Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου, κ. Ναθαναήλ, συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Δρόπολης, Δημήτριο Τόλη, στο δημαρχείο της περιοχής, στη Βόρειο Ήπειρο
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του Σεβασμιωτάτου για την επαφή με τις τοπικές αρχές, με κύριο αντικείμενο συζήτησης τις ανάγκες των κατοίκων και τον σχεδιασμό κοινών δράσεωνμε στόχο την ανάδειξη της περιοχής.
Ο Μητροπολίτης Ναθαναήλ διαθέτει βαθιά γνώση του τόπου, των ανθρώπων και των προβλημάτων τους, καθώς υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου για περισσότερα από 20 χρόνια (1991-2012), πριν την εκλογή του ως Τιτουλάριος Μητροπολίτης Αμαντίας και Βοηθός του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στα Τίρανα.
Η δράση του Σεβασμιωτάτου στην περιοχή συνέπεσε με την πλέον κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της Εκκλησίας της Αλβανίας, τότε που, μετά τον ανελέητο διωγμό του καθεστώτος Χότζα, καταβάλλονταν τιτάνιες προσπάθειες για την αναστήλωση και την ορθοπόδησή της.
Η Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου συνεχίζει το έργο της, επικεντρωμένη στην εδραίωση της ακλόνητης πίστης στους ανθρώπους
Σύμφωνα με κύκλους της Μητρόπολης, η προσπάθεια αυτή στοχεύει στην απομάκρυνση της αμφιβολίας, η οποία θεωρείται ότι προκαλεί πνευματική ξηρασία.
Πηγή φωτογραφίας: Himara.gr

{Ειδικη αφιερωση του Φ.Π. στα Ελληνοπουλα της Ελληνικης Βορειου Ηπειρου]
Η ΑΛΒΑΝΙΑ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ :
Το Κ.Κ.Ε. εισέβαλε στην ιστορική σκηνή μετά από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη λυσσώδη αντίδρασή του κατά της ολοκλήρωσης των εθνικών διεκδικήσεων ης Ελλάδας.
Αρχισε την προδοτική σταδιοδρομία του σαν πράκτορας των Τούρκων αρχικώς , για
λογαριασμό της Σοβιετικής Ενωσης , με υπονομευτικές ενέργειες κατά της μικρασιατικής εκστρατείας , διότι η Μόσχα υποστήριζεν υλικώς και ηθικώς τον Κεμάλ . Ακολούθως τάχτηκε υπέρ των βουλγαρικών επιδιώξεων «για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και της Θράκης, καθώς και για την ενιαία και ανεξάρ- τητη κρατική τους ύπαρξη» και δέχτηκε δουλικώς μόνον αυτό από τα βαλκανικά κομμουνιστικά κόμματα {Σερβίας και Τουρκίας}, τις υπέρ του Κ.Κ. Βουλγαρίας εντολές της «Κόμιντερν». {Κομμουνιστική Διεθνής}. Δεν δίστασεν επίσης να καταπολεμήσει τις ελληνικές διεκδικήσεις για τη Βόρεια Ηπειρο, την Κύπρο και τα Δωδεκάνησα , χαρακτηρίζοντάς τες ως : «Ιμπεριαλιστικό αλυτρωτισμό» Η ιστορία του Κ.Κ.Ε. είναι μιά σειρά προδοσιών και προκλήσεων κατά του ελληνικού έθνους . Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της Βορείου Ηπείρου.
ΠΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Το Κ.Κ.Ε. αντιτίθονταν στην εθνική διεκδίκηση της απελευθέρωσης της Βορείου Ηπείρου, πολύ πριν από την επιβολή της κομμουνιστικής δικτατορίας στην Αλβανία . Στην απόφαση της 2ης Ολομέλειας του Κ.Κ.Ε. το Νοέμβριο του 1934, αναφέρονται τα εξής :
«Παρά τις ισχυρές εξωτερικές πιέσεις που τις χωρίζουν, οι κυρίαρχες τάξεις της χώρας μας , εσωτερικά όλες μαζί και η κάθε μιά για λογαριασμό της , αποβλέπουν στον
ολοκληρωτικόν εκφοβισμό, στην αποκατάσταση της «εθνικής ενότητος» με τη συντριβή του επαναστατικού κινήματος του {Κ.Κ.Ε.} και την ακόμα μεγαλύτερη υποδούλωσητων εργαζομένων, για την ενεργητικώτερη επιδίωξη της πραγματοποίησης των εξωτερικών ιμπεριαλιστικών τους βλέψεων. Για το σκοπό αυτό οι κυρίαρχες τάξεις δραστηριοποιούν εξαιρετικά την εθνικιστική προπαγάνδιση των μαζών και τον ιμπεριαλιστικό αλυτρωτισμό. {Κύπρος , Δωδεκάνησα , Βόρειος Ηπειρος κ.λ.π.}. Ο υπερεθνικιστικός φανατισμός που οι κυρίαρχες τάξεις ξεσήκωσαν γύρω από ο Βορειοηπειρωτικό και οι ακράτητες στρατιωτικοπολεμικές προετοιμασίες , δείχνουν ότι οι κυρίαρχες τάξεις εντείνουν τεράστια υπερπατριωτική επεξεργασία του λαού και κατά πρώτο της νεολαίας καθώς και την υλική προετοιμασία του πολέμου. Ο πόλεμος όλο και περισσότερο παρουσιάζεται στις άρχουσες τάξεις σαν διέξοδος από την κρίση και μέσο αντιπερισπασμού για την απόσπαση της προσοχής από τα εσωτερικά προβλήματά μας . Στα ελληνοαλβανικά σύνορα , ξεσηκώνεται απειλητικά ο κίνδυνος του πολέμου».
Η 2η Ολομέλεια του Κ.Κ.Ε. αποπειράθηκε να δυσφημίσει διεθνώς την εθνική μας διεκδί- κηση για τη Βόρεια Ηπειρο και κατηγόρησε την Ελλάδα ότι προετοιμάζει κατακτητικόπόλεμο, ακόμα και εναντίον
της Αλβανίας . Προηγήθηκε δηλαδή της προπαγάνδας του Μουσσολίνι κατά της Ελλάδας για την υποκίνηση δήθεν επεισοδίων στα ελληνοαλβα- νικα σύνορα . Καθ’ όλη δε τη διάρκεια της ψυχολογικής προπαρασκευής της φασιστικής Ιταλίας , για την εναντίον της Ελλάδας απρόκλητης επίθεσης της 28ης Οκτωβρίου 1940, το Κ.Κ.Ε. θεωρούσε την Ελλάδα υπαίτια για την όξυνση της κατάστασης , και κατήγγειλε τις αμυντικές της προετοιμασίες .
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Ενώ η Ελλάδα είχεν αποδυθεί στον υπέρ πάντων αγώνα κάτω από το θαυμασμό της παγκόσμιας κοινής γνώμης , το Κ.Κ.Ε. επανέλαβε τις κατά της Ελλάδας κατηγορίες του , σαν υπεύθυνης για τη διεξαγωγή ιμπεριαλιστικού και κατακτητικού πολέμου ! Από τη δημοσιευθείσα στον «Ριζοσπάστη» της 28ης Οκτωβρίου 1945 ,{δευτερη επεξεργασμενη κομματικως επιστολή} του αρχηγού του Κ.Κ.Ε. “Νίκου Ζαχαριάδη” {κρατουμένου υοτε στις φυλακές της Κέρκυρας} με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου 1941, επισημαίνουμε τα ακόλουθα :
«Ενώ αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα , βασική προσπάθειά μας έπρεπε να είναι μιά ξεχωριστή , έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της Σοβιετικής Ενωσης , {σ.σ. πράγματι αφού ήταν σύμμαχος του Αξονα} η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας , αλλά της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Μετά το διώξιμο των Ιταλών από την Ελλάδα , το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα … Οι λαοί και οι φαντάροι της Ελλάδας και της Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέρφια και η συναδέλφωσή τους στο μέτωπο, θα σταματήσει τον πόλεμο που κάνουν οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες τους».
Στην επιστολή αυτή του αρχηγού του Κ.Κ.Ε., αγνοούνται σκοπίμως και παντελώς δύο
σημαντικά στοιχεια για το ελληνικό έθνος και την αμυντική πολεμική του προσπάθεια :
α} Η διακοπή των πολεμικών επιχειρήσεων αμέσως μετά την εκδίωξη των φασιστών επιδρομέων από τα ελληνικά εδάφη , θα έδινε και πάλι την επιθετική πρωτοβουλία στον απρόκλητο εχθρό.
β} Ο πόλεμος της 28ης Οκτωβρίου 1940, δημιούργησε με τη νικηφόρα για την Ελλάδα έκβασή του, την ευκαιρία απελευθέρωσης ,ή τέλος πάντων την ιστορική και διπλωματική ενίσχυση της ελληνικότητας της Βορείου Ηπείρου.
Την περίοδο κατά την οποίαν ολόκληρη η Ελλάδα κατείχονταν από άκρατο ενθουσιασμο για την απελευθέρωση των ελληνικών πόλεων της Βορείου Ηπείρου και αισιοδοξία για την τελική έκβαση του πολέμου, το Κ.Κ.Ε. ουσιαστικώς συνέπραξε με τη φασιστική προπαγάνδα , για την πρόκληση ηττοπάθειας στο μέτωπο και στα μετόπισθεν της Ελλάδας . Και έθεσε σε κίνηση τον εκδοτικό και τον προπαγανδιστικό και εκδοτικο του μηχανισμο του, για να προκαλέσει την κατάρρευση του μετώπου και την εγκατάλειψη των απε λευθερωθέντων ελληνικών περιοχών της Βορείου Ηπείρου. Μόνο το Κ.Κ.Ε. δεν συμμετείχε στην προσπάθεια , αλλά και στην εθνική συνείδηση των Ελλήνων για τη νικηφόρα έκβαση του αμυντικού πολέμου του 1940. Και αυτό διότι για κανένα λόγο δεν επιθυμούσε να εκτεθούν στον κίνδυνο μιάς ήττας στο πεδίο της μάχης , ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι , αφού η «Σοβιετική Ενωση» από την οποίαν έπαιρνε τις εντολές , ήταν Σύμμαχος του Χίτλερ και του Μουσολίνι , κατά του «Αγγλικού Ιμπεριαλισμού» όπως αποκαλούσε τότε το Κ.Κ.Ε. τους Δυτικούς Συμμάχους !…
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Στις 18 Μαρτίου 1941, το Κ.Κ.Ε. προσκαλούσε τον ελληνικό λαό να πάρει παράδειγμααπό τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας , η οποία την 1η Μαρτίου 1941, προσδέθηκε συμμαχικώς στο άρμα του «Χίτλερ», του οποίου τον κατακτητικό στρατό που προορζόταν για την υποδούλωση της Ελλάδας τον υποδέχτηκε πανηγυρικώς στη Σόφια . Λίγους μήνες αργότερα, όταν ο Χίτλερ πραγματοποίησε την αιφνιδιαστική του επίθεση κατά της συμμάχου του Σοβιετικής Ενωσης , το Κ.Κ.Ε. άλλαξε στάση και έριξε το σύνθημα : «Τσαρούχι – Ε.Α.Μ.» και υποκρινόμενο εξαπάτησε τον ελληνικό λαό, αφού τάχτηκε υπέρ των εθνικών διεκδικήσεων, της αξιοποίησης του αγώνα της 28ης Οκτωβρίου και της απελευθέρωσης της Βορείου Ηπείρου.
Στη πράξη όμως και αφού το παραπλανητικό προσωπείο του Ε.Α.Μ. είχεν αποδώσει αρκετούς καρπούς στο Κ.Κ.Ε., η Βόρεια Ηπειρος δέχτηκε τα προδοτικά και ανελέητα χτυπήματα των κομμουνιστών. Ο συνταγματάρχης «Μιχαήλ Μυριδάκης», εκ των ηγετικών στελεχών των Ε.Ο.Ε.Α. {Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών} του στρατηγού «Ναπολέοντα Ζέρβα» και ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας που επιτέθηκε πρώτη για την εξουδετέρωση της ιταλικής φρουράς της γέφυρας του Γοργοποτάμου και την εν συνεχεία ανατίναξή της από τους Αγγλους καταστροφείς «Μάγερ και Γουνχάουζ» , στο βιβλίο του με τίτλο : «ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ – Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ». Αποκαλύπτει την κατά της Βορείου Ηπείρου, αλλά και κατά της Ελλάδας προδοτικής πολιτικής του Κ.Κ.Ε. ! Στο βιβλίο αυτό αναφέρει τα κατωτέρω, ουδέποτε διαψευσθέντα από την κομμουνιστική ηγεσία του Ε.Α.Μ. – Ε.Λ.Α.Σ. :
«Μετά την κατάληψιν της Ελλάδος και οι Βορειοηπειρώται δεν σταματούν τον από
αιώνων συνεχιζόμενον εθνικοαπελευθερωτικόν των αγώνα , αλλ’ όπως πάντα , ούτω και τώρα εντείνουν τας εθνικάς των προσπαθείας . Τον Ιούλιον του 1942 συνέρχονται εις τα «Τίρανα» πέντε ηγετικά στελέχη του Βορειοηπειρωτικού αγώνος . Οι πέντε αυτοί Ελληνες ήσαν οι : εξης : 1} Ο εξ Αργυροκάστρου αείμνηστος « Σαχίνης Βασίλειος» . 2} Ο εκ Τιράνων «Κώνστας Ηλίας» . 3} Ο εκ Λεσκοβικίου κάτοικος Κορυτσάς «Τάσος Γεώργιος» . 4} Ο εκ Χειμάρας εισαγγελεύς «Αναστάσιος Κοκαβέσης» και 5}…. Τηρείται μυστικός ακόμη, για εθνικους λογους , ιδρύσαντες το «Μ.Α.Β.Η.». {Μέτωπον Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου}.
Κατά τας αρχάς του Μαρτίου 1943 ο Β. Σαχίνης μεταβαίνει εις Τίρανα ίνα αναφέρη εις την Επιτροπήν τα των ενεργειών και των προσπαθειών του Μ.Α.Β.Η. και ότι δρα εις τα όρη της Ελλάδος μία οργάνωσις «Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ», αλλα και ο στρατηγός Ν. Ζέρβας» , ότι εκείνοι έχουν επαφήν με το «Σ.Σ.Μ.Α.» {Συμμαχικόν Στρατηγείον Μέσης Ανατολής} και ότι κρίνει σκόπιμον να έλθουν εις συνεννόησιν μαζί των, προς συντονισμόν των ενεργειών των και αίτησιν βοηθείας . Η πρότασις του Β. Σαχίνη ενεκρίθη και επεφορτίσθη αμέσως , ο ιατρός «Ιωάννης Γκινάλης» ινα αναλάβη την ανωτέρω αποστολήν. Επειδή όμως αι πληροφορίαι τας οποίας είχε λάβει ο Σαχίνης
δια το Ε.Α.Μ-Ε.Λ.Α.Σ. δεν ησαν καλαι ι ο Γκιναλης ελαβεν εντολην να ελθη εις
επαφην κατα πρωτον με τον στρατηγον «Ναπολεοντα Ζέρβαν» .
Ούτω βοηθούντος και του «Τάσου Γεωργίου» , προωθείται από Λεσκοβικίου εις το ελληνικόν χωριον «Πωγώνι» , όπου δυστυχώς πίπτει εις χείρας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ παρά του οποίου του κατάσχονται τα έγγραφα του ΜΑΒΗ , κραστείται επί δυόμισυ μήνας αιχμάλωτος, και κατόπιν υποχρεούται να επιστρέψει εις την Αλβανίαν, απαγορευθείσης του λοιπού της εισόδου του εις την Ελλάδαν. Τον Μάϊον του 1943 αι «Εθνικαί Ομάδες Ελληνων Ανταρτων» του «Ζέρβα», είχαν εξαπλωθεί καθ’ όλην την Ηπειρον, μέχρι των αλβανικών συνόρων, οπότε και επέρχεται η μετ’αυτού επαφή του ΜΑΒΗ. Αμέχως τότε ο Ζέρβας , προς οργάνωσιν του αγώνος και εις την Βόρειον Ηπειρον και προς τον συντονισμόν αυτού, δεν αρκείται μόνον εις την επαφήν, αλλ’ αποστέλλει εκεί και δύο Βορειοηπειρώτας αξιωματικούς των Εθνικών Ομάδων, τον {Ιωάννην Βιδάλην και τον Σπυρίδωνα Λήτον}, με μικράς ανταρτικάς ομάδας και άλλας οικονομικάς και υλικάς ενισχύσεις . Οι δύο αυτοί αξιωματικοί εξετέλεσαν με ζέσιν και πατριωτισμόν το καθήκον των και κατόπιν διαταγής του Ζέρβα εγκαθίστανται προς μεγαλυτέραν ασφάλειαν, εις «Κεραμίτσαν Φιλιατών», εγγύς των συνόρων και εκείθεν κατευθύνουν τας ενεργείας των.
Από τα κατασχεθέντα έγγραφα του ΜΑΒΗ τα οποία έφερε μεθ’εαυτού ο ιατρός Γκινάλης , το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ επληροφορήθη όλην την έκτασιν και τους σκοπούς του , καθως και την επαφή του ΜΑΒΗ μετά του στρατηγού Ζέρβα , και η επέκτασίς του εις Βόρειον Ηπειρον ανησυχεί μεγάλως το ΕΑΜ το οποίον λαμβάνει τας κάτωθι αποφάσεις προς εξουδετέρωσιν της νέας αυτής καταστάσεως .
α} Να εκδιωχθούν αι Εθνικαί Ομάδες του Ζέρβα εκ της περιοχής των συνόρων, ίνα
αποκοπεί ο σύνδεσμός του μετά του ΜΑΒΗ.
β} Να υπαχθεί το ΜΑΒΗ εις το «ΦΡΟΝΤΙ ΝΑΤΣΙΟΝΑΛ ΤΣΙΛΙΜΠΤΑΡ» {Τσέτα , Αλβανικό ΕΑΜ} διά παντός μέσου.
γ} Το «Φρόντι Νατσιονάλ Τσιλιμπτάρ» να εξουδετερώση τους ηγέρας του ΜΑΒΗ , ώστε το ελληνικόν στοιχείον της Β. Ηπείρου να υπαχθή εις αυτό . Τας αποφάσεις αυτάς
έλαβεν το ελληνικό ΕΑΜ και δίδει τας καταλλήλους οδηγίας εις τα αρμόδια όργανα
του προς εκτέλεσιν :
1} Ο ΕΛΑΣ Φιλιατών και Πωγωνίου αρχίζει τας επιχειρήσεις του κατά των Εθνικών
Ομάδων του Ζέρβα από του Ιουνίου 1943, αι οποίαι με μικράς διακοπάς εσυνεχίσθησαν και μέχρι της απελευθερώσεως . Ούτω από του Νοεμβρίου 1943 και μέχρι της απελευθερώσεως ο ΕΛΑΣ επέτυχε την οριστικήν διακοπήν της απ’ ευθείας επαφής των Εθνικών Ομάδων μετά της Βορείου Ηπείρου. Ματαίως δε κατόπιν επεχειρήθη η αποκατάστασις του συνδέσμου αυτού, διότι διάφορα σύμφωνα {Πλάκας , Καζέρτας , κ.λ.π}, δεν επέτρεψαν τούτον.
2} Το ΕΑΜ Ελλάδος προς διάλυσιν του ΜΑΒΗ, δια να εκλείψει τούτον εντελώς και ινα απαλλαγή αυτού, διατάσσει τους «Αλέξην Γιάνναρην» {Μιλτιάδην Κυργιάννην}, «Πρίνον» {Χριστόφορον Βλάχον} και «Εξαρχον», όλους σημαίνοντα στελέχη του ΕΑΜ Ηπείρου όπως μεταβώσιν εκεί και εν συνεργασία μετά των Αλβανών κομμουνιστών ινα επιτύχουν την υπαγωγήν του ΜΑΒΗ εις το «Φρόντι Νατσιονάλ Τσιλμπτάρ» ή την διάλυσιν αυτού και των ενόπλων ομάδων του.
3} Το «Φρόντι Νατσιονάλ Τσιλιμπτάρ» ευχαρίστως αναλαμβάνει να βοηθήση την αποστολήν του ΕΑΜ εις το έργον της . Ανέλαβε την εκτέλεση των δυναμικών στελεχών του ΜΑΒΗ και των αντιδρών του, εις την προσπάθειαν αυτήν. Δεν υπήρξαν ολίγοι οι Βορειοηπειρώται Ελληνες οι οποίοι εξετελέσθησαν παρ’ αυτού από τα χωρία Δέλβινον,
Δίβρην, Λιμπόχοβον, Ανω Λάμποβον, Γλήνα , Μπόροβα , Λεσκοβίκιον. Ποζάνην, Ζέππα, Βλαχοψηλόπετρα , Πρεμετή και άλλα, εις τα οποία είχεν οργανωθεί το Μ.Α.Β.Η.. Μεταξύ αυτών και ο πρόεδρός του «Βασίλειος Σαχίνης».
Το Κ.Κ.Ε. και το Ε.Α.Μ. εκινήθησαν δραστήρια και ύπουλα δια την διάλυσιν και την εξουδετέρωσιν του «Μ.Α.Β.Η.», ώστε να μην υπάρξη ισχυρό ελληνικό κίνημα εθνικής αντίστασεως και απελευθέρωσεως της Β. Ηπείρου, καθώς και να παρεμποδιστεί η ανάπτυξις των Εθνικών Ομάδων του Ζέρβα ει; την ελληνικήν και μαρτυρικήν αυτήν περιοχήν. Γι’ αυτό το σκοπό το Κ.Κ.Αλβανίας και το Κ.Κ.Ελλάδας σύναψαν το ακόλουθο σύμφωνο :
« Την 10ην Αυγούστου 1943 συνήλθον εις κοινήν σύσκεψιν ο αντιπρόσωπος του Απελευθερωτικού Μετώπου Τσαμουριάς {Θεσπρωτίας} και ο αντιπρόσωπος του Απελευθερωτικού Μετώπου Ελλάδος , μετά του απεσταλμένου της Περιφερειακής Επιτροπής Κομμουνιστικού Κόμματος Αργυροκάστρου Αλβανίας , διά να μελετήσουν τα προβλήματα της «αλβανικής μειονότητος» εν Ελλάδι και της ελληνικής εν Αλβανία Η σύσκεψις κατέληξεν εις τας κάτωθι αποφάσεις :
1} Με τας προκαταλήψεις των αιώνων, τα εκατέρωθεν σφάλματα , τα εγκλήματα ωρισμένων κακοποιών και την σωβινιστικήν προπαγάνδαν μερικών επιτηδείων, {σ.σ. εννοείται η διεκδίκησις της Ελλάδος δια την Βόρειον Ηπειρον} εδημιουργήθη δια την αλβανικήν και την ελληνικήν μειονότητα μία τοιαύτη κατάστασις , η οποία διατηρεί αρκετάς δυνάμεις εις ουδετερότητα και αντιθέτους την μίαν προς την άλλην, νεκράς επομένως δια τον αντιφασιστικόν πόλεμον που κάμνουν οι λαοί , Ελληνες και Αλβανοί . Χωρίς να το θέλουν οι λαοί των μειονοτήτων , έχουν κάμει εναντίον των συμφερόντων των εξυπηρέτησιν του εχθρού. Ολα τα σημάδια των τελευταίων ημερών μας δείχνουν, ότι η κταστροφή δεν αργεί να έλθη , εάν οι υπεύθυνοι κλείσουν τα μάτια και δεν αναλάβουν πρωτοβουλίες εκείνοι οι οποίοι είναι πλησίον των γεγονότων.
2} Ο σχηματισμός μιάς αντιφασιστικής οργανώσεως εις κάθε μειονότητα , είναι πλέον μία ανάγκη επείγουσα . Μία διάθεσις τοιαύτη έχει δειχθή καθαρά εκ μέρους της ελληνικής μειονότητος και φαίνεται ζωντανή μεταξύ των ιδίων στοιχείων της Τσαμουριάς {Θεσπρωτίας}. Ο αμοιβαίος σχηματισμός των αντιφασιστικών οργανώσεων κλείνει εκατέρωθεν τα στόματα των σωβινιστών περί εθνικής προδοσίας .
3} Η λύσις αύτη, εντός των γραμμών του σημερινού πολέμου δια την ελευθερίαν και την αυτοδιάθεσιν των λαών, θα βοηθήση την ένωσιν εις τον πόλεμον, αδελφώνοντας τους δύο γειτονικούς λαούς . Αυτός είναι ο μόνος κατάλληλος τρόπος δι’ εργασίαν
άμεσον και αποδοτικήν.
4} Αι αντιφασιστικαί οργανώσεις θα διευθύνονται από μίαν επιτροπήν αποτελουμένην από έναν αντιπρόσωπον Αλβανόν, έναν Ελληνα των συνεργαζομένων ελληνοαλβανικών οργανώσεων και έναν αντιπρόσωπον της μειονότητος . Τόσον δια την μίαν, όσο και διά την άλλην παράταξιν θα παρευρίσκεται εις την επιτροπήν και ένας αντιπρόσωπος της αγγλικής αποστολής . Ο τελευταίος θέλει λαμβάνει μέρος αν ζητηθεί από την ίδια την μειονότητα .
5} Η ιδία εργασία θα γίνη και δια την στρατιωτικήν οργάνωσιν.
6} Παρέχεται γενική αμνηστία εις όλους εκείνους οι οποίοι έχουν εργασθεί κακώς, τόσον εις τα πολιτικά ζητήματα, όσον και εις την ιδιωτικήν ζωήν, αποτελέσματα της διαφθοράς , του φασισμού και του ατόπου σωβινισμού.
7} Αι δύο συνεργαζόμεναι οργανώσεις , ελληνική και αλβανκή εγγυώνται, διά το παρόν
και το μέλλον, την ζωήν, την τιμήν και την περιουσίαν των μειονοτικών λαών.
8} Η απόφασις αύτη θα γνωστοποιηθη εις τους λαούς των δύο μειονοτήτων, εις την ελληνικήν και την αλβανικήν, και τίθεται από σήμερον εις εφαρμογήν. Θα γνωστοποιηθη επίσης εις τας προϊσταμένας οργανώσεις .
9} Το καταστατικόν των αντιφασιστικών οργανώσεων των μειονοτήτων, θα περιλαμβάνη διατάξεις περί ενεργού συμμετοχής εις τον αντιφασιστικόν αγώνα των λαών των μειονοτήτων, απαγορευομένης πάσης προπαγάνδας εκτός του αντιφασιστικού αγώνος , καθώς και σωβινιστικής τοιαύτης . {σ.σ. απαγορεύεται δηλαδή η αναφορά στη Βόρεια Ηπειρο}.
10} Ο τύπος και των δύο οργανώσεων θα βοηθήση την διαφώτισιν των λαών και των δύο μειονοτήτων εξυψώνοντάς τους πολιτικώς .
Διά το ΕΑΜ Αλβανίας “Ρετζεπ Πλιακο”
Δια το ΕΑΜ Ελλάδος ” Αλεξης Γιανναρης”
Δια το Κ.Κ. Αλβανίας “Τσελνικα”