Η οικουμενικότητα του Ελληνισμού

Γράφει ο Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων

Οι περισσότεροι Δυτικοί μας βλέπουν κομμάτι των Βαλκανίων. Βαλκάνιος γι’ αυτούς σημαίνει ο κλέφτης, ο απατεώνας. Γι’ αυτό, επειδή, υποτίθεται, δεν μας εμπιστεύονται, θέλουν να διορίσουν επιτρόπους, έτσι ώστε να μας ελέγχουν (γεωπολιτικά, γεωοικονομικά, κοινωνικά). Αυτήν την πολιτική βαλκανοποίησης ακολουθεί όμως και η χώρα τα τελευταία χρόνια, παρότι ο φυσικός της χώρος υπήρξε ανέκαθεν το Αιγαίο και το βαρόμετρο της γεωπολιτικής της ισχύος ήταν και παραμένει ο βαθμός ελέγχου της Ανατολικής Μεσογείου, περιοχή από την οποία μέχρι στιγμής απουσιάζουμε.

Ωστόσο, παρότι είμαστε τοπικιστές, ο ορίζοντας των Ελλήνων υπήρξε οικουμενικός και ποτέ δεν περιορίστηκε στον ελλαδικό χώρο. Απόδειξη σήμερα αποτελεί η ομογένεια και η δραστηριοποίηση του Έλληνα σε κάθε γωνιά της γης. Επίσης οι Ελληνογενείς πληθυσμοί ανά τον πλανήτη, κρατώντας ζωγραφισμένες στο βλέμμα τους τις πορείες των Ελλήνων θαλασσοπόρων και όχι μόνο χιλιάδες χρόνια πριν.

Η ιδιάζουσα γεωγραφική θέση της Ελλάδας και ο οικουμενικός χαρακτήρας του Ελληνισμού μας καθιστά Ευρωπαίους, χωρίς να είμαστε Δυτικοί. Μέρος των Βαλκανίων, χωρίς να είμαστε Σλάβοι. Μέρος της Μέσης Ανατολής χωρίς να είμαστε Σημίτες. Είμαστε Έλληνες με γλώσσα, η οποία, ως μοναδική στον κόσμο, ομιλείται τουλάχιστον για 6.000 χρόνια αδιάκοπα, σύμφωνα ακόμα και με τους πλέον συντηρητικούς γλωσσολόγους.

Ποτέ οι Έλληνες, δεν θέλαμε ν’ ανήκουμε «πουθενά», για να ανήκουμε σ’ όλον τον κόσμο. Από αυτήν την πεποίθηση γεννήθηκε το ιδανικό της ελευθερίας. Ας μην απαξιώνουμε λοιπόν το παρελθόν μας. Αντίθετα, έχοντάς το οδηγό, ας σχεδιάσουμε με πράξεις την επόμενη μέρα. Η μονόπλευρη ταύτιση με την Δύση και η ανούσια, κυρίως για τα μάτια του κόσμου, επίκληση της ιστορίας μας γεννά «ανθρωπάκια» χωρίς μέλλον, χωρίς προοπτική και πάνω απ’ όλα χωρίς ελευθερία.
pygmi.gr