Ο γνωστός συγγραφεύς και δημοσιογράφος Greg Palast έγραφε στίς 26 Ιουνίου 2012 στην εφημερίδα Γκάρντιαν ένα άρθρο μέ τόν τίτλο «Robert Mundell, evil genius of the euro». Εμείς αλλάξαμε τόν τίτλο αλλά τό άρθρο παραμένει το ίδιο.Διαβάστε το.

Δύο λόγια γιά τόν νομπελίστα οικονομολόγο Ρόμπερτ Μαντέλλ. Είναι τής ίδιας«οικογένειας»(!) τών αρχιτεκτόνων της οικονομικής παγκοσμιοποιήσεως τών επικυριάρχων, με τούς Fred Arditti, Neil Dowling, Wim Duisenberg, , Tommaso Padoa-Schioppa , Robert Tollison & Joseph Steaglish , Nouriel Roubini , κλπ.
…Για τον αρχιτέκτονα του ευρώ,το να λάβει αποφάσεις σχετικά με την μακροοικονομική πολιτική χωρίς τη συμμετοχή των εκλεγμένων πολιτικών και να σφίξει το χρονοδιάγραμμα της απελευθέρωσης ήταν ένα μέρος του σχεδίου του.
Η ιδέα ότι το ευρώ έχει “αποτύχει” είναι επικίνδυνα αφελής. Το ευρώ κάνει ακριβώς ό, τι ο δημιουργός του – και ότι το 1% των πλουσίων που αποφάσισε να το υιοθετήσει – είχε προβλέψει και για αυτό ήταν προγραμματισμένο.
Ο πρόγονός του Eυρώ είναι ο οικονομολόγοςRobertMundell (Ρόμπερτ Μαντέλ), ο οποίος εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ο αρχιτέκτονας των «οικονομικών της προσφοράς» είναι σήμερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, αλλά τον ήξερα από πρίν γιατί ήταν σε επαφή με τον καθηγητή μου στο Σικάγο, τόν Milton Friedman, με τον οποίο εργάστηκε στην έρευνα για το ξένο νόμισμα και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που θα ήταν καί η βάση γιά το εγχείρημα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης και του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ο Mundell( Μαντέλ), εκείνη την εποχή, ενδιαφερόταν περισσότερο για την διακόσμηση του λουτρού του. Ο Καθηγητής Μαντέλ, εκτός από την κατάκτηση ενός νόμπελ είχε επίσης καί μια βίλα στην Τοσκάνη, και μού είπε, θυμωμένος:
«Δεν θέλουν ούτε μου να μού επιτρέψουν νά φτιάξω ένα μπάνιο (τουαλέτα). Εδώ μού λένε ότι σύμφωνα μέ τούς κανονισμούς, δεν μπορώ να μετατρέψω αυτό το δωμάτιο σε ένα μπάνιο! Μπορείς να πιστεύεις;”
Όπως συμβαίνει συχνά, δεν ξέρω. Αλλά εγώ δέν έχω μια βίλα στην Ιταλία,και γι ‘αυτό δεν μπορώ να φανταστώ τί απογοήτευση θα μπορούσε να δημιουργήσει ένας τέτοιος κανονισμός γιά τά παλαιά κτίρια σχετικά μέ τήν δημιουργία μιάς τουαλέτας, στο παλαιό αυτό κτίριο .
Αλλά ο Μαντέλ, ένας καναδο-αμερικανός, το είδος τού ανθρώπου που μπορεί να κάνει τα πάντα, ήθελε να κάνει κάτι για αυτό, και βγήκε με ένα όπλο ικανό να εξαφανίσει (σκουπίσει) τους εργατικούς νόμους και εργατικούς κανονισμούς ενός κράτους. (Πραγματικά μισούσε τούς υδραυλικούς και τίς συνδικαλιστικές ενώσεις τους επειδή ήθελαν πολλά χρήματα για να τού μεταφέρουν τήν λεκάνη τού καμπινέ του.)
«Είναι πολύ δύσκολο να απολύσεις τους εργαζομένους στην Ευρώπη»,διαμαρτυρήθηκε. Αλλά βρήκε την απάντηση: το ευρώ.
Το ευρώ κάνει σωστά την δουλειά του, όταν η κρίση κτυπάει , δήλωσε ο Μαντέλ. Τό νά αφαιρέσεις τους ελέγχους μιας κυβέρνησης επί του νομίσματος αποφεύγεις εκείνους τους ενοχλητικούς υπαλλήλους πού εκλέγονται από τόν λαό(τούς πολιτικούς, δηλαδή) που χρησιμοποιούν τά κεϋνσιανά δημοσιονομικά και νομισματικά εργαλεία για να τραβήξουν το έθνος από την ύφεση. “Θα πρέπει να αφήσεις τήν νομισματική πολιτικά μακριά από τούς πολιτικούς», είπε. “Και, χωρίς να είναι σε θέση να χειριστούν την (δημοσιονομική)φορολογική πολιτική, ο μόνος τρόπος με τον οποίο τα έθνη μπορούν να διατηρήσουν το επίπεδο της απασχόλησης είναι να δώσουν χώρο στόν ανταγωνισμό μειώνοντας τήν εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού των επιχειρήσεων.”
Μίλησε για το εργατικό δίκαιο, περιβαλλοντικούς κανονισμούς και, φυσικά, τους φόρους. Με το ευρώ όλα θα πρέπει να εξαφανιστούν. Η δημοκρατία, με αυτόν τον τρόπο, δεν θα είναι πλέον σε θέση να επηρεάσει την αγορά, αλλά ούτε καί τούς υδραυλικούς!!
Όπως λέει ένας άλλος νομπελίστας, ο Paul Krugman (Πολ Κρούγκμαν), η δημιουργία της ζώνης του ευρώ έχει παραβιάσει τον βασικό κανόνα της οικονομίας γνωστή ως«βέλτιστη νομισματική ζώνη». Χάρη σε έναν από τους κανόνες που έχει θεσπίσει ο Bob Mundell (Μαντέλ).
Αλλά αυτό δεν ανησυχούσε τόν Mundell ( Μαντέλ). Για εκείνον, το ευρώ δεν ήταν γιά να μετατρέψει την Ευρώπη σε μια ισχυρή ενιαία οικονομική οντότητα. Ήταν ανήσυχος από τίς εκλογές τού Reagan( Ρέϊγκαν) και της Θάτσερ.
“Ο Ronald Reagan δεν θα είχε εκλεγεί Πρόεδρος, χωρίς την επιρροή του Mundell( Μαντέλ),” έγραψε κάποτε ο Jude Wanniski στο The Wall Street Journal. Ταοικονομικά της προσφοράς που εισήγαγε ο Mundell ( Μαντέλ) έγιναν το θεωρητικό μοντέλο Reaganomics – ή, όπως ο George Bush Sr. ( Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος) είπε ” Τά οικονομικά βουντού»: η πίστη στην πανάκεια της μαγείας της ελεύθερης αγοράς, το οποίο είχε εμπνεύσει τις πολιτικές της Thatcher (Θάτσερ) .
Ο Mundell (Μαντέλ) μου εξήγησε ότι, στην πραγματικότητα, το ευρώ είναι ένα με ταReaganomics: “Μια νομισματική πειθαρχία πρέπει να επιβάλει δημοσιονομική πειθαρχία για τους πολιτικούς.”
Και όταν αρχίσουν οι κρίσεις, τα οικονομικά αφοπλισμένα έθνη δέν θά έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, από τό νά διαγράψουν (εξαφανίσουν)μαζικά σαφείς κοινωνικούς κανόνες, νά κάνουν αδιάκριτη ιδιωτικοποίηση των κρατικών βιομηχανιών, περικοπή εξόδων και νά ρίξουν το κράτος πρόνοιας μέσα στον βόθρο.
Έτσι, βλέπουμε ότι ο (μη εκλεγμένος) Πρωθυπουργός κ. Mario Monti απαιτεί «μεταρρύθμηση» του εργατικού δικαίου στην Ιταλία για να καταστεί ευκολότερο για τους εργοδότες, όπως ο Mundell (Μαντέλ), να απολύσει τούς υδραυλικούς της Τοσκάνης.!!!
Ο Mario Draghi, ο (μη εκλεγμένος) επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καλεί για «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» – ένας ευφημισμός για την καταστροφή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Όλοι μιλούν για μια νεφελώδη θεωρία αυτή της «εσωτερικής υποτίμησης», η οποία θα λειτουργήσει σε κάθε έθνος και θα επιτρέψει σε όλα να είναι πιο ανταγωνιστικά.
Ο Monti και ο Draghi δεν μπορούν αξιόπιστα να εξηγήσουν πώς, αν όλες οι χώρες της ηπείρου υποτιμήσουν το εργατικό δυναμικό τους, θα μπορέσουν να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Αλλά δεν υπάρχει καμία ανάγκη να εξηγήσουν τις πολιτικές τους, αλλά φτάνει νά δείς πώς αφήνουν να δουλεύουν οι αγορές να με τούς τίτλους(μετοχές) κάθε κυρίαρχου έθνους. Έτσι, η νομισματική ένωση είναι ένας ταξικός πόλεμος με άλλα μέσα.
Η κρίση στην Ευρώπη και οι εμπρισμοί στην Ελλάδα έχουν γίνει για να εμπλουτιστούν καλύτερα όλα εκείνα τα στοιχεία τά οποία ο βασιλιάς των φιλοσόφων των«οικονομικών της προσφοράς» Joseph Schumpeter ονομάζει «δημιουργική καταστροφή». Ο Schumpeter, ένας υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς τού απολογητή Thomas Friedman, πέταξε αμέσως στην Αθήνα για να δει την τράπεζα πού κάηκε, σαν ήταν ένας “θεόσταλτος βωμός » όπου τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά από έναν καταιγισμό πυρών από τους αναρχικούς διαδηλωτές, και δεν έχασε την ευκαιρία να κάνειτο κήρυγμα του για την παγκοσμιοποίηση και την «ανευθυνότητα»στην Ελλάδα.
Οι φλόγες, η μαζική ανεργία, η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των κρατών, θα πρέπει να παράγουν αυτό πού ο Φρίντμαν αποκαλεί «αναγέννηση» στην Ελλάδα και, τελικά, ολόκληρης της ζώνης του ευρώ. Έτσι ο Mundell (Μαντέλ) και όλοι οι υπόλοιποι που έχουν μια βίλα στην Τοσκάνη, θα μπορούν νά μετακινήσουν τίς γαμ…νες χέστρες τους όπου θέλουν και τώρα θα το κάνουν δίχως ενοχλήσεις.
Καμμία αποτυχία λοιπόν, αντιθέτως, το ευρώ, το οποίο ήταν ένα πλάσμα τού Mundell( Μαντέλ), έχει κάνει πολύ περισσότερα από όσα πιθανώς ονειρεύτηκε ο πατέρας του.
Greg Palast
Πηγή: http://www.guardian.co.uk

The “toilet” of Mundell & the euro of the E. U.

The famous author and journalist Greg Palast wrote on 26 June 2012 in a Guardian article titled «Robert Mundell, evil genius of the euro». We change the title but the article remains the same. Read it.
Few words about the Nobel laureate economist Robert Mantell. He is of the same“family” (!) of the architects of economic globalization of the Suzerains, with Fred Arditti, Neil Dowling, Wim Duisenberg,, Tommaso Padoa-Schioppa, Robert Tollison & Joseph Steaglish, Nouriel Roubini , ect.
Greg Palast

Robert Mundell, evil genius of the euro

For the architect of the euro, taking macroeconomics away from elected politicians and forcing deregulation were part of the plan.
The idea that the euro has “failed” is dangerously naive. The euro is doing exactly what its progenitor – and the wealthy 1%-ers who adopted it – predicted and planned for it to do.
That progenitor is former University of Chicago economist Robert Mundell. The architect of “supply-side economics” is now a professor at Columbia University, but I knew him through his connection to my Chicago professor, Milton Friedman, back before Mundell’s research on currencies and exchange rates had produced the blueprint for European monetary union and a common European currency.
Mundell, then, was more concerned with his bathroom arrangements. Professor Mundell, who has both a Nobel Prize and an ancient villa in Tuscany, told me, incensed:

“They won’t even let me have a toilet. They’ve got rules that tell me I can’t have a toilet in this room! Can you imagine?”

Read more: http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2012/jun/26/robert-mundell-evil-genius-euro

http://griechenwitz.bloog.it/il-cesso-di-mundell-e-l%E2%80%99-euro-della-e-u-%CE%B7-%E2%80%9C%CF%87%CE%AD%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%E2%80%9D-%CF%84%CE%BF%CF%8D-mundell-%CE%BA%CE%B1%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E.html