ΕΕ και ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης.
Σύμφωνα με στοιχεία των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ετοιμάζουν μια πρωτοφανή συμφωνία για τη δημιουργία μιας ενιαίας διατλαντικής αγοράς.
Σκοπός της πρωτοβουλίας είναι να ενωθεί η Γηραιά Ήπειρος με το Νέο Κόσμο για να διαμορφώσουν αντίβαροστις γοργά αναπτυσσόμενες αγορές των χωρών της ομάδας BRICS και ειδικότερα σε Ινδία, Κίνα και Ρωσία.
Λίγοι το γνωρίζουν, αλλά γέννησε την ιδέα της οικονομικής ενοποίησης Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ η Γερμανία.
Αυτήν την πρωτοβουλία ανέλαβε προσωπικά το 2007 η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Το σχέδιο της Μέρκελ δεν άρεσε στην Ουάσιγκτον, ενώ από το έτος κρίσης του 2008 η ιδέα γενικώς αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας. Σύμφωνα με ανεπίσημα δεδομένα, προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις θίγουν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς. Την ίδια στιγμή οι ειδικοί ήδη λένε ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει μια σειρά από εταιρείες από τη μια ή την άλλη πλευρά. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι και η μία και η άλλη πλευρά είναι παραγωγοί ειδικά προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, στον τομέα των οποίων ανταγωνίζονται μεταξύ τους ενεργά, όπως για παράδειγμα στον αεροναυπηγικό τομέα. Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ.
Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα. Κινητήριος μοχλός της αύξησης θα γινόταν ακριβώς η αύξηση των εξαγωγών, οι οποίες τόσο στην περίπτωση των Ευρωπαίων, όσο και εκείνη των Αμερικανών θα μπορούσε να αυξηθεί σχεδόν κατά 25 %. Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους. Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας Παγκόσμιας Πολιτικής της Ανώτατης Σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη δεν χάνει καμιά ανταγωνιστικότητα, διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο. Η πλειονότητα των αναλυτών αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την προοπτική γέννησης μιας οικονομικής ένωσης ΗΠΑ-ΕΕ. Παρ’ όλ’ αυτά, υπολογίζοντας την τάση οικονομικής ενοποίησης, που έχει διαμορφωθεί σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, θα ήταν απερίσκεπτο να αποκλειστεί κάτι παρόμοιο. greek.ruvr.ru
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2012/12/ee.html