Κώστα Δημ Χρονόπουλου*
Εδώ και χρόνια η Ε.Ε συντηρείται στην ζωή … διασωληνομένη .
Το τέλος της είναι θέμα χρόνου, αν δεν συνέλθει. Αν την ύστατη ώρα δεν επισυμβεί κάποιο θαύμα. Κάτι που είναι απίθανο, αν και κανείς δεν γνωρίζει τι έχει προ(δια)γράψει η δική της ειμαρμένη.
Δεν πολιτεύτηκε σωστά. Στηρίχτηκε στις ΗΠΑ υπερβολικά –ιδίως αμυντικά – και τώρα διαπιστώνει πως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά.
Ο νέος Πλανητάρχης /Σερίφης, βλέπει την διεθνή σκηνή με άλλη (Αμερικανική) θέαση και εγκαταλείπει την μέχρι τώρα προστατευτική –οικονομική και , κυρίως , εξοπλιστική – κάλυψη που παρείχε στην Ε.Ε. Συνεπώς αλλάζουν άρδην τα μέχρι τώρα δεδομένα. Η Ένωση , είναι υποχρεωμένη του λοιπού να αυτοπροστατευτεί με δικά της μέσα. Αυτό σημαίνει σημαντικές δαπάνες (800 δις ευρώ σε πρώτη φάση).
Εδώ όμως ανακύπτουν ζητήματα όπως:
– Πως θα γίνει η κατανομή «βαρών» /ευρώ που απαιτούνται ανάμεσα στις 28 χώρες της Ε.Ε;
Ήδη χώρες, όπως η δική μας, έχουν αυξημένες δαπάνες.
– Πως θα συνυπολογιστεί η συμμετοχή κάθε χώρας, με δεδομένο ότι κάποιες / «ισχυρές» χώρες (πχ Γερμανία και Γαλλία κ.α) διαθέτουν σύγχρονα όπλα και –φυσιολογικά – θα είναι οι βασικοί προμηθευτές οπλικών συστημάτων στις υπόλοιπες χώρες που δεν τα διαθέτουν; (σ.σ εξυπακούεται πως ό,τι γράφεται δεν ισχύει για εξοπλισμούς από χώρες εκτός Ε.Ε).
Αναρωτιέμαι : οι διαθέτοντες σύγχρονα όπλα και προμηθεύοντας τους εταίρους με αυτά, δεν θα έχουν ένα σημαντικό οικονομικό όφελος ;. Ασφαλώς. Θα πρέπει λοιπόν το παραπάνω να συνυπολογιστεί , δηλαδή η συμμετοχή στις δαπάνες εξοπλισμού των εταίρων, να μην είναι ισομερής , αλλά (πλην συνυπολογισμού πληθυσμιακών και άλλων παραγόντων) να ληφθούν υπόψιν και τα κέρδη που θα αποκομίσουν ορισμένες χώρες από πωλήσεις «όπλων». Έτσι θα αποφευχθεί το σύνηθες: Οι «μικροί» να πληρώσουν και οι «μεγάλοι» να … επωφεληθούν (!).
Αυτό θα είναι δίκαιο. Διατηρώ έντονες πάντως επιφυλάξεις.
Ο λόγος είναι πως, έως τώρα, οι «ισχυροί»/ «Μεγάλοι» της Ε.Ε δεν επέδειξαν το απαιτούμενο ενδιαφέρον για ισότητα, ισοτιμία … εταιρική.
Ασφαλώς και η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα –και τελικώς αφρόνως καταπεσούσα – Ε.Ε δεν ανέμενε μια τόσο σκληρή και άσπλαχνη συμμαχική εγκατάλειψη από τη φίλη Αμερική. Συμβαίνουν όμως αυτά και επαναλαμβάνονται ιστορικά. Η Ε.Ε –ως μωρά παρθένος- ενήργησε και τώρα … λούζεται (λαϊκά και κυριολεκτικά) τις συνέπειες.
Εδώ και χρόνια έγραφα πως δεν μπορεί , δεν γίνεται να έχει μέλλον ένα μόρφωμα συνεταιρικό χωρίς στρατό /άμυνα, εξωτερική πολιτική, οικονομική ισχύ – με κραυγαλέες ενδοεταιρικές ανισότητες , χωρίς αρχές, αξίες, αξιοπιστία.
Να ανέχεται για πάνω από 50 χρόνια την κατοχή της Κύπρου (χώρας μέλους της) από την Τουρκία. Να μην έχει το σθένος /ανάστημα, να επιβάλλει κυρώσεις /αποκλεισμούς και να απαιτήσει την απόσυρση του Αττίλα. Την πήρε όμως (και καλά έκανε) ο πόνος για την … Ουκρανία !!!. Ποιος, πως, γιατί να την εκτιμήσει ;. Τι έπραξε για να την υπολείπονται;.
Η Γερμανία –κυρίως αυτή – διατηρούσε και συνεχίζει να έχει- άριστες σχέσεις με την Τουρκία (!). Ιδίως οικονομικές. Άρα δεν την συμφέρει να χάσει μια αγορά 80 + εκατομμυρίων για την «μικρή και ασήμαντη» Κύπρο !!!. Αιδώς αχρείοι φίλοι, σύμμαχοι και εταίροι (!). Όμως (το ξαναέγραψα) « έχει ο καιρός» γυρίσματα , κι εδώ πληρώνονται όλα».
Έρχεται ο νέος Σερίφης που αποφασίζει και διατάσσει. Και η ανήθικη, ανήμπορη, πομπεμένη Ε.Ε υφίσταται εκείνα που η ίδια έκανε σε άλλους (χωρίς ονόματα για να μην θίξω υπολήψεις … ανυπόληπτων). Όμως φαίνεται πως –εδώ – πρόκειται να πληρωθούν και άλλα!. Τα πυγμαία /νανώδη/θαμνώδη αναστήματα των Ευρωπαίων ηγετίσκων κινδυνεύουν (βασικά λόγω ιδιοτέλειας /συμφέροντος, μικρόνοιας και ανηθικότητας) να υποστούν ένα ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα, που θα είναι μοιραίο / χαριστική βολή.
Η Τουρκία (ως άλλη ύαινα) καραδοκεί, μυρίστηκε την αποφορά της ευρωπαϊκής αδυναμίας (ορθότερα: αποσύνθεσης)_. Έξυπνα λοιπόν … προσφέρθηκε να …βοηθήσει συμμετέχοντας (με εξοπλισμούς και στρατό) στην οικοδόμηση της άμυνας της Ε.Ε!!!!!….Όντως γενναιόδωρη φιλική –και συμμαχική – προσφορά (σ.σ σαρκαστικά θα έλεγα και κάπως : φιλάνθρωπη προς μια ανήμπορη –όπως κατάντησε – Ε.Ε). Βέβαια όχι χωρίς αντάλλαγμα: την –μετά βαΐων και κλάδων – είσοδό της ως μέλος –και μελλοντικό αφεντικό – της Ε.Ε (!). Η ένταξή της στο (υπό αμφισβήτηση πλέον) ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιηθεί ως Δούρειος Ίππος.
Αν η Ε.Ε δεν αποκρούσει –μετά πολλών επαίνων – την Τουρκική προσφορά (σ.σ προσωπικά διατηρώ έντονες επιφυλάξεις)_ τότε ο αυτοχειριασμός της θα ολοκληρωθεί (με «ισλαμική» ευθανασία). Η Ευρώπη –όχι μόνον η Ε.Ε- βαθμηδόν θα εξισλαμιστεί και οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές. Θα γίνουν (εκ των υστέρων βέβαια αντιληπτές από όλους, ακόμη και από κρετίνους ηγέτες). Πάντως, ουδείς πυγμαίος ευρωπαίος ηγετίσκος νομιμοποιείται να απεμπολίσει το Ευρωπαϊκό πολιτισμικό κεκτημένο και τον Χριστιανισμό , χάριν των Τούρκων και του (εξ) ισλαμισμού !.
ΥΓ Αυτός είναι ο νέος ζοφερός κίνδυνος που πρέπει να αποτραπεί /αντιμετωπιστεί.
Διαφορετικά θα χορέψουμε όλοι μαζί το χορό του Ζαλόγγου με τουρκικό αμανέ να μας συνοδεύει παρηγορητικά !……