Ο Ποιητής, μας έστειλε ένα αποχαιρετιστήριο κείμενο
για τον αγαπημένο του φίλο που αυτές τις μέρες εκδήμησε,
τον σπουδαίο δημοσιογράφο, συγγραφέα και ποιητή, Μηνά Παπάζογλου.
—————————————————————————————————–
«Μάρτιος του 1963. Μόλις έχει κυκλοφορήσει η πρώτη μου ποιητική συλλογή «ΑΠΟΛΟΓΙΕΣ». Είμαι ακόμη μαθητής της τελευταίας τάξης του 8τάξιου Νυχτερινού Γυμνασίου. Η τότε κριτική την υποδέχεται με σημαντικά άρθρα στον τύπο. Οι αγαπημένοι μου φίλοι δημοσιογράφοι, (επειδή παράλληλα γράφω και κάποια θεωρητικά άρθρα), με ονομάζουν, κυρίως ο Μηνάς Παπάζογλου, κορυφαίος εκπαιδευτικός συντάκτης στα «ΝΕΑ» του τότε Συγκροτήματος Λαμπράκη, «Ποιητή της Αποδόμησης», το «Ποιητής της Αμφισβήτησης» ήρθε αργότερα με τα επόμενα βιβλία μου.
Τα νέα φτάνουν όμως στον τότε Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, (που έμελλε 3 μήνες μετά να διαλυθεί, πριν φύγει ο Καραμανλής για το Παρίσι) τον Γρηγόρη Κασιμάτη, ο οποίος ετοιμάζεται να μου απονείμει Ειδικό ΄Επαινο, επειδή είμαι ο πρώτος μαθητής- ποιητής, που βγαίνω έτσι εντυπωσιακά και σοβαρά στον πνευματικό στίβο, πριν καν τελειώσω το Γυμνάσιο..
Ως εδώ, εντάξει. Όμως εγώ είμαι στελεχωμένος με αγωνιστές της Αριστεράς όπως ο μεγάλος και πολυβασανισμένος ήρωας αργότερα της αντιχουντικής αντίστασης, ο αείμνηστος Χρήστος Ρεκλείτης, ο κοινωνικός αναλυτής και συγγραφέας Γιώργης Βοϊκλής και πολλοί άλλοι, που γράψανε ο καθένας και την δικιά του ιστορία στο Φοιτητικό αλλά και στο Μαθητικό Κίνημα.
Και αποφασίζουμε λοιπόν να κάνουμε μια μεγάλη πανελλαδική κινητοποίηση των Μαθητών των Νυχτερινών Γυμνασίων. Γίνεται μια συναρπαστική απεργία διαμαρτυρίας και κατεβάζουμε παντού,10.000 μαθητές!
Φυσικά, στο 55ο Νυχτερινό, που φοιτώ, ανάβω εγώ τη φωτιά και η συμμετοχή μας φτάνει το 100%! Τρελαμένος τότε ο Γυμνασιάρχης, στέλνει αναφορά στον Υπουργό και του προτείνει να αποβληθώ από όλα τα Γυμνάσια της χώρας, δηλαδή να μου… κόψει το σχολείο, να μην τελειώσω ποτέ το… Γυμνάσιο!
Και ο Κασιμάτης που ετοιμάζεται να μου δώσει τον… Έπαινο του Υπουργείου του, πρέπει τώρα να υπογράψει την πνευματική μου καταστροφή!
Και εδώ, εμφανίζεται ο μεγάλος μου φίλος και προστάτης! Ο Μηνάς Παπάζογλου. Που, όταν γράφει, Γράφει! Και τα «ΝΕΑ» δεν είναι παίξε-γέλασε, είναι η ναυαρχίδα του Λαμπράκη!
Την επομένη ακριβώς λοιπόν, δημοσιεύεται στην ιστορική εκείνη δεύτερη σελίδα των «ΝΕΩΝ», το κείμενο του Μηνά: «Με αφορμή την προχθεσινή απεργία-διαμαρτυρία των μαθητών των Νυχτερινών Γυμνασίων, ο φασίστας Γυμνασιάρχης του 55ου Νυχτερινού της οδού Λιοσίων, τόλμησε να εισηγηθεί στον Υπουργό, την αποβολή από όλα τα Γυμνάσια της χώρας του νέου μας Ποιητή της Αποδόμησης, του Δημήτρη Ιατρόπουλου! Διαπράττοντας έτσι την ύβρη, απέναντι στην ίδια την ελληνική ποίηση, αλλά και στον λαό μας, που βλέπει να καταστρέφει το σύστημα εξουσίας ένα μεγάλο ταλέντο, κόβοντας του (αν είναι ποτέ δυνατόν) το σχολείο! Κύριε Κασιμάτη, ο λόγος είναι τώρα σε σας..»
Άστραψε και βρόντησε ο Μηνάς. Και ο Υπουργός υπέκυψε.. Και φυσικά δεν υπέγραψε την αποβολή. Κι εγώ, μετά από τρεις μήνες τέλειωσα το Γυμνάσιο κι έφυγα με Ωτο-Στοπ για την Γερμανία και συνέχισα την (όποια) διαδρομή μου, μέχρι σήμερα που σας γράφω.
Μηνά Παπάζογλου, αγαπημένε μου Μηνά, σε κατευοδώνω με ένα δάκρυ χαράς και όχι λύπης. Γιατί υπήρξες ένα σπάνιο δώρο στην ζωή μου και ξέρω πως με αυτό ευδαιμονεί συναισθηματικά η Μεγάλη σου Ψυχή στο καινούργιο ταξίδι της στην Άλλην Όχθη. Σε ευχαριστώ Μηνά μου, σε ευχαριστώ για όλα σου..»
