Γράφει ο Καλλίμαχος
Νιώσατε μιὰ ἀνεπαίσθητη σχεδόν, ἀλλὰ βαθειὰ αἴσθησι; Κάτι ἀπὸ τοὺς παπποῦδες μας, κάτι ἀπὸ τοὺς σκοτεινοὺς ἐκείνους αἰῶνες, τοὺς τέσσερις, πέντε ἀλλοῦ, καὶ συνεχιζομένης ἀκόμη σ᾿ ἄλλους τόπους, ὅπως στὴν κατεχόμενη Κύπρο, Τουρκοκρατίας; Μιὰ περίεργη, γλυκόπικρη αἴσθησι, ποὺ εἴχαμε ξεχάσει· ἀλλά, τώρα ποὺ ξανάρθε, σὰν νὰ εἶχε κάτι τὸ οἰκεῖο. Κάτι ἀπὸ παλιά.
Ἡ ἀδύναμη, χρεωμένη, ἀγωνιούσα γιὰ τὸ μέλλον μικρὴ Ἑλλάδα μας, δέχθηκε τὸν πασὰ καὶ τοὺς μπέηδές του μὲ ἀνακούφισι.
Εἶναι κι αὐτὴ μιὰ στάσις· νιώθεται.
Τὰ ὅπλα εἶναι βαριά, πληγώνουν, κόβουν τὰ χέρια ποὺ τὰ κρατοῦν. «Ἐθνικὴ ντροπή», εἶπε ([defencenet.gr] [Τὰ Νέα] [Mega]), νιώθει γιὰ τὰ ὅπλα μὲ τὸ ὁποία κάποτε ὑπερασπιζόμασταν τὴν τιμή μας ὁ -«Ἀρχηγέ, πὲς ὅτι τὴν πῆρε ὁ ἀέρας τὴν σημαία, νὰ φύγουμε»- ἀντιπρόεδρος τῆς κυβερνήσεως. «Οὐ καταισχυνῶ ὅπλα τὰ ἱερά», ὡρκίζοντο κάποτε, σ᾿ ἐτοῦτο τὸν ἴδιο τόπο, οἱ Ἀθηναῖοι ἔφηβοι. Ἀλλὰ τὰ ὅπλα εἶναι βαριά, πληγώνουν, κόβουν τὰ χέρια ποὺ τὰ κρατοῦν.
Ἔφυγε ὁ Ἐρντογὰν πασᾶς; Κι ἂν ἔφυγε, ἦρθε γιὰ νὰ μείνῃ. Διαβάστε στὸ «Ἀντὶ» τὴν λίστα μὲ τοὺς μπέηδες ποὺ ἔφερε μαζί. («Ιδού ποιους φέρνει ο Ερντογάν για να μας… αγοράσουν!») Ἡ Ἑλλάδα πουλήθηκε· φθηνά· χωρὶς ἀντίστασι. Καὶ νιώθει, ἐπὶ τέλους, ἀσφάλεια, καὶ ἀνακούφισι.
Ἀλλὰ κάτι βαθιά, πολὺ βαθιά μέσα μας, μᾶς δαγκώνει τὴν καρδιά. Ἴσως κάποτε θεριέψῃ.
«Υπεστάλησαν οι τουρκικές σημαίες στην Αθήνα!», Ἐλεύθερος Κόσμος, 13-5-2010:
«Ενώ η Αθήνα είχε παραδοθεί από εχθές στην τουρκική ημισέληνο, εν όψει της επικείμενης επισκέψεως του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, προ ολίγου, όλως περιέργως όλες οι τουρκικές σημαίες απεσύρθησαν, από το αρμόδιο συνεργείο του Δήμου Αθηναίων.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν πληροφορίες για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτήν την εξέλιξη. Ο Δήμος Αθηναίων δεν είναι σε θέση να δώσει κάποιες εξηγήσεις. Η Διεύθυνση Σημαιοστολισμού μας παρέπεμψε στο Γραφείο Τύπου του δήμου, το οποίο δηλώνει ότι προ μερικών ωρών έλαβε εντολή να περιορισθεί ο σημαιοστολισμός μόνο στην Ηρώδου Αττικού. Φήμες πάντως λένε ότι ο σημαιοστολισμός ανεκλήθη, υπό τον φόβο βανδαλισμών εις βάρος του εθνικού συμβόλου της γείτονος.»