σσΟ: Το πρόσωπο, είναι ο καθρέφτης της ψυχής!
Η Άννα Φραγκουδάκη, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η κυρία που μαζί με τη Θάλεια Δραγώνα υλοποίησαν στη Θράκη το πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων. Η κυρία αυτή “αισθάνθηκε την ανάγκη” να παρέμβει στο θέμα που δημιουργήθηκε με τη Χαρά Νικοπούλου με άρθρο της στα ΝΕΑ. Φυσικά, στο άρθρο δε γίνεται πουθενά λόγος για την αδικαιολόγητη υποχρέωση των Πομάκων και των Ρομά να διδάσκονται στα μειονοτικά σχολεία την τουρκική γλώσσα.
Η πομακική και η ρομανί, ως γνωστόν, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την τουρκική γλώσσα. Γιατί άραγε στα πλαίσια του προγράμματος εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων δεν έγινε καμία μέριμνα διδασκαλίας και των άλλων μειονοτικών γλωσσών από τις κυρίες που το υλοποίησαν; Δεν έφτασαν τα 7, περίπου, εκατομμύρια ευρώ που κόστισε το πρόγραμμα μέχρι το 2007 για την έκδοση εγχειριδίων στις δύο αυτές γλώσσες; Δεν γνώριζαν ότι χρόνια τώρα οι τούρκοι -εκμεταλλευόμενοι βέβαια και τα λάθη και την αδράνεια των Ελληνικών κυβερνήσεων- προσπαθούν να “εκτουρκίσουν” τις δύο αυτές μειονότητες; Δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από την σταδιακή αύξηση των τουρκοφρόνων στην περιοχή;
Ακόμη και από παιδαγωγικής απόψεως είναι απαράδεκτη η παράλειψη (;) αυτή. Αρκεί να σκεφτείτε ότι το παιδί μιας Πομακικής οικογένειας μιλάει στο σπίτι πομακικά, στο δρόμο ελληνικά, ενώ στο σχολείο μαθαίνει τουρκικά, ελληνικά και μια ξένη γλώσσα!!!
Αγαπητοί αναγνώστες, τα παραπάνω συνοψίζουν σε λίγες γραμμές το θέμα με τη Χαρά Νικοπούλου. Οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους εκεί, άλλοτε τρομοκρατώντας του Πομάκους και Ρομά και άλλοτε στέλνοντας τα παιδιά τους με υποτροφίες να σπουδάσουν στην άλλη πλευρά του ποταμού, ακόμη και στη Β/θμια εκπαίδευση. Όταν η Χαρά τους άνοιξε την Ελληνική αγκαλιά που φαίνεται ότι είχαν ανάγκη, αυτοί ανταποκρίθηκαν με θέρμη. Η Χαρά, όμως, έγινε αυτομάτως “κόκκινο πανί” για το προξενείο και τους εν Ελλάδι πράκτορές τους. Τα υπόλοιπα που η Α. Φραγκουδάκη μας λέει είναι “προφάσεις εν αμαρτίαις” (αν όχι αμαρτίαις, σίγουρα πάντως πρόκειται για σημαντικές παραλείψεις)…
Ακολουθεί η απάντηση του Ε. Νικόπουλου στην Α. Φραγκουδάκη
ΜΙΑ ΓΝΗΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ “Το να ακολουθείς και να κάνεις σήμερα βίωμά σου και τρόπο ζωής την ευσυνειδησία, τη φιλοπατρία, την αγάπη στο λειτούργημα που ασκείς και την υλοποίησή του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σημαίνει εξ ανάγκης ότι υποκινείσαι από σκοτεινά, άδηλα και ταπεινά ελατήρια.
Το να μπαίνεις στην αίθουσα διδασκαλίας με τους μικρούς μαθητές σου και να δίνεις όλο σου το είναι, όλη σου την ψυχή για να τους μάθεις τα πάντα για την Ελλάδα και να τους μεταλαμπαδεύσεις τον ελληνικό Πολιτισμό, τις αθάνατες ελληνικές αξίες και ιδανικά, την ένδοξη ελληνική ιστορία, για να τους διδάξεις και γνωρίσεις όλους αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους και έχυσαν ποταμούς αίματος για να ζούμε και ν’ αναπνέουμε σήμερα ελεύθεροι μέσα σε μία δημοκρατική κοινωνία, υποδηλώνει ότι οι προθέσεις σου είναι άλλες, όχι αγνές, όχι αληθινές, όχι ειλικρινείς, χαρακτηρίζεσαι δε ως εθνικιστής, φασίστας και ακροδεξιός. Το ν’ αντιστέκεσαι με όλες σου τις δυνάμεις και όλα τα νόμιμα μέσα που έχεις σε όλους όσους θέλουν να αλλοιώσουν την εθνική ταυτότητα των μικρών μαθητών των μειονοτικών σχολείων και από Έλληνες Μουσουλμάνους να τους μετατρέψουν σε Τούρκους Μουσουλμάνους γενίτσαρους που θα προβαίνουν, άθελά τους, μέσα στην ελληνική επικράτεια, μέσα σε χώρους λατρείας και εκδηλώσεων όχι μόνον σε παραληρήματα ανθελληνικού μίσους, αλλά και σε άκρως φιλοτουρκικές εκδηλώσεις σημαίνει ότι ανήκεις σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και έχεις πολιτικές βλέψεις.Δυστυχώς, όμως, έτσι σκέφτονται ΜΟΝΟΝ οι στενόμυαλοι έλληνες πολιτικοί, που μέσα στη σκέψη τους δεν υπάρχει καμία άλλη λέξη πλην του Πολιτικού Οφέλους, του Κέρδους και του συμφέροντος με κάθε τίμημα και κάθε θυσία. Δεν χωράει ο νους των πολιτικών ότι το να είσαι Έλληνας, το να ζεις σαν Έλληνας, το να αγαπάς την πατρίδα σου και να υπακούς στο Ελληνικό Σύνταγμα, αναπτύσσοντας πολίτες με εθνική συνείδηση, είναι Χρέος όλων μας και δε σημαίνει ότι προσμένεις κάποιο πολιτικό όφελος και κέρδος. Η Χαρά Νικοπούλου είναι ελληνίδα ΔΑΣΚΑΛΑ, είναι εκπαιδευτικός, με βαθειά αγάπη για τους μαθητές της όπου κι εάν βρίσκονται αυτοί, προσηλωμένη ολοκληρωτικά στο εκπαιδευτικό της έργο και καθήκον. Η Χαρά Νικοπούλου ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ καμίας πολιτικής ταμπέλας, γιατί δεν ανήκει πουθενά, παρά μόνον στην Ελλάδα και την ελληνική εκπαίδευση. Είναι η Ελληνίδα ΔΑΣΚΑΛΑ, με τη βροντερή φωνή και την καθάρια ψυχή, γαλουχημένη με τις αρχές και τα ιδανικά που της εμφύσησαν η ΔΑΣΚΑΛΑ μητέρα της και ο δικαστικός πατέρας της, τα οποία δεν είναι συνυφασμένα με τη θολότητα, την αθλιότητα και τη σκοτεινιά της πολιτικής.Η Χαρά Νικοπούλου έχει την αγάπη, το σεβασμό και την εκτίμηση ΟΛΩΝ των Ελλήνων και δεν έχει την ανάγκη καμίας πολιτικής επιβράβευσης ή πολιτικής σκέπης. Ανάγκη της και Άγχος της είναι να έχει την ΑΓΑΠΗ και τη Λατρεία των μαθητών της. Είναι το μέγιστο βραβείο για τον Έλληνα Δάσκαλο και αυτό το έχει απλόχερα, γεμίζοντάς την χαρά, ικανοποίηση και ηθική δικαίωση.
Η Χαρά Νικοπούλου είναι Ελληνίδα Δασκάλα, Ελληνίδα Εκπαιδευτικός και θα παραμείνει στην ψυχή και στην καρδιά όλων μας ως Δασκάλα και τίποτα άλλο, όσο και εάν για κάποιους αυτό είναι ακατανόητο”.
Ευτύχιος Νικόπουλος