Διατυπώθηκε σε πρωτοσέλιδο έγκριτης καθημερινής «υπόνοια» παραχώρησης «τούρκικης άδειας» διέλευσης,
δια μέσου των χωρικών μας υδάτων του, πολυκαιρισμένων συζητήσεων, καλωδίου ενεργειακής σύνδεσης με την Κύπρο, με Ελλαδική παραχώρηση «Ελλαδικού δικαιωματικού «αντίτιμου» στην Τουρκία.
Υπαινίσσεται κάποια παραχώρηση θαλάσσιας περιοχής παρά το Καστελλόριζο, ας πούμε πως σε περιορισμένη έκταση «καταπίνεται» και σε ύπαρξη δύο κρατών στην Κύπρο, που «δεν καταπίνεται».
Με τίποτα δεν καταπίνεται.
Και όχι μόνο από ελληνικής εθνικής θέσης, αλλά και διεθνώς, ως κακώς επιλεχθέν προηγούμενο, που κανείς δεν γνωρίζει μελλοντικά σε που αλλού, ή και σε τι μπορεί να οδηγήσει ένα τέτοιο κακούργημα ως «δεδικασμένο».
Αν τυχόν λοιπόν υπάρχει και, έστω, ίχνος υποψίας τέλεσης τέτοιας προδοσίας, καλύτερα να μείνουμε χωρίς καλώδιο. Ναι στο καλώδιο, διότι αυτό είναι δίκαιο διεθνώς, και τίποτε πάρα πέρα. Και τέλος αν πρόκειται να γίνει πόλεμος, τότε να γίνει και πόλεμος εφόσον ένα καλώδιο κρίνεται ΖΩΤΙΚΗ ενέργεια για την Κύπρο. Και όχι «πάρτε και τα δύο αυτά νησιά «διότι αμφότερα κείνται «μακράν»».