Ποιος είναι ο παράνομος;;;;

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Η είδηση: «Παράνομη έκρινε το Πολυμελές Πρωτοδικείο την είσπραξη του χαρατσιού μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με τους δικηγόρους των οργανώσεων, η απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο είναι προσωρινά εκτελεστή, γεγονός που σημαίνει ότι η ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το χαράτσι, ακόμη και αν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, μέχρι να κριθεί εκ νέου το θέμα από τη δικαιοσύνη».
Το σχόλιο: 
Ποιος «φωστήρας» με ελλειπή νομική κατάρτηση αποφάσισε να εφαρμόσει παράνομη ενέργεια σε βάρος των πολιτών υιοθετώντας εισηγήσεις γκαγκστερικών μεθόδων για τον εκβιαστικό εξαναγκασμό τους να καταβάλουν χαράτσι ενσωματωμένο στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος όταν μάλιστα ο ίδιος καθηγητής ων συνταγματικού δικαίου είχε χαρακτηρίσει το μέτρο αυτό μόλις πριν λίγες μέρες από την εφαρμογή του ως «αντισυνταγματικό»;;
Ποιος είναι αυτός ο «νομομαθής» που εισπράττει τον κόλαφο της νομικής επιστήμης;;
Είναι ο ίδιος που αγνοώντας το άρθρο  του Συντάγματος που στο Άρθρο 4 ορίζει ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» επινόησε και ενέταξε το δικής του εμπνεύσεως Άρθρο 62  που σε αντιδιαστολή με το προηγούμενο αναφέρει ότι: «Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής.
Η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής.
Η τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής.
Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα»
Για ποια «ισότητα» λοιπόν μιλάμε;;;.
Επίσης στο ίδιο Άρθρο 4 και στην παράγραφο 5, ενώ αναφέρεται ότι « Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους»,  την ίδια στιγμή οι ανηλεείς καρεκλοκένταυροι «υπηρεσιακοί παράγοντες» των οικονομικών υπουργείων απαιτούν εκβιαστικά το οικονομικό στάγγισμα των πολιτών ακόμα και αν έχουν περιέλθει σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας. Δεν συγκινούνται ούτε όταν βλέπουν ότι οι όποιες συνταγές με αλλεπάλληλες αυξήσεις φόρων δεν τους βγαίνουν και όλα τα μέτρα που παίρνουν φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα, με αποτέλεσμα τα έσοδα του κράτους (Δημοσίου και ασφαλιστικών ταμείων) να μειώνονται δραματικά.
Από την άλλη, χιλιάδες φοροφυγάδες που φιγουράρουν σε διαφορες λίστες όπως αυτή της Λαγκάρντ, καμαρώνουν ευρισκόμενοι στο απυρόβλητο να χαίρονται τα προϊόντα των «κόπων» τους εις υγεία των κορόϊδων.
Δεν μπορούν να διανοηθούν οι «οικονομικοί φωστήρες» μας, ότι την επόμενη χρονιά τα έσοδα του δημοσίου από φόρους εισοδήματος θα είναι μόνο όσα θα προεισπράττονται από τους μισθούς των εργαζομένων (στην πηγή) ενώ από τις δηλώσεις που θα υποβληθούν όλοι θα αναγκαστούν θέλοντας και μη να περιπέσουν στην «τιμητική» κατηγορία των οφειλετών του δημοσίου. Και τούτο γιατί βλέποντας ότι οι χρεοφειλέτες τυγχάνουν μια τιμητική ασυλία, θα φροντίσουν να μη χάσουν την ευκαιρία.
Όταν το δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος χρεοφειλέτης προς τον ιδιωτικό τομέα, όταν με μαφιόζικες πρακτικές προσπαθεί να επιβάλλει εκπτώσεις με το «έτσι θέλω» στους προμηθευτές του καταστρατηγώντας το ΦΕΚ 138/5.6.2003 όπου το Π.Δ. 166 ορίζει ότι οι προμήθειες του δημόσιου τομέα πρέπει να εξοφλούνται μέσα σε 60 ημέρες και από την 61^η επιβαρύνονται με τόκους υπερημερίας, γιατί ο ιδιωτικός τομέας να παραμένει συνεπής στις φορολογικές του υποχρεώσεις;;;;;
Και το άκρον άωτον του επιφανούς συνταγματολόγου είναι να προσπαθεί –λέει- να αναλάβει πρωτοβουλία για κηρυχθεί παράνομο και αντισυνταγματικό ένα κόμμα που τηρώντας τις νόμιμες διαδικασίες κατέβηκε στις εκλογές και πήρε ποσοστό επάρκειας εισόδου στη Βουλή.
Και δεν βρέθηκε κανένας από τον κομματικό του περίγυρο να του πει ότι με τέτοια τερτίπια το μόνο που πετυχαίνει είναι η αύξηση του ποσοστού του κόμματος που θεωρεί «παράνομο» και που η καθιέρωσή του είναι αποτέλεσμα της οργής και της αγανάκτησης του κόσμου από τα άθλια αποτελέσματα των κυβερνητικών επιλογών του δικού του κόμματος.
Κανείς δεν βρέθηκε να του πεί ότι τα τρέχοντα ποσοστά  του δικού του κόμματος έπεσαν στο χειρότερο σημείο εσχατιάς από της ιδρύσεώς του, και που ίσως η κατάληξή του να είναι πλέον στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», κατά την προσφιλή έκφραση του ιδρυτή του.
αἰέν ἀριστεύειν