΄΄ Ο Φόβος νίκησε τον Θυμό ΄΄

Του Ηλία Καραβόλια, 18/6/12
Στην εξαιρετική κινηματογραφική μεταφορά της ζωής του Nixon , από τον σκηνοθέτη O. Stone, ένας σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ, λέει σε μια στιγμή της ταινίας: ”Δυστυχώς για την δημοκρατία, δεν χρειάζεται να πεισθούν πολλοί για τις αποφάσεις μας…” Η φράση αποτυπώνει εξαιρετικά τόσο την χθεσινή ψηφοφορία στην χώρα μας όσο και την παγκόσμια ‘δημοκρατική version’ ( εκδοχή) των κοινωνιών.
Χθες, περίπου 3,500,000 Έλληνες απείχαν από τις κάλπες και 1,6 εκατομμύρια εξ αυτών ψήφισαν το
κόμμα και τον άνθρωπο που οφείλει να σχηματίσει κυβέρνηση στον τόπο. Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι έτσι είναι τα πράγματα , γιατί ‘ στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα’, και γι αυτό φροντίζει ο εκλογικός νόμος και οι κοινοβουλευτικοί μας θεσμοί.
Nα πούμε την πικρή αλήθεια : Οι αποφάσεις των ισχυρών της Ευρωζώνης, δηλαδή της κας Merkel και των γερμανικών τραπεζικών και βιομηχανικών συμφερόντων, πήραν χθες μια ψήφο ανοχής της ισχύος τους , και δυστυχώς αυτό θα το δούμε τους επόμενους μήνες, τόσο εμείς όσο και οι υπόλοιποι λαοί του ευρωπαικού Νότου. Όπως πολύ εύστοχα ανέφερε ο Καρατζαφέρης, ‘Ο φόβος νίκησε τον θυμό’ . Διότι οι περισσότεροι χθες ψήφισαν με το σκεπτικό ότι ‘θα’ μας έκοβαν τις δόσεις, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κέρδιζε, ‘θα’ έκανε καταγγελία του Μνημονίου, οπότε ‘θα’ κατέρρεαν οι τράπεζες, ‘θα’ μας πετούσαν από το ευρώ και ‘θα’ είχαμε ελλείψεις σε… τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα. (σημ: κάποτε , συνειδητοποιήσαμε το κακό που έκαναν τα ‘θα’ του Ανδρέα Παπανδρέου, και υποσυνείδητα σαν λαός, ξέραμε γιατί τα ψηφίζαμε. Ευτυχώς τώρα δεν ψηφίσαμε τον Τσίπρα, διότι ακούσαμε τα ‘θα’ της παγκόσμιας κοινότητας ! Μόνο ο θεός δεν έστειλε μήνυμα , για να μην ψηφίσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ )
Μάλλον ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό που μας τρόμαζε , δηλαδή ‘η ζωή χωρίς ευρώ’, είναι μια αυταπάτη : ζούμε εδώ και δύο χρόνια -των Μνημονίων και των σωτήριων προγραμμάτων από το εξωτερικό- με δανεικά, κυρίως για να ξεχρεώσουμε τα παλιά δανεικά, ενώ είμαστε ανίκανοι να εξισώσουμε δαπάνες και έσοδα του Δημοσίου. Ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που έχει υποστεί βίαιη φτωχοποίηση, βιώνει την εξαθλίωση, και θα την βιώσει ακόμη πιο έντονα στο μέλλον, παρά την καθησυχαστική φράση του κου Σαμαρά, ότι τα… χειρότερα πέρασαν για τον λαό (!) Η Ευρώπη καίγεται και οι Γερμανοί, αγοράζουν χρόνο, γιατί δήθεν θα σβήσουν κάποια στιγμή στο μέλλον, την φωτιά. Ήδη τα 100 δισ. ευρώ στις χρεοκοπημένες ισπανικές τράπεζες, δεν κατάφεραν ν’ ανακόψουν το μένος των αγορών , που αρχίζουν και στοχεύουν στα νέα ‘άρρωστα’ κράτη : Ιταλία και Γαλλία.
Αλλά ας δούμε τι έχει συμφωνηθεί( και κάνουμε δήθεν σαν να το αγνοούμε ).Την 1η Μαρτίου , 24 κυβερνήσεις υπέγραψαν το «Σύμφωνο για τη Σταθερότητα, τον Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση», μια νέα Δημοσιονομική Συνθήκη για την οικονομική διακυβέρνηση των χωρών της Ένωσης .Τότε υπεγράφη και η σύσταση του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης» (ESM) για την χρηματοδότηση των χωρών με υπερβολικό δημόσιο χρέος, που θ’ αρχίσει να λειτουργεί την 1η Ιουλίου (προκειμένου ν’ αντικαταστήσει το προσωρινό EFSF)
Ελάχιστα ενημερώθηκαν οι Ευρωπαίοι πολίτες, ότι με αυτή την νέα συνθήκη και με το νέο μηχανισμό στήριξης, αφαιρούνται δικαιώματα από τα κοινοβούλια των χωρών – μελών: δεν θα μπορούν πλέον ν’ αποφασίζουν σε εθνικό επίπεδο, για τα έσοδα και τις δαπάνες των χωρών τους. Μεταφέρονται υπερεξουσίες σε ομάδες του Eurogroup που θα κρίνουν κατά περίπτωση, αν και κατά πόσον ένας εθνικός προϋπολογισμός είναι ….βιώσιμος ! Ας προετοιμαστούμε λοιπόν, για μια σειρά μέτρων που θα ‘ευθυγραμμίζουν’ την πορεία της οικονομίας με μια σειρά από άκαμπτους δημοσιονομικούς κανόνες . Απόλυτος άρχων, θα γίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο : αυτό και μόνον αυτό θα αποφασίζει για το πώς θα κινείται η ρευστότητα από την διοίκηση( άγνωστης προέλευσης και άνευ δημοκρατικής εκλογής ) του ΕSΜ. Το νερό του πυροσβεστήρα, με άλλα λόγια, δεν γνωρίζουμε ποιος και με ποια κριτήρια θα το ελέγχει, για να σβήνει τις φωτιές…
Τι δεν θα μας λοιπόν η νέα ελληνική κυβέρνηση; Ότι σε κάποιους μήνες , με βάση τις νέες συνθήκες και τον νέο μηχανισμό, θα μπορούν η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το… ΔΝΤ (!) να αποφασίζουν αν μια χώρα που έχει δανειοδοτηθεί, θα μπαίνει σε καθεστώς ‘ επιλεκτικής χρεοκοπίας’ , ώστε να μην βλάψει την Ευρωζώνη. Εννοείται, ότι θα έχει προηγηθεί αίτηση της ενδιαφερόμενης χώρας να μπει σε πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και στήριξης ( φυσικά με νέο Μνημόνιο ‘προσαρμογής’ για πολλοστή φορά).
Βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτοφανή μεθόδευση ‘εγκατάστασης’ μόνιμης λιτότητας για τις κοινωνίες του ευρωπαικού Νότου, χωρίς εμφανές αντιστάθμισμα αυτής της υποχρεωτικής και εξοντωτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας που δήθεν θα μας οδηγήσει σε ανάπτυξη. Έχουμε παρουσιάσει πολλές φορές, αυτά τα αναγκαία μέτρα για τα οποία μια ελληνική κυβέρνηση οφείλει να ζητήσει, αφού συνασπιστεί με μια Μεσογειακή Συμμαχία: εγγύηση καταθέσεων απ ευθείας από την ΕΚΤ, δανεισμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων απ ευθείας από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), έκδοση ειδικών ευρωομολόγων μεγάλων έργων (υποδομές, ενέργεια, μεταφορές), φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, άμεση απορρόφηση υφιστάμενους πόρων (55 δισ. ευρώ) των διαρθρωτικών ταμείων.
Μας έπεισαν ότι ‘μπορούμε και πρέπει’ να νοικοκυρευτούμε πρώτα, και μετά να απαιτήσουμε τα παραπάνω. Ξεχνούν να μας πουν ότι χωρίς ρευστότητα στα δημόσια ταμεία, δεν συμμαζεύεται καμία ελλειμματική οικονομία, δεν οργανώνεται κανένα σπάταλο κράτος και καμία χώρα φοροφυγάδων. Ξεχνούν να μας πουν ότι δεν πέφτει η ανεργία χωρίς δημόσια έργα και χωρίς συμπράξεις με υγιή ιδιωτικά κεφάλαια. Ελπίζω φυσικά να μην ξεχάσουν να τα πουν αυτά, ο νέος πρωθυπουργός και ο νέος υπουργός Οικονομίας, στην κα Μέρκελ ,που ορθά κοφτά είπε χθες στον κο Σαμαρά ότι ‘δεν τίθεται θέμα επαναδιαπραγμάτευσης’ (πώς να τεθεί, αφού βλέπει ότι οι Έλληνες αντέχουν την ‘πίεση’ και ψηφίζουν αυτούς που συμφώνησαν στο έκτρωμα της λιτότητας)
Τέλος, όσοι θεωρούν ότι κέρδισε η ‘αστική ομαλότητα’, ας προετοιμαστούν για τα χειρότερα: με 27% ,στην αξιωματική αντιπολίτευση, οι παλιοί Συριζαίοι του 4% , οι συνιστώσες και τα ακραία στοιχεία του δηλαδή, μάλλον δύσκολα θα συγκρατηθούν αν συνεχιστεί, από την νέα κυβέρνηση, επιδρομή σε εισοδήματα και απασχόληση. Αυτό, φαντάζει ακόμη πιο επικίνδυνο αν αναλογιστούμε ότι η ενισχυμένη Χρυσή Αυγή αυτοπροβάλλεται ως προστάτης της κοινωνίας και του έθνους. Αντι-εξουσιαστές και εθνικιστές, είναι το χειρότερο μίγμα κοινωνικού δυναμικού στους δρόμους και στις πλατείες μιας χώρας με ανεργία στα ύψη και παρατεταμένη ανασφάλεια, αβεβαιότητα και απόγνωση.