Του Ηλία Καραβόλια,
Οι γιορτές προσφέρονται για αισιοδοξία, ευχολόγια ,διαγγέλματα και τόνωση του εθνικού αλλά και του ευρωπαικού μας φρονήματος.Ακούμε τον Πάπα να επιτίθεται στην ρίζα του προβλήματος( μίλησε για αδίστακτο χρηματο-καπιταλισμό),ενώ ο Ιταλός πρόεδρος μιλάει για τους ανέργους και την άμεση ανάγκη να ανοίξουν δουλειές
και ο Γάλλος πρόεδρος επιμένει στο πώς να πληρώσουν περισσότερα αυτοί που έχουν περισσότερα( δεν συμμερίζεται προφανώς την άποψη Πάγκαλου οτι όλοι μαζί τα φαγαμε).Την ιδια ωρα ο δικός μας Πρόεδρος μιλάει για εθνική ανάγκη πάταξης της μαζικής φοροδιαφυγής(θαρρείς και έχουμε λεφτά να πληρώσουμε τους φόρους) χωρίς να αναφέρεται σε ανέργους, λιτότητα, ύφεση. Ο δε πρωθυπουργός, μιλάει για… επώνυμους που συλλαμβάνονται , για ”επίγνωση” της εξαθλίωσης πολλών και για αδικίες που θα
…επανορθώσει(!). Και φυσικά βλέπει,όπως και οι άλλοι δυο κυβερνητικοί εταίροι του, στροφή προς το καλύτερο για την ελληνική οικονομία. Την δουλειά τους κάνουν, και παλεύουν για το καλύτερο. Αλλά οι ευχές, δεν πιάνουν απο μόνες τους. Αυτό που θα συμβεί μέσα στο 2013,για όσους έχουν κατανοήσει την έκταση της ζημιάς που συμβαίνει στην χώρα, δεν θα έχει προηγούμενο. Η χώρα δεν απέφυγε τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ( δεν το λέω εγώ, το είπε ο Στουρνάρας στους Financial Times) αλλά οι ”καλές” ειδήσεις τρέχουν:Το χρέος “κουρεύτηκε” κατά 40 δισ,το πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών προχωράει, ξεκολλάει και το ΕΣΠΑ(!), τα speads πέφτουν στα ομόλογα μας, ενώ το χρηματιστήριο… ανέβηκε. Οι Γερμανοί,τώρα μας έχουν σαν υπόδειγμα συμμόρφωσης και οι διαβεβαιώσεις των ξένων είναι πλέον συχνές(βλέπουν πλέον σοβαρότητα, επιμονή και πειθαρχία από την ελληνική κυβέρνηση στην τήρηση των συμφωνηθέντων)Έτσι, η αξιοπιστία της χώρας αποκαταστάθηκε. Και επειδή η οικονομία είναι ζήτημα εμπιστοσύνης, τί το καλύτερο για την Ελλάδα αυτή την περίοδο;
Τα παραπάνω μας κάνουν να ξεχνάμε τα όσα έρχονται. Και ποιά είναι αυτά; Οι συνέπειες απο τα συμφωνηθέντα της κυβέρνησης με την τροικα.Το 2013 θα εφαρμοστούν τα μέτρα που ψηφίστηκαν: περικοπές δαπανών κατά 10 σχεδόν δισ. ευρώ και αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 2 δισ. ευρώ. Πρόκειται για την ιστορικά μεγαλύτερη ετήσια προσαρμογή χώρας,εντός της ζώνης του ευρώ. Όποιο γνωρίζουν μακροοικονομική θεωρία, δεν μπορεί παρά να βλέπουν το αυτονόητο: Οι μισθοί θα συνεχίσουν να συρρικνώνονται, όπως και η ανεργία, ενώ η ύφεση θα φθάσει στο απόλυτο ρεκόρ της τελευταίας εξαετίας(ίσως και -6,5% του ΑΕΠ) Και επειδή είμαστε τουριστική χώρα, πάλι περιμένουμε να κρατηθεί το ΑΕΠ και τα έσοδα απο μια καλή τουριστική χρονιά, που μάλλον θα έχουμε και φέτος. Όμως αυτό δεν αρκεί κυρίως γιατί θα έχουμε συνεχώς μειώμενα έσοδα του κράτους απο ΦΠΑ και πετρελαίο . Εννοείται ότι η αύξηση των χρεών απο τους πολίτες σε εφορία και τράπεζες, θα είναι καταλυτικές παράμετροι. Και εννοείται ότι θα γίνουν περικοπές σε βασικές υπηρεσίες για εκπαίδευση, υγεία και δημόσιες υπηρεσίες.
Μια αρχική σταθεροποίηση θα δούμε να συμβαίνει τον Ιανουάριο στο τραπεζικό σύστημα,αρχικά με την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά τα “κόκκινα” δάνεια καταναλωτών και επιχειρήσεων και ο νέος έλεγχος που ζήτησε η Τρόικα στα κιτάπια των τραπεζών(οχι απο την Blackrock αυτή την φορά, βλ. Deal News, 28/12/2012) δεν θα επιτρέψουν τις κάνουλες να ανοίξουν,ώστε να δανειοδοτηθούν έστω τα υγιή projects και επιχειρήσεις. Το δε ανέκδοτο με τις ιδιωτικοποιήσεις, θα εξαντληθεί με
μικρής απόδοσης εκποιήσεις οργανισμών, τύπου ΟΠΑΠ, ΟΛΠ. Σε λίγους μήνες απο σήμερα, πάλι το ελληνικό πρόβλημα,θα είναι στα χέρια των Γερμανών, που προσπαθούν να το σπρώξουν μετά τις εκλογές τους(τέλη του 2013).Θα μπούμε ξανά σε συζητήσεις για κουρεμα; Για νέο μεγάλο πακέτο στήριξης; Ή για νέα αναγκαία προασρμογή( μνημόνιο και πάλι); Ότι και να συμβεί, η ψυχική αντοχή της πλειοψηφίας των πολιτών και η κατάσταση τεχνητής αναμονής ,θα έχουν παρέλθει πριν τα τέλη του χρόνου. Επειδή ρόλος του οικονομολόγου δεν είναι μόνο να περιγράφει και να καταγγέλει, ούτε απλά να προβλέπει,αλλά να προτείνει και λύσεις, οι δικές μου προτάσεις συνοψίζονται σε μια φράση: τέρμα στις θυσίες γιατί δεν θα πιάσουν τόπο. Μαγικό ραβδί επιστροφής της κατάστασης σε επιπεδα προ κρίσης, δεν έχει κανένας. Αλλά όσοι φοβούνται ότι θα κυβερνήσει η ”άπειρη” και ”σταλινική” Αριστερά, ο νεοκρατισμός και τα δηθεν ”σοβιετικά” πειράματα, ας σοβαρευτούν επιτέλους.Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι θα μας σώσει ο ΣΥΡΙΖΑ,το ΚΚΕ ,ούτε κάποιος άλλος αριστερός συνασπισμός εξουσίας που μάλλον θα προκύψει. Αλλά έλεος, ας κατανοήσουν κάποιοι ότι δεν πάσχουν όλοι οι Έλληνες απο μαζοχισμό( να βλέπουμε στις τηλεοράσεις αυτούς που μας έφεραν εδώ, να λένε ότι θα μας σώσουν) .Και αυτό το κατάλαβαν ηδη,και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού…