Ο πολυλογάς Νταβούτογλου, η ΑΟΖ και το ελληνικό πλεονέκτημα

Η Τουρκία δεν έχασε ευκαιρία. Μόλις ξεκίνησε η συζήτηση στην Αθήνα περί ΑΟΖ ,άρχισε να χτυπά τα “τύμπανα της κρίσης”. Η βιασύνη της να απαντήσει σ΄ ένα ζήτημα που έχει ανοίξει μόνο …δημοσιογραφικά κι όχι επίσημα, δείχνει ότι ανησυχεί.
Γράφαμε και χθες ότι η Ελλάδα στο θέμα της ΑΟΖ είναι κυρίαρχη. Γιατί στηρίζεται στην απόλυτη νομιμότητα την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Αυτό προκαλεί μεγάλη νευρικότητα στην Άγκυρα που γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος για να αντιδράσει είναι η “φασαρία”, ο “τσαμπουκάς” και τελικά η κρίση σε στιγμή που εκείνη θα επιλέξει. Και οι Τούρκοι ως απόλυτοι …σιγουρατζήδες θα επιδιώξουν τη στιγμή που η Ελλάδα θα δείχνει αδύναμη.
Το δικαίωμα της Ελλάδας να καθορίσει και να ανακηρύξει ΑΟΖ, δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης, από κανένα. Ούτε από τη Τουρκία,ούτε όμως από τους εγχώριους “υπερπατριώτες” που βλέπουν το ζήτημα περίπου ως επίδειξη δύναμης εναντίον του “προαιώνιου εχθρού” . Είναι πολύ σοβαρή η υπόθεση της ΑΟΖ για να την δούμε τόσο …ερασιτεχνικά.
Η ψυχραιμία και ο σχεδιασμός που μας έλειψε σε άλλες περιπτώσεις θα πρέπει να μας διδάξει. Εθνική εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας δεν γίνεται με κραυγές και “τσαμπουκάδες”. Το ζητούμενο είναι να είσαι έτοιμος όταν πραγματικά θα χριεαστεί να αντιδράσεις επί της ουσίας και κυρίως να μπορείς πειστικά να εκπέμπεις το μήνυμα ότι έχεις χαράξει κόκκινη γραμμή που δεν είσαι διατεθειμένος να επιτρέψεις σε οποιονδήποτε να την περάσει.
Ας λέει ότι θέλει ο πολυλογάς Νταβούτογλου, που έχει καταφέρει να εμπλέξει τη Τουρκία σε ένα λαβύρινθο προβλημάτων και εντάσεων με όλους τους γειτονές της. Ας ταξιδεύει ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας στη Λιβύη για να αγοράσει κι άλλο πετρέλαιο από εκεί για να “δέσει” καλύτερα τη “συμμαχία”. Ας “παίζει” όσο θέλει ο Ερντογάν με τον Μόρσι. Η Ελλάδα αν σοβαρευτεί και αξιοποιήσει τις συμμαχίες που έχει, αλλά κυρίως αν προετοιμαστεί μεθοδικά και σωστά δεν έχει να φοβηθεί και να ανησυχήσει για τίποτα.
Και κυρίως δεν χρειάζεται ούτε να μιλά, ούτε να κραυγάζει ,ούτε κυρίως να παρασύρεται από τους ψευτοπατριώτες των Αθηνών.
Η σιωπή είναι χρυσός, λένε και στην προκειμένη περίπτωση είναι και όπλο.
onalert.gr