Η απάντηση των οίκων αξιολόγησης στην τραπεζική εποπτεία και η διαρροή του ΔΝΤ μέσω της WSJ!

Γράφει ο δημοσιογράφος Βασίλης Τσεκούρας

Η σύνοδος κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών δεν έβγαλε καμία είδηση. Για την Ελλάδα έκαναν μια απλή δήλωση στήριξης, για την Ισπανία «κουβέντα», ενώ στη μάχη για την τραπεζική εποπτεία κέρδισε η Γερμανία, όσο και να θέλει ο Ολάντ να το παρουσιάζει ως ταύτιση απόψεων. Ποιο; Μα το γεγονός ότι την πάνε για τα μέσα του 2013, όσο πιο κοντά γίνεται στις γερμανικές εκλογές.

Ελάχιστη ώρα μετά, ήρθε η απάντηση από τη Moody’s, η οποία διατηρεί τις αρνητικές προοπτικές για τις γερμανικές τράπεζες… Τι σημαίνει αυτό; Κίνδυνος υποβάθμισης. Δικαιολογία; Η ύφεση στην Ευρωζώνη, ο αυξημένος ανταγωνισμός, τα χαμηλά επιτόκια και οι κλυδωνισμοί στο τραπεζικό σύστημα. Μην ξεχνάμε ότι μόλις χθες οι ισπανικές τράπεζες ανακοίνωσαν επισφαλή δάνεια – ρεκόρ 178 δις ευρώ.

Στην ουσία τι αποφάσισαν; Ότι οι γερμανικές περιφερειακές τράπεζες (που είναι full μοχλευμένες αλλά σιγά μην το δημοσιοποιήσει η Μέρκελ..Λέτε να μην το ξέρουν οι οίκοι;) θα μπουν στην τραπεζική εποπτεία από τις αρχές του ..2014!

Λέτε να είναι μόνο αυτή η κόντρα που είναι σε εξέλιξη; Ποιος δεν έχει ακούσει τις τελευταίες εβδομάδες για την άλλη, του Βερολίνου με το ΔΝΤ.

Εδώ λοιπόν, υπάρχει το εξής ζήτημα που έχει πολυαναλυθεί στην Ελλάδα για τη στάση του διεθνούς οργανισμού σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους μας και κατ’ επέκταση την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Προς το παρόν, ο Οργανισμός τηρεί «σιγήν ιχθύος» μετά τη Σύνοδο, αφού επίσημη απόφαση δεν υπήρξε. Είναι όμως έτσι; Το ΔΝΤ μας έχει συνηθίσει διαρροές μέσω της εφημερίδας Wall Street Journal. Το νέο άρθρο της περί σκέψεων για επαναγορά των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι ιδιώτες πιστωτές με discount, έρχεται να βγάλει – έμμεσα – το ΔΝΤ από την σιωπή. Στόχος αυτής της κίνησης δεν είναι να ελαφρυνθεί μόνο η Ελλάδα από μέρος του χρέους, αλλά να «πειστεί» το ΔΝΤ να συνεχίσει να είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Το καταστατικό το οργανισμού περιλαμβάνει περιορισμούς για τη συμμετοχή της σε πρόγραμμα δανειοδότησης αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Παίζουν με τη φωτιά

Ξέρουν όλοι καλά ότι ο στόχος για χρέος στο 120% του ΑΕΠ δεν είναι τυχαίος. Έβαλαν ως στόχο αυτό το ποσοστό χαρακτηρίζοντάς το ως οριακά βιώσιμο, αν και η συνθήκη του Μάαστριχτ το τοποθετεί στο 60% του ΑΕΠ, δηλαδή στο μισό! Γιατί το έκαναν αυτό; Το χρέος της Ιταλίας είναι τώρα στο 120% του ΑΕΠ και θα παραμείνει εκεί και τα επόμενα χρόνια. Αν δεν έκαναν αυτό το ποσοστό ..βιώσιμο, η κατάρρευση της Ιταλίας θα έπρεπε να είχε γίνει ήδη.