Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται τα επαγγελματικά στελέχη του προεδρικού περιβάλλοντος στον ΣΥΡΙΖΑ, λίγες ώρες προτού ανοίξουν οι κάλπες.
Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Ο σοβαρότερος παράγοντας ανησυχίας, αλλά όχι ο μοναδικός, είναι η αποχή, η οποία, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αναμένεται να χτυπήσει νέο ρεκόρ, την ώρα που το απολίτικο κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει ισχυρές κομματικές ταυτίσεις κι είναι πιθανό αύριο να προτιμήσει τις παραλίες.
Ο χαμηλός βαθμός συσπείρωσης, σε συνδυασμό με τις διαρροές προς τα αριστερά, όπως και οι δυνητικές επιπτώσεις από το ξεκρέμαστο «πόθεν έσχες» Κασσελάκη, που ενδέχεται να αναχαιτίσει μια κάποια δυναμική, επιτείνουν την αγωνία.
Η κεντρική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, όπως και στη Θεσσαλονίκη, δεν είχε κατά γενική ομολογία παλμό. Τουλάχιστον αυτή τη φορά εφοδίασαν κάμποσους με κόρνες, που υποκαθιστούσαν τα συνθήματα. Μετά τη διάσπαση απουσιάζει ο παλιός πυρετός. Το «κόμμα Κασσελάκη» ήρθε για να μείνει, αλλά δεν έχει βρει ακόμα τη θέση του και κυρίως δεν έχει κλείσει τα τεφτέρια του με τις διασπάσεις.
Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες πολλοί έχουν φτάσει στα όριά τους, βλέποντας ότι ο Κασσελάκης δείχνει με κάθε τρόπο ότι το κόμμα είναι προσωπική του ιδιοκτησία κι ότι περιφρονεί κάθε καταστατική διαδικασία, δεν ακούει τη γνώμη κανενός, έχει απονευρώσει τα δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα από το συνέδριο και δεν λογοδοτεί πουθενά.
Θα ακολουθήσει για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως όλα δείχνουν, ένα μακρόσυρτο καλοκαίρι βασανιστικής εσωστρέφειας κι ένα οργανωτικό συνέδριο -αν τελικά γίνει…-, που προμηνύεται από όλες τις πλευρές θυελλώδες. Ηδη καλλιεργείται η άποψη πως ένα τέτοιο συνέδριο θα είναι αχρείαστο, σε περίπτωση που ο κόσμος αποδοκιμάσει ηχηρά τη νέα γραφειοκρατία, κι ότι επείγει η ανασύνθεση του χώρου.
Ο Κασσελάκης δίνει τη μάχη για τη δεύτερη θέση, ανεβοκατεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών. Η κάλπη της Κυριακής δεν θα φέρει αλλαγή στη διακυβέρνηση, λέει, αλλά τουλάχιστον θα πρέπει να αναδείξει τη διάχυτη δυσαρέσκεια σαν «ένα χαστούκι στην αλαζονεία του 41%» και, από την άλλη, να ενισχύσει τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα ενώσει τον κόσμο της Κεντροαριστεράς κατά τα γούστα του ιδίου, που θέλει να διαμορφώσει προνομιακά αυτή τη διαδικασία.
Μέχρι την τελευταία στιγμή εξαπολύει σφοδρές επιθέσεις κατά του Μητσοτάκη για να ανεβάσει τη (χαμηλή) συσπείρωση και την ίδια ώρα επιχειρεί καθυστερημένα ανοίγματα στην πλευρά Τσίπρα, μήπως και συγκινήσει την αριστερή βάση του κόμματος, η οποία άναυδη κι αμήχανη παρακολουθεί το ατομικό του σόου ανά την επικράτεια.
Προδήλως, το παιχνίδι στην Κεντροαριστερά έχει ανοίξει ερήμην του. Ενδεικτικά, ο άλλοτε συνοδοιπόρος του και σήμερα σφόδρα απογοητευμένος από τον τρόπο που λειτουργεί Γιώργος Τσίπρας δήλωσε χθες ότι «είναι πλειοψηφικό αίτημα να υπάρξουν διεργασίες και συγκλίσεις».
Αφετέρου και αυτός, όπως άλλοι και κυρίως η πολύπειρη και πάντα επίφοβη για την ηγεσία Όλγα Γεροβασίλη, που εκφράζει αυθεντικά τις δυνάμεις των παλαιών προεδρικών, τοποθετεί τον εκλογικό πήχη στο 20%, θεωρώντας οτιδήποτε κάτω από αυτό, που δεν θα θέτει υπό αμφισβήτηση την ηγεμονία Μητσοτάκη, αποτυχία.
Ηχούν ήδη τύμπανα πολέμου…
Ρε μακακες του Ολυμπια μας δουλεύετε;; Βάλατε άρθρο αυτού που χθες εκανε καταγγελία κατά του Κασσελάκη. Τι 108, εσείς είστε στο 412.
Δεν μπορείτε να περιμένετε να μιλήσει ο λαός πρώτα και μετά να χυσετε το φαρμάκι σας?????? Εύχομαι οι Έλληνες να ξυπνήσουν από τον λήθαργο και να σας βουλωσουν το στόμα!!!!