Επί τέλους κάτι άρχισε να ξυπνάει στην «κοιμισμένη» ψηφοθηρική Ελλάδα

Ανοησίες προς άγραν ψήφων, -για τους αδαείς ειδική ψηφοθηρική προσφορά

ΜΑΞ ΜΕΡΤΕΝ Ο ΔΗΜΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ :
:
Εμείς οι Ελληνες σαν λαός , δεν έχουμε γιά ιδρυτικό συμβόλαιο ένα τεχνικό έργο όπως π.χ. οι Πυραμίδες , αν και ο Παρθενώνας κ.λ.π. ελληνικά έργα είναι αξεπέραστα . Δεν έχουμε επίσης γι’ αυτό μιά πολεμική πράξη , όπως π.χ. η γενοκτονία των ατυχων Ινδιάνων της Αμερικής την οποίαν μας προβάλλουν ως μέγα κατόρθωμα. Εχουμε όμως μιάν ατέλειωτη ιστορία τέχνης . Πρώτη μας γνώση η ποίηση, η «Ηλιάδα και η Οδύσσεια». Τελευταία μας παρηγοριά , το συλλογικό άσμα ενός πολιορκημένου λαού : «Ο Ακάθιστος Υμνος».
Εχουμε επίσης να παρατάξουμε στρατιά από ποιητές , ρήτορες , ιστορικούς , στρατηλάτες , φιλοσόφους , επιστήμονες κ.λ.π. Η νέα μας γενιά όμως λόγω κακής κατεύθυνσης από την Πολιτεία , η διοίκηση της οποίας ασκείται από αιρετούς άρχοντες μεν, αλλά η αιρετή διοίκηση στις μέρες μας είναι σχετική. Κι’ αυτό διότι τα ξεπουλημένα στην άρχουσα τάξη διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε., {Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης} κατευθύνουν τον λαό εκεί που επιθυμούν οι δυνάστες , οι οποίοι παριστάνουν τους δημοκράτες καλυπτόμενοι από κοινοβουλευτικό μανδύα. Οπως όμως είναι γνωστό ο «Αδόλφος Χίτλερ» κ.α. δυνάστες ήσαν κι’ αυτοί «Αιρετοί Αρχοντες». Υπάρχει δηλαδή ένα δούναι λαβείν της τετάρτης με τις άλλες τρείς εξουσίες. Αν όμως μελετήσουμε λίγο την ιστορία μας , θα διαπιστώσουμε ότι οι Πατριάρχες μας στις μελέτες τους επί των πολιτικών ζητημάτων , είναι επιφυλακτικοί ως προς την αίρεση των αρχόντων :
«Εχει δε και περί την αίρεσιν των αρχόντων, το εξ’ αιρετών αιρετούς επικίνδυνον». {Τα Πολιτικά – Αριστοτέλης }
Επίσης και ο Πλάτων αναφέρει ότι : «Εξ’ ακροτάτης ελευθερίας δουλεία πλείστηκε κα αγριωτάτη». {Πολιτεία}.
Η νέα γενιά λοιπόν δεν μελετάει την Ελληνική Ιστορία , η γνώση της οποίας θα μας επιτρέψει να επιβιώσουμε σαν φυλή . Κι’ αυτό διότι : «λαός που ξεχνάει την ιστορία του εξαφανίζεται από τον χάρτη». Οι δε πιό πάνω αναφερόμενοι αιρετοί άρχοντες , οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι κληρονομικοί αφέντες, έχουν διαπράξει σωρεία λαθών, αλλά και συνειδητών προδοσιών σε βάρος της πατρίδας μας , αλλά λόγω της άγνοιας του ελληνικού λαού, καθώς δε και της εξαγοράς από τους τυράννους των Μ.Μ.Ε. όχι μόνο δεν υφίστανται τις συνέπειες των προδοσιών τους , αλλά με διάφορες αλχημείες και με τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας από τα Μ.Μ.Ε., καταφέρνουν να ηρωποιούνται κι’ όλας !
Επειδή όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε , διότι όπως είπαμε οι λαοί που ξεχνούν παραιτούνται από τη διατήρηση της ύπαρξής τους , θα γυρίσουμε λίγο πίσω και θα σταματήσουμε στις {25 Ιανουαρίου του σωτηρίου έτους 1959}. Αυτή την ημέρα η τότε Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον «Κωνσταντίνο Καραμανλή», εισάγει στη Βουλή ένα Νομοσχέδιο «περί αναστολής δίωξης εγκληματιών πολέμου». Η αντιπολίτευση εξεγέρθηκε , τα πάντα έδειχναν ότι ο νόμος αυτός ένα μόνο σκοπό είχε. Να συγκαλυφθεί η υπόθεση του Γερμανού εγκληματία πολέμου «Μαξ Μέρτεν», ο οποίος ήταν στη διάθεση της Ελληνικής Δικαιοσύνης , και… αθόρυβα ο ναζιστής Γερμανός λοχαγός που υπήρξεν η ενσάρκωση της ναζιστικής θηριωδίας στη Θεσσαλονίκη κατά τη Γερμανική Κατοχή , να αφεθεί ελεύθερος ή να τον στείλουν στη Γερμανική Δικαιοσύνη να δικασθεί για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει στην Ελλάδα . Δηλαδή να διαβιβασθεί η υπόθεσή του από την Ελληνική στη Γερμανική Δικαιοσύνη , όπου ήταν βέβαιο ότι θα τη γλύτωνε {και ίσως να τον παρασημοφορούσαν κι’ όλας} γιά να αφεθεί πλέον ελεύθερος και χωρίς στίγματα στην κοινωνία, για την εγκληματική δράση του στην Ελλάδα.
Δηλαδή για τις εκτελέσεις , τις λεηλασίες , τα βασανιστήρια κ.λ.π. σε βάρος αθώων Ελλήνων πολιτών , δεν επιθυμούσε η κυβέρνηση της τοτε Ε.Ρ.Ε. να δικασθεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά θα τον έστελνε να τον δικάσει η μανούλα του, στο όνομα της οποίας είχε διαπράξει τα πιό πάνω αναφερόμενα ειδεχθή εγκλήματα !
Ομως η θύελλα που ξεσηκώθηκε από την αντιπολίτευση ήταν τόσο σφοδρή, ώστε η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να υποχωρήσει. Ο εισηγητής της πλειοψηφίας βουλευτής της Ε.Ρ.Ε. «Παπαρρηγόπουλος», δήλωσεν ότι ο «Μέρτεν» θα εξαιρεθεί από τυχούσα απελευθέρωση εγκληματιών πολέμου και θα παραμείνει στη διάθεση των ελληνικών δικαστηρίων. Το ίδιο διαβεβαίωσε και ο υπουργός Δικαιοσύνης «Κ. Καλλίας». Περί ποίων εγκληματιών πολέμου την απελευθέρωση μιλούσαν τόσον ο εισηγητής Παπαρρηγόπουλος όσο και ο υπουργός Καλλίας , το γνώριζαν μόνον αυτοί και ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής , δεδομένου ότι ο μόνος εγκληματίας πολέμου που βρισκόταν στη διάθεση της Ελληνικής Δικαιοσύνης , ήταν ο «Μαξ Μέρτεν».
Αλλά η αντιπολίτευση , τόσον η Κεντρώα όσο και η Ε.Δ.Α. {Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά} υποκατάστατο του παράνομου τότε Κ.Κ.Ε., δεν πείθονταν για την ειλικρίνεια της κυβέρνησης και είχαν δίκηο. Η συζήτηση στη Βουλή που ακολούθησε , ήταν πολυήμερη, εξαιρετικά βίαιη και άκρως ενδιαφέρουσα , γιατί απεκάλυψε τι συνέβαινε στην πραγματικότητα με τους εγκληματίες πολέμου στην Ελλάδα . Ο εισηγητής της μειοψηφίας λέγει ότι , ο ελληνικός λαός γιά κανένα λόγο δεν εννοεί : «Να υπάρχουν εγκληματίες πολέμου επανερχόμενοι μάλιστα θρασύτατα εις την χώραν μας , όπως ο Μαξ Μέρτεν». Και προσθέτει : «Η Ελλάς από καιρού έχει ζητήσει την έκδοσιν εκατοντάδων εγκληματιών πολέμου , οι οποίοι είχαν ρημάξει τον τόπον μας. Η Δικαιοσύνη εκκινήθη διά την δίωξίν των». Στη συνέχεια δε έκανε μιάν εκπληκτική αποκάλυψη που συνετάραξε την αίθουσα του Κοινοβπουλίου και κατόπιν το Πανελλήνιο :
«Αλλά εκ μέρους της Γερμανίας και Ιταλίας , ουδείς παρεδόθη εις την Ελλάδα παρά τας υποχρεώσεις των , πλην ενός τον οποίον παρέδωσεν η Γαλλία . Τον σφαγέα του Διστόμου , ο οποίος περιήλθεν εις χείρας της Κυβερνήσεως «Παπάγου» , διά να απελαθή όμως νύκτωρ και να παραδοθή εις την Γερμανίαν όπου κυκλοφορεί ελεύθερος». {Σημ. Ο Κ. Καραμανλής ήταν υπουργός σ’ αυτή την κυβέρνηση , που ο πρωθυπουγός στρατάρχης «Παπάγος» ασθενούσε βαρέως τότε και δεν ελάμβανε γνώση τι ποιούσαν οι υπουργοί του}.
Τον λόγον έλαβε κατόπιν ο «Ηλίας Τσιριμώκος» ο οποίος απεκάλυψε τα εξής : «Από τους {900} εννεακόσιους Γερμανούς , εναντίον των οποίων έχουν υποβληθεί μηνύσεις από ελληνικής πλευράς γιά τη δράση τους κατά την κατοχήν εις την χώραν μας , η Δυτική Γερμανία δεν παρέδωσεν ούτε έναν». Απαντώντας ο Υπουργός Δικαιοσύνης δηλώνει ότι με το νομοθέτημα αυτό, δεν υποτιμώνται τα δεινοπαθήματα του ελληνικού λαού κατά την κατοχή , αλλά ότι : «Πρόκειται περί πράξεως σκοπίμου». Αναφέρει δε ότι η ίδια πολιτική εφαρμόζεται από το έτος {1952}. Απονομή χάριτος στον στρατηγό «Αντρέ» κ.λ.π. {Σημ. Ο στρατηγός Αντρέ , ήταν ένας από τους διοικητές των κατοχικών στρατευμάτων στην Κρήτη, βαρυνόμενος με πλείστες εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών καταδικασθείς σε ισόβια κάθειρξη απο την Ελληνική Δικαιοσύνη} και αφεθηκεν ελευθερος . Καταλήγοντας δε υποστηρίζει ότι ύστερα από την είσοδο της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ , γενικότερα εθνικά συμφέροντα επιβάλλουν να παραμερισθούν οι πικρίες. Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία απο τη Βουλη κατόπιν εντολής του Κωνσταντίνου Καραμανλή , για λόγους που θα αναφέρω πιό κάτω .
Γιά να αντιληφθεί ο αναγνώστης γιατί έπρεπε οπωσδήποτε να αφεθεί ο Μαξ Μέρτεν ελεύθερος ο οποίος είχε πάει σαν δήθεν τουρίστας στην Ελλάδα , πρέπει να ερευνήσουμε λίγο την προϊστορία αυτού του θέματος . Ο Μαξ Μέρτεν δεν είχε κανένα λόγο να πάει στην Ελλάδα σαν τουρίστας. Αν επιθυμούσε να απολαύσει τον μεσογειακό ήλιο , δεν είχε παρά να πάει στην Ιταλία ή στην Ισπανία, όπου σίγουρα δεν διέτρεχε κανένα κίνδυνο. Η επιμονή του για τον Ελληνικό ήλιο, ήταν πολύ πιθανό να αποδείχνονταν δολοφονικός γι’ αυτόν, λόγω της εγκληματικής κατοχικής του δράσης στην Ελλάδα πρέπει να αναζητηθεί αλλού, γιατί το να πάει στην Ελλάδα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία.
Και συγκεκριμένα ο τότε πρωθυπουργός της «Κωνσταντίνος Καραμανλής» , είχε δηλώσει ότι αν ο Μαξ Μέρτεν τολμήσει να πάει στην Ελλάδα , θα δικασθεί βάσει των διαπραχθέντων από αυτόν εγκλημάτων σε βάρος του ελληνικού λαού. Προβλεπομένη ποινή η Εσχάτη. Στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτόν Ισόβια Κάθειρξη . Είναι λοιπόν αστείο να πιστέψουμε ότι ο Μέρτεν πήγε στην Ελλάδα για τουρισμό. Αν ο Μέρτεν δεν ήταν σίγουρος {100%} ότι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο πηγαίνοντας στην Ελλάδα , δεν θα τολμούσε ούτε στα ελληνικά χωρικά ύδατα να πλησιάσει , όχι να πάει στην Ελλάδα για τουρισμό με πλείστα εντάλματα σύλληψης για αδικήματα που προέβλεπαν θανατική καταδίκη. Είχεν άλλους πολύ σοβαρώτερους λόγους γι’ αυτό. Και συγκεκριμένα να τακτοποιήσει τους λογαρισμούς με τους Ελληνες συνεταίρους του κατά την κατοχική περίοδο, και να παραλάβει το μερίδιό του από τα κλοπιμαία που είχαν συγκεντρώσει από την λεηλασία του ελληνικού λαού κατά την περίοδο της παντοδυναμίας του.
Για τη διάπραξη αυτής της λεηλασίας , είχεν ως συνεταίρους δύο Ελληνες και έναν Εβραίο . Τον Ραβίνο «Κόρετζ» {Σημ. Φ.Π. : {Ραβινος της Θεσσαλονικης σπουδασας στη ναζιστικη Γερμανια. Ειναι αυτος που έδωσε τις λίστες των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στους ναζί του Μαξ Μέρτεν, που τους έπειθε ότι δεν κινδύνευαν γιά να φύγουν. Το {96%} από αυτούς δεν γύρισαν ποτέ εκτελεσθέντες στα ναζιστικά κρεματόρια}. Μαζί με τις λίστες αυτές , πληροφόρησεν επίσης τον Μέρτεν και τη συμμορία του, για το ποίοι Εβραίοι είχαν λίρες , χρυσαφικά κ.λ.π.} Ο Μέρτεν τους συνελάμβανε και διά βασανιστηρίων τους αποσπούσε τις ομολογίες για το που τα είχαν κρύψει , τα έπαιρνε και κατοπιν τους εκτελούσε ή τους έστελνε στα κρεματόρια. Φυσικά οι Ελληνες συνεργάτες του είχαν κι’ αυτοί το μερίδιό τους από τα προϊόντα των ληστευομένων με αυτό τον τρόπο που μόνο τα διεστραμένα μυαλά των εμπνευστών του μπορούσαν να συλλάβουν. Οταν λοιπόν ο Μέρτεν έκρινε ότι το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα είχε διαμορφωθεί καταλλήλως γιά τις επιδιώξεις του, ζήτησε τουριστική βίζα για να επισκεφθεί την Ελλάδα. {Η βίζα ήταν απαραίτητη τότε}. Ο πρωθυπουργός της «Κωνσταντίνος Καραμανλής» δήλωσεν ότι αν ο Μέρτεν τολμήσει να πάει στην Ελλάδα , θα υποστεί τις συνέπειες του νόμου. Ο Μέρτεν αγνόησε τον Ελληνα πρωθυπουργό και την απειλή του και πήγε στην Ελλάδα . Προτού δε μεταβεί σ’ αυτήν έκανε την ακόλουθη προκλητική δήλωση :
«Εγώ θα πάω στην Ελλάδα , και αν τολμάει ο πρωθυπουργός της ας δώσει εντολή να με συλλάβουν».
Επίσης ο εν λόγω εγκληματίας του ελληνικού λαού, παρ’ όλα τα εντάλματα σύλληψης που υπήρχαν σε βάρος του, δεν συνελήφθη μόλις πάτησε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος όπως ήταν το ενδεδειγμένο, αλλά του δόθηκε όλος ο απαιτούμενος χρόνος γιά να τακτοποιήσει τα … περιουσιακά του στοιχεία , που είχεν αποκτήσει κατά την κατοχική περίοδο, και όταν τελείωσε τις δουλειές του και αναχωρούσε, συνελήφθη κατά την έξοδό του από την Ελλάδα στο αεροδρόμιο. Το πιθανώτερο είναι ότι τον συνέλαβεν η Αστυνομία από μόνη της -παρά τις άνωθεν εντολές , Κι’ αυτο διότι αν περνούσε δύο φορές τα σύνορα χωρίς να συλληφθεί, θα φορτώνανε σ’ αυτήν τις ευθύνες οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες . Και έτσι βρέθηκε τελικώς ο Μέρτεν υπόδικος για τα περαιτέρω. Στις {11 Φεβρουαρίου 1959} αρχίζει στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου , η δίκη του Μαξ Μέρτεν, την οποίαν περιγράφει με παραστατικότητα ο «Σπύρος Λιναρδάτος» στο βιβλίο του : «Από τον Εμφύλιο στη Χούντα». {Γ’ Τόμος} :
«Κομψά ντυμένος ο άλλοτε τύραννος και δήμιος της Θεσσαλονίκης τώρα {45} περίπου χρονών, σκορπά χαμόγελα και όταν του λύνουν τις χειροπέδες και χειραψίες . Το ακροατήριο που αποτελείται κυρίως από Ισραηλίτες , αλλά και Χριστιανούς θύματα ή συγγενείς των θυμάτων του, τον αποδοκιμάζει . Η δίκη συνεχίζεται πολλές μέρες κατά τις οποίες οι μάρτυρες κατηγορίας με τις καταθέσεις τους ζωντανεύουν τις φρικτές μέρες της κατοχής στη Θεσσαλονίκη. Συλλήψεις , εκβιασμοί , λεηλασία Εβραίων , βασανιστήρια και θανατώσεις στους φούρνους. Ο Μέρτεν με τον βοηθό του «Μάϊσνερ», κατηύθυναν τις επιχειρήσεις γιά την εξόντωση των Εβραίων. Λεηλατούσαν τις περιουσίες τους και κατέστρεψαν γιά να το ληστέψουν το ευραϊκό νεκροταφείο. Στο δικαστήριο όμως παρουσιάζονται και μάρτυρες υπερασπίσεως . Ενας απόστρατος στρατηγός , ο διοικητής κατά την κατοχή της Αγροτικής Τραπέζης Μακεδονίας , ο γενικός διοικητής την ίδια περίοδο της Βορείου Ελλάδας κ.λ.π. , που μιλούν γιά … φιλελληνικά αισθήματα και ανθρωπιστική συμπεριφορά του Μαξ Μέρτεν !…
Η δίκη κράτησε περισσότερο από είκοσι μέρες . Ο Μέρτεν καταδικάσθηκε σε ποινές από έξι έως είκοσι έτη για διάφορα αδικήματα , όπως παράνομες φυλακίσεις και εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως Ελλήνων και Ισραηλιτών, φόνους και θάνατο από ασιτία Ισραηλιτών, καταστροφή του ευραϊκού νεκροταφείου Θεσσαλονίκης , τρομοκράτηση , γκέτο σε βάρος {56.000} Εβραίων , εκτόπιση σε γερμανικά στρατόπεδα {40.000} Εβραίων κ.λ.π. Συνολικά δε οι ποινές που του επεβλήθηκαν έφταναν τα {160} χρόνια, κατά συγχώνευση δε το δικαστήριο του επέβαλε την ποινή καθείρξεως {25} χρόνων».
Ομως η πολιτική πλευρά της υπόθεσης Μαξ Μέρτεν , άρχισεν αμέσως μετά την εκφώνηση της απόφασης του Στρατοδικείου , που ήταν περιέργως αν μη τι άλλο επιεικής . Το φθινόπωρο του ιδίου έτους έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα η υπόθεση του καταδίκου πλέον Γερμανού εγκληματία πολέμου. Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή καταθέτει νέο νομοσχέδιο με το οποίο τροποποιείται ο προηγούμενος σχετικός νόμος , και επιτρέπεται η αποφυλάκιση εγκληματιών πολέμου που έχουν ήδη καταδικασθεί και κρατούνται σε ελληνικές φυλακές !…
Ακολούθησε και πάλι άγρια συζήτηση στη Βουλή , αλλά τελικά και αυτό το νομοσχέδιο ψηφίστηκε , ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Καλίας δήλωσεν ότι ο νόμος αυτός στηρίζεται στην εκτίμηση του συμφέροντος της χώρας , και ότι οι διώξεις των εγκληματιών πολέμου δεν εναρμονίζονται με τις στενές σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με τον γερμανικό λαό. Ποία σχέση μπορεί να είχαν οι ελληνογερμανικές σχέσεις φιλίας με έναν ασήμαντο λοχαγό από γερμανικής πλευράς , δολοφόνο , ληστή , βασανιστή κ.λ.π. θα πρέπει να μας το εξηγήσει ο τότε Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής . Οπως δε θα διαπιστώσουμε πιό κάτω η ενέργεια του γερμανικού κράτους κατά την επιστροφή του Μέρτεν στη Δυτική Γερμανία «ξεβράκωσε», ναί -αυτή είναι η ακριβής λέξη- στην κυριολεξία γιά την τότε κυβέρνηση της Ε.Ρ.Ε., και τον πρωθυπουργό της Κωνσταντίνο Καραμανλή . Κι’ αυτό διότι οι προσπάθειες για την αποφυλάκιση του Μέρτεν καρποφόρησαν κατόπιν των εντολών του πρωθυπουργού και ο Μέρτεν στις {5 Νοεμβρίου 1959} αποφυλακίσθηκε και απελάθηκε από την Ελλάδα .
Στη Δυτική Γερμανία όμως -που κατά την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της- δυσανασχετούσεν από τη δίωξη του Μέρτεν ο Μαξ Μέρτεν συνελήφθη κατόπιν εντάλματος των «Γερμανικών Δικαστικών Αρχών» , και κλείσθηκε στις γερμανικές φυλακές προκειμένου να δικασθεί ως εγκληματίας πολέμου , για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει στην Ελλάδα κατά την κατοχή της από τη Γερμανία . Αυτό είναι το ανωτέρω αναφερόμενο ξεβράκωμα των τότε κρατούντων ! Ομως ο Μαξ Μέρτεν σύντομα αφέθηκε ελεύθερος από τη Γερμανική Δικαιοσύνη {και σωστά} διότι υπήρχε το δεδικασμένο της υποθέσεώς του από την Ελληνική Δικαιοσύνη , και ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατό να καταδικασθεί δύο φορές για τα ίδια αδικήματα.
Δηλαδή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η κλίκα του , Τάκος Μακρής κ.λ.π. έστησαν με μεγάλη δεξιοτεχνία μιά πολύ έξυπνη εξαπάτηση της Διεθνούς Δικαιοσύνης , για να αποδώσουν τον Μαξ Μέρτεν στην κοινωνία με τέτοια θωράκιση , που να μη μπορεί κανένας πλέον να τον ενοχλήσει. Κατά την άποψή μου συμμετείχε και η Γερμανική Δικαιοσύνη σ’ αυτό το σενάριο. Κι’ αυτό διότι ο Μαξ Μέρτεν κυκλοφορούσεν ακαταδίωκτος στη Γερμανία επί {15} έτη , και συνελλήφθη όταν ήταν σίγουρο ότι είχεν ήδη καταδικασθεί για τα εγκλήματά του ! Παρ’ όλα αυτά όμως και πολύ πιθανό γιατί μπορεί να τον έριξαν στη μοιρασιά τα συνεταιράκια του, ο Μαξ Μέρτεν αντί να αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τους φίλους του στην Ελληνική Κυβέρνηση , κατηγόρησεν ευθέως τον πρωθυπουργό της Κωνσταντίνο Καραμανλή , τον υπουργό Εσωτερικών Δημήτριο ή Τάκο Μακρή και τη συζυγό του Δοξούλα , ότι ήσαν συνεργάτες του κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα !…
Συγκεκριμένα κατά το τέλος του Σεπτεμβρίου του έτους {1960} η γερμανική εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» και το γερμανικό περιοδικό «Σπήγκελ», δημοσίευσαν τις αφηγήσεις του Γερμανού εγκληματία πολέμου Μαξ Μέρτεν -που η ελληνική κυβέρνηση άφησεν ελεύθερο καταστρατηγώντας το Νόμο , σύμφωνα με τις εντολές που εδωσεν Πρωθυπουργός της Κωνσταντίνος Καραμανλής . Ο πρωθυπουργος , ο υπουργός Εσωτερικών «Δημήτριος {Τάκος} Μακρής» και η σύζυγος του «Δοξούλα» {ιδιαιτέρα γραματέας του Μέρτεν} σύμφωνα με την καταγγελία του , ήσαν έμμισθοι πληροφοριοδότες των γερμανικών αρχών κατοχής, και ότι για τις πολύτιμες πληροφορίες που είχαν δώσει σχετικά με την Αντίσταση , πήραν ανταμοιβή από τις κατεσχεμένες περιουσίες . {Ελληνικές εφημερίδες 28 και 29 Σεπτεμβρίου 1960}. Κατά τη δική μου άποψη οι πληροφορίες αυτές αφορούσαν εβραϊκές περιουσίες . Οι αποκαλύψεις πάντως αυτές προεκάλεσαν σάλο στην Ελλάδα.
Ηταν πιθανόν να ασκείται κάποιος εκβιασμός στην Ελληνική Κυβέρνηση -κατά πως έλεγαν κάποιοι παράγοντες – από κύκλους οι οποίοι χρησιμοποιούν τον Μέρτεν σαν όργανό τους , και ο οποίος ζούσεν ελεύθερος και ακαταδίωκτος στη Δυτική Γερμανία , λόγω της χάρης που του δόθηκε από αυτούς που κατονόμασε σαν πράκτορες και συνεργάτες του κατά την κατοχική περίοδο στην Ελλάδα ! Παρέλειψαν βέβαια να μας πούν αυτοί οι φωστήρες για το πως θα χρησιμοποιούσαν τον Μέρτεν σαν όργανο για να βλάψουν την ελληνική Κυβέρνηση , καθώς και γιά ποίους λόγους , αν αυτή η κυβέρνηση δεν έκανε πολλές και διάφορες παρανομίες και επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να πετύχει την αποφυλάκιση του Μαξ Μέρτεν. Δε νομίζω ότι αν ο Μέρτεν βρισκόταν τις φυλακές του «Γεντί Κουλέ» ή αλλιώς πως «Επταπυργίου», που κανονικά εκεί έπρεπε να βρίσκεται , να μπορούσε να βλάψει την κυβέρνηση ή οποιονδήποτε άλλον. Αρκετούς είχε βλάψει κατά το παρελθόν όταν ήταν παντοδύναμος στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια η Ελληνική κυβέρνηση έκανε έντονα διαβήματα στην Κυβέρνηση της Βόννης προκειμένου να φιμωθεί ο Μέρτεν και το Σπήγκελ. Η Κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας αρκέθηκε να εκφράσει τη λύπη της γιά τα δημοσιεύματα. Η Ελληνική Πρεβεία της Βόννης με ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει τα σχετικά δημοσιεύματα , τα οποία αν δεν εξυπηρετούν συγκεκριμένον δόλιον σκοπόν, αποτελούν αποκυήματα νοσηρού εγκεφάλου. Η ανακοίνωση του Ελληνα Πρεσβευτή αναφέρει και τα κατωτέρω : Το μέγεθος του ψεύδους των πληροφοριών αυτών προκύπτει και μόνον, από τα τέσσερα κάτωθι στοιχεία :
1} Ο Ελληνας Πρωθυπουργός , αντιθέτως προς τους ισχυρισμούς των ανωτέρω εντύπων , καθ’ όλον το διάστημα της κατοχής ουδέποτε ευρέθη εις την Θεσσαλονίκην. {Σημ. Τελικά που έκανε τον δικηγόρο ο Κ. Καραμανλής μήπως στο χωριό του το Κιούπκιοϊ ; Επίσης γιατί τα εν λόγω έντυπα δεν εμηνύθησαν ;}.
2} Τον Υπουργόν Εσωτερικών κ. Μακρή , τον οποίον εμφανίζουν ως συναντώμενον μετά του κ. Πρωθυπουργού κατά την διάρκειαν της κατοχής , εγνώρισεν ούτος το έτος 1956 , ήτοι 11 έτη μετά τη λήξη του πολέμου. {Σημ. Και αμέσως μετά τη γνωριμία τους τον διόρισεν Υπουργόν Εσωτερικών και εξ’ απορρήτων επιστήθιο φίλο. {Σημ. Ο Τάκος Μακρής ήταν ο μοναδικός υπουργός όλων των κυβερνήσεων του Κων. Καραμανλή που του μιλούσε στον ενικό }.
Μας θυμίζει την καλή Νεράϊδα και το κοιμισμένο Βασιλόπουλο και υπάρχει και Δράκος , ο Μέρτεν. Το πραγματικό γεγονός επ’ αυτού είναι ότι τα γλέντια του Κωνσταντίνου Καραμανλή , του Τάκου Μακρή και της παρέας τους πρίν από το {1960} οι παλαιοί Θεσσαλονικείς τα συζητούν ακόμα και σήμερα .
3} Ουδεμίαν ουδέ απωτάτην συγγένειαν έχει με την εμφανιζομένην υπό των ανωτέρω εντύπων ως ανεψιάν του , την σύζυγον του κ. Μακρή την οποίαν διά πρώτην φοράν συνήντησεν όταν εγνώρισε τον σύζυγόν της . {Σημ. Αυτό τα λέει όλα , «όταν εγνώρισε τον συζυγόν της».
4} Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Μακρής όστις εμφανίζεται εν έτει {1942- 43} ως μνηστήρ της νυν συζύγου του, αγούσης τότε το {17ον} έτος της ηλικίας της , ούτε μνηστήρ αυτής ήτο, ούτε εγνώριζεν ταύτην κατά την εποχήν εκείνην συζευχθείς αυτήν το έτος 1949. {Σημ. Από άτομα αυτού του ποιόντος έπρεπε να το περιμέναμε ότι θα τα φορτώνανε όλα στη «Δοξούλα», της οποίας όμως της δίνουν το ελαφρυντικό του … νεαρού της ηλικίας}.
Το πραγματικό γεγονός και επ’ αυτού είναι ότι η Δοξούλα ήταν ιδιατέρα γραμματέας του Μέρτεν και όχι μόνον. Και το κακό γι’ αυτούς είναι ότι δεν μπορούν να αρνηθούν και τις ιδιαίτερες σχέσεις της με τον Μέρτεν διότι το «Σπήγκελ» δημοσίευσε φωτογραφίες της εν λόγω κυρίας που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το είδος των σχέσεων της αθώας παιδούλας που προσπαθούν να μας παραστήσουν, με τον αιμοσταγή δήμιο του ελληνικού λαού της Θεσσαλονίκης Μαξ Μέρτεν. Οι Κινέζοι έχουν μιά παροιμία που αναφέρει τα εξής : «Μία φωτογραφία είναι ίση με χίλιες λέξεις». Και το Σπήγκελ έχει δημοσιεύσει αρκετές λίαν αποκαλυπτικές φωτογραφίες . Και μην αρχίσουν πάλι τις δικαιολογίες γιά «φωτομοντάζ» γιατί απεδείχθη ότι οι εν λόγω φωτογραφίες ήσαν {100%} αυθεντικές . Κι’ αν τολμάει ο εσχατόγηρος από το Κιούπκιοϊ , ας μας εξηγήσει γιατί έκανε όλες αυτές τις παράνομες μανούβρες και επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη για να αφήσει ελεύθερο τον Μέρτεν αφού δεν τον γνώριζε ;
Επίσης κατά την περίοδο αυτή είχεν εξαπολυθεί κύμα τρομοκρατίας από την Αστυνομία , αλλά και από τις παρακρατικές οργανώσεις . Δεν τολμούσες όχι να μιλήσεις αλλά ούτε να σφυρίξεις. Αν έκανες δε το λάθος να ανοίξεις κάποια δημοκρατική εφημερίδα στο λεωφορείο επί παραδείγματι , όχι την κομμουνιστική «Αυγή», αλλά «ΤΑ ΝΕΑ» του Λαμπράκη , ή την «Ελευθερία» του Κόκκα , σε κατέβαζε η Ασφάλεια από το λεωφορείο και σε εξαφάνιζε για αρκετό διάστημα. Μήπως όλο αυτό το κλίμα της φοβίας είχε δημιουργηθεί γιά να μην τολμάει ο ελληνικός λαός να σχολιάσει τις πράξεις του μετ’ ολίγον καιρό φυγάδα ως Τριανταφυλλίδη ;
Τη συγκεκριμένη αυτή περίοδο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βαρύνεται και με την υπογραφή των προδοτικών συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου στις {11 Φεβρουαρίου 1959}. Οι συμφωνίες αυτές έθεσαν την ταφόπλακα στα σχέδια της Ενωσης της Κύπρου με την Ελλάδα , αφού απεκλείετο αυτή . Επίσης ανεγνώριζαν στην Τουρκία -που είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα στην Κύπρο με τη Συνθήκη της Λωζάνης- το δικαίωμα να επεμβαίνει στρατιωτικώς και μονομερώς στην Κύπρο , όπως έπραξε το έτος 1974. Κατά την επιστροφήν του δε στην Αθήνα μετά την υπογραφή των επαχθών αυτών συμφωνιών δήλωσεν ότι : «Αυτή είναι η ευτυχεστέρα ημέρα της ζωής μου». Το πλέον πιθανό είναι ότι οι Η.Π.Α. εξεβίασαν τον Κων. Καραμανλή να υπογράψει , απειλώντας τον , ότι αν δεν υπογράψει τις προδοτικές αυτές συμφωνίες θα έδιναν στη δημοσιότητα τα στοιχεία ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν «πράκτορας των ναζί» κατά την Κατοχή της Ελλάδας από το Γ ’ ΡΑΙΧ και συγκεκριμένα του Μαξ Μέρτεν. Το ίδιο συνέβη και το 1974 όπου σύμφωνα με το βιβλίο του Πρέσβυ «Παναγιωτάκου» ο Κων. Καραμανλής τον Αύγουστο του 1973 συναντήθηκε στο Παρίσι με τον Κίσιντζερ , και εν συνεχεία τον Μάϊο του 1974 συναντήθησαν επίσης στο Παρίσι οι Κίσιντζερ , Καραμανλής και Ετζεβίτ και συζήτησαν. Το τι συζήτησαν και συμφώνησαν πραγματοποιήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1974, όταν ο Ετζεβίτ κατόπιν της αποτυχίας της απόβασης του Ιουλίου 1974, όπου η Τουρκία συμφώνησε με τον Κίσιντζερ στην παύση πυρός κατόπιν του φόβου προσβολής από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και διαθέτοντας ένα μικρό προγεφύρωμα της τάξης του {3%} επί του κυπριακού εδάφους. Οταν όμως ο Κίσιντζερ έστειλε σε συνεργασία με τους προδότες αρχηγούς των Ε.Ε.Δ. τον Κωνσταντίνο Καραμανλή επικεφαλής προδοτικής κυβέρνησης εθνικής καταστροφής , αυτός απλώς, πραγματοποίησε τα συμπεφωνημένα με τους Κίσιντζερ και Ετζεβίτ στο Παρίσι τον Μάϊο του 1974. Δηλαδή δήλωσε ψευδώς στον ελληνικό λαό ότι η Κύπρος «κείται μακράν» και ότι είναι εκτός της εμβέλειας των υπερσυγχρόνων τότε ελληνικών Α/Φ PHANTOM F-4E κ.λ.π. τελευταίου τύπου οπλικών συστημάτων που διέθετε τότε η Ελλάδα.
Ούτω ο Αττίλας {2} του Ετζεβίτ ατουφέκιστος κατέλαβε το {38%} της μαρτυρικής Κύπρου, αμαχητί. Επίσης συμμάχησε με το εκτός νόμου τότε Κ.Κ.Ε., το οποίο νομιμοποίησε για να μην τον ξεμπροστιάσει για την κατάφωρη αυτή εσχάτη προδοσία που διέπραξαν μαζί με τους τότε αρχηγούς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή είναι η Ιστορική πραγματικότητα και όχι αυτή που διέδωσαν οι προδότες σε συνεργασία με τους κομμουνιστές για να γλυτώσουν τα πουλημένα στον «Αττίλα 2» τομάρια τους .
Αγαπητοί συμπατριώτες θλίβομαι όταν καταγγέλω προδοσίες Ελλήνων , αλλά όπως αναφέρω στην αρχή αυτού του ιστορήματος , δεν πρέπει να λησμονούμε , διότι αν ξεχνάμε επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας .

Εν Φιλιππίναις Σωτήριον έτος 1993 .
Ανδρέας Γούλας Συγγραφέας Ιστορικός
Υ.Γ. Κατωτέρω αναφέρω και την απόδειξη της καραμπινάτης αυτής εσχάτης προδοσίας του δήθεν Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή από το χωριο «Κιούπκιοϊ» των Σερρών :

Κύριε Γούλα αισθάνομαι την ανάγκη να σας συγχαρώ για τα θαρραλέα σας πράξη να υπενθυμίσετε στους αναγνώστες την βρώμικη “υπόθεση Μέρτεν”. Θέλω μόνο να προσθέσω ότι ο αδέκαστος Ανδρέας Τούσης , Αντεισαγγελέας, από το Θεσπρωτικό Πρέβεζας, τότε που είχε επιφορτιστεί με το καθήκον της σύλληψης των εγκληματιών πολέμου, ήταν αυτός που διέταξε την σύλληψή του, και τον έφερε σιδηροδέσμιο στην Αθήνα και δικάστηκε, παρά τα προβλήματα, τις παραβάσεις και τις απειλές των τότε κυβερνώντων, όπως ακριβώς τα περιγράφετε. Για το ζήτημα αυτό αναφέρει κάτι και ο Γιάννης Κάτρης στο βιβλίο του “Η Γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα¨. Θ συνέβαλε στην ιστορική έρευνα η παρουσίαση και η ανάλυση των απόψεων του εγκληματία Μέρτεν, από τα γερμανικά έντυπα.

Αγαπητε κ. Φαρμακη ως ιστορικος γνωριζω το ονομα σας . Το θεμα ειναι οτι εμεις οι πρεσβυτεροι εχουμε τποχρεωση να επισημαινουμε την ιστορια μας γιατι αν θα τη λησμονησουμε θα παψουμε να υπαρχουμε σαν λαος Σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια

Με Τιμη
29-10-2025 Φ.Π. Ανδρεας

Ειναι εντυπωσιακές οι αποκαλύψεις που πρέπει να γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός.