Ο Αλ Σίσι θέλει να επωφεληθεί από τον διαμελισμό της ελληνικής θάλασσας, μετά την αποτυχία της κυβέρνησης να διαφυλάξει έστω τα στοιχειώδη εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα

H περίπτωσή μας οφείλει να διδάσκεται ως πρωτοφανής για κυρίαρχο δυτικό κράτος εν καιρώ ειρήνης. Ολες οι γύρω χώρες, από εχθρούς μέχρι συμμάχους, αντιμετωπίζουν την εξωτερική διπλωματία της Ελλάδας ως διεθνές καλαμπούρι. Προχθές αποκαλύφθηκε ότι και η Αίγυπτος αμφισβητεί την ελληνική ΑΟΖ. Η ρηματική διακοίνωση απεστάλη από τις 8 Ιουλίου, αλλά το Μαξίμου προσπάθησε να κρατηθεί κρυφή.

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Είναι τέτοια η αποτυχία της κυβέρνησης να διαφυλάξει έστω τα στοιχειώδη εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα που ακόμα και οι σύμμαχοι τρέχουν να πιάσουν στασίδι για να πάρουν κι αυτοί από ένα «οικόπεδο» στο Αιγαίο. Τώρα ήρθε η σειρά του Αλ Σίσι να επωφεληθεί από το γιουρούσι με τον διαμελισμό της ελληνικής θάλασσας.

Το ΥΠΕΞ προσπάθησε να υποβαθμίσει το φιάσκο: «Πρόκειται για αναμενόμενη αντίδραση γειτονικού κράτους, μέσω συνήθους διπλωματικής αλληλογραφίας, με το οποίο εκκρεμεί οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών». Κι έβαλε τον σκασμένο από το φαί στρατό των μητσοτακικών trolls να υποβαθμίσει τη σοβαρότητα του θέματος. Πράγμα που διαψεύδεται και μόνο από το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προσπαθούσε επί έναν μήνα να το αποκρύψει. Τα αδιέξοδα που παράγει για τη θέση της Ελλάδας το δίδυμο Μητσοτάκης – Γεραπετρίτης έχουν, εκτός των άλλων, και μια μαγική ιδιότητα: Γιγαντώνουν όλους τους περιφερειακούς παίκτες, που βλέπουν την ευκαιρία και σπεύδουν να επωφεληθούν από τον χώρο τον οποίο «εγκληματικά» αφήνει ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Ο «φίλος» Αλ Σίσι της Αιγύπτου είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο πρώην στρατηγός, που κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 2013, υπήρξε μέχρι πρότινος παντοδύναμος. Τον Απρίλιο του 2017 ο Τραμπ τον υποδεχόταν θερμά στον Λευκό Οίκο. Λίγο αργότερα, όταν ο Τραμπ επισκέφθηκε το Ριάντ, οι Σαουδάραβες κάλεσαν και τον Αλ Σίσι να συμμετάσχει. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος ή δικτάτορας -ο καθένας διαλέγει όποια ιδιότητά του προτιμά- είχε μια περίοπτη θέση στην κεντρική σκηνή της περιοχής. Ολοι λογάριαζαν τον Αλ Σίσι. Αντίθετα, τον περασμένο Μάιο, όταν ο δεύτερη φορά πρόεδρος Τραμπ έκανε πάλι επίσκεψη στο Ριάντ, κανείς δεν θυμήθηκε να προσκαλέσει τον Αλ Σίσι. Η Αίγυπτος του Αλ Σίσι είχε στο παρελθόν σοβαρή επιρροή στα πράγματα, σε Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Τώρα αντιμετωπίζεται ως απλώς θεατής.

Ο Αλ Σίσι αδυνάτισε τη θέση της χώρας του διαλύοντας την οικονομία της. Συσσώρευσε μη βιώσιμα δημόσια χρέη, περίπου 90% του ΑΕΠ, για να χρηματοδοτήσει τα φαραωνικά έργα της μεγαλομανίας του, όπως η φουτουριστική, νέα διοικητική πρωτεύουσα στη μέση της ερήμου. Ουρανοξύστες 70 ορόφων, αχανή κυβερνητικά κτίρια, όπερες, τεράστια τζαμιά. Αλλά η μεγάλη μερίδα του κόσμου στη χώρα του δεν έχει να φάει. Ο Αλ Σίσι έχει αφήσει την Αίγυπτο εξαρτημένη από τα προγράμματα διάσωσης. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος οφειλέτης του ΔΝΤ. Και έχει λάβει τουλάχιστον 45 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια από τα κράτη του Κόλπου από το 2013. Με δυο λόγια, χρωστάει παντού κι έχει επειγόντως ανάγκη από λεφτά και από κάποιου είδους αφήγημα εθνικής υπερηφάνειας για να πουλήσει στον λαό του. Μόνο έτσι θα καταφέρει να αγοράσει χρόνο μέχρι να του σκάσει η επόμενη οικονομική κρίση.

Ευτυχώς για τον Αλ Σίσι όμως, ακόμα και σε αυτήν τη θέση αδυναμίας του, υπάρχει η ευκαιρία της Ελλάδας. Ο Μητσοτάκης, αποφασισμένος να αφήσει με νύχια και με δόντια τη χώρα του οικειοθελώς ακρωτηριασμένη, καταφέρνει να υψώσει το ανάστημα και του Αλ Σίσι. Οποιος περνάει μπορεί να μας ρίχνει και από μια σφαλιάρα, γιατί όχι και ο «φίλος» Αλ Σίσι; Αλλωστε, η αδυναμία του Ελληνα πρωθυπουργού να κάνει τη δουλειά του είναι πια δεδομένη.

Με τη ρηματική της διακοίνωση η Αίγυπτος:

1. Αμφισβητεί ευθέως την ελληνική ΑΟΖ.

2. Δίνει το δικαίωμα στη Λιβύη να διεκδικήσει μεγαλύτερη ΑΟΖ από αυτή που δικαιούται, δηλαδή τη μέση γραμμή βάσει του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, μικραίνοντας την Ελλάδα.

3. Το σημαντικότερο, η Ελλάδα χάνει το σημείο τομής της ΑΟΖ της με την Κύπρο, ζήτημα υπαρξιακό για τη χώρα μας και τον Ελληνισμό. Σύμφωνα με τις αμφισβητήσεις του Καίρου, το τριεθνές Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου εξαφανίζεται. Μεταμορφώνεται σε Ελλάδα – Τουρκία – Αίγυπτος και, ως εκ θαύματος, η Ελλάδα δεν έχει ΑΟΖ με την Κύπρο! Μια πάγια επιδίωξη της Τουρκίας…

Το 2020 η Ελλάδα αποδέχτηκε μειωμένη επήρεια των κατοικημένων νησιών της, όταν προχώρησε σε τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Κάσος, Κάρπαθος και νήσος Χρυσή έχουν μειωμένη επήρεια και τώρα η Αίγυπτος ασφαλώς απαιτεί παρόμοιες υποχωρήσεις από την Ελλάδα για την υπόλοιπη μελλοντική οριοθέτηση. Ακριβώς το ίδιο θα κάνουν Τουρκία και Λιβύη. Σε πείσμα της πραγματικότητας, το αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης, που πια δέχεται πυρά για τον αδιαμφισβήτητο ενδοτισμό της από όλο το φάσμα της ελληνικής πολιτικής, αριστερά – δεξιά, είναι ότι τουλάχιστον ο σύμμαχος Αλ Σίσι στέκεται στο πλευρό της Ελλάδας υπέρ της διεθνούς νομιμότητας. Ο Αλ Σίσι, από την άλλη, ενδυναμώνει σταθερά τους δεσμούς Αιγύπτου – Τουρκίας, αρχικά μέσω εμπορίου και εξομάλυνσης σχέσεων.

Ο Μητσοτάκης θεωρεί ότι εθνική διπλωματία είναι η διευθέτηση – διευκόλυνση συμφερόντων άλλων κρατών. Τίποτα δεν τον σταματά, κι ας τον κατακρίνουν πια οι πάντες. Ο ανίδεος από εξωτερική πολιτική Γεραπετρίτης υποστηρίζει ότι τα ελληνικά χωρικά ύδατα πρέπει να περιοριστούν στα έξι μίλια. Αν τυχόν αναρωτιούνται γιατί ούτε καν ο Αλ Σίσι δεν τους παίρνει στα σοβαρά, ας κοιταχτούν στον καθρέφτη.

ΑΜΠΝΤΕΛ ΦΑΤΑΧ ΑΛ ΣΙΣΙ

Πρόεδρος της Αιγύπτου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1954 στο Κάιρο. Αποφοίτησε από την αιγυπτιακή στρατιωτική ακαδημία το 1977. Το 2011 μετά την ανατροπή του Αιγύπτιου προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, έγινε το νεότερο μέλος του ανώτατου συμβουλίου των ενόπλων δυνάμεων, ενός σώματος που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Αιγύπτου. Μεταξύ 2012 και 2014 υπηρέτησε ως αρχηγός των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων και ως υπουργός Αμυνας και Στρατιωτικής Παραγωγής. Τον Ιούλιο 2013, ύστερα από μεγάλες διαμαρτυρίες κατά του προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι, εξέδωσε τελεσίγραφο να επιλυθεί η κρίση εντός 48 ωρών, διαφορετικά θα γίνει στρατιωτική επέμβαση. Στις 3 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα, με τον στρατό να καθαιρεί τον Μόρσι. Τυπικά τοποθετήθηκε ως πρόεδρος ο Αντλι Μανσούρ, αλλά ο Αλ Σίσι, που διατήρησε τον τίτλο του υπουργού Αμυνας, ασκούσε την εξουσία. Τον Μάιο 2014 ο Αλ Σίσι εξελέγη πρόεδρος. Επανεξελέγη τον Μάρτιο 2018 και για τρίτη θητεία τον Δεκέμβριο 2023.