: Παραγωγή Έργου και Κέρδος
Παρά τις ομοιότητες, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους πολιτικούς και τις επιχειρήσεις. Η κύρια διαφορά έγκειται στο αντικείμενο παραγωγής και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Οι επιχειρήσεις παράγουν έργο, προϊόντα και υπηρεσίες, και με βάση αυτά διαμορφώνεται ο τζίρος και η κερδοφορία τους. Ο στόχος τους είναι σαφής και μετρήσιμος: η παραγωγή κέρδους και η ικανοποίηση των πελατών τους.
Αντίθετα, οι πολιτικοί υποτίθεται ότι εργάζονται για το κοινό καλό και την ευημερία των πολιτών. Ωστόσο, το αποτέλεσμα της δουλειάς τους δεν είναι πάντα μετρήσιμο με οικονομικούς όρους και συχνά δεν παράγουν το αναμενόμενο κέρδος για τους πολίτες. Αντιθέτως, πολλές φορές οι πολιτικοί λαμβάνουν και καρπώνονται προσωπικό και κομματικό κέρδος, κάτι που δεν συνάδει με το ρόλο τους ως εκπροσώπων του λαού.
Οι Μικροί και Μικρομεσαίοι Πολιτικοί: Αντιμέτωποι με την Αφάνεια
Όπως και στον επιχειρηματικό κόσμο, υπάρχουν ικανοί πολιτικοί που δεν προωθούνται ή δεν πριμοδοτούνται και παραμένουν στην αφάνεια. Οι “μικρομεσαίοι και μικροί πολιτικοί” συχνά βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής, χωρίς την απαραίτητη υποστήριξη για να αναδειχθούν και να αυξήσουν την επιρροή τους. Αυτή η κατάσταση είναι παρόμοια με τις μικρές επιχειρήσεις που παλεύουν να επιβιώσουν σε μια ανταγωνιστική αγορά χωρίς τους πόρους και την υποστήριξη που διαθέτουν οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Συμπέρασμα
Ο συσχετισμός πολιτικών και επιχειρήσεων αποκαλύπτει πολλές ομοιότητες στην παρουσία και την επιρροή τους στην «αγορά», καθώς και διαφορές στο αντικείμενο παραγωγής και στο αποτέλεσμα της δουλειάς τους.
Ενώ οι επιχειρήσεις παράγουν απτά προϊόντα και υπηρεσίες που μετρούνται με οικονομικούς όρους, οι πολιτικοί συχνά δεν παράγουν το αναμενόμενο κέρδος για τους πολίτες. Παράλληλα, τόσο οι πολιτικοί όσο και οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην προσπάθειά τους να αναδειχθούν και να επιβιώσουν σε μια ανταγωνιστική «αγορά».
Το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι οι πολιτικοί να παράγουν έργο για το καλό της κοινωνίας και όχι να κάνουν μπίζνες, γιατί δεν είναι εταιρείες.-