Έχουν συμφωνήσει ήδη τις Συνταγματικές αλλαγές;

Η εντύπωση που έχει περάσει στον κόσμο είναι ότι οι τρεις κομματικοί αρχηγοί της μνημονιακής συγκυβέρνησης, έχουν ήδη καταλήξει στις Συνταγματικές αλλαγές που θα κάνουν, δεδομένου ότι το 2013 είναι έτος αναθεώρησης του Συντάγματος.
Επειδή όμως οι αφελείς πολίτες έχουν πλέον λιγοστέψει και η πληροφόρηση κυρίως μέσα από το διαδίκτυο έχει διευρυνθεί, αυτή τη φορά άγνοια, αμέλεια και λάθη δεν συγχωρούνται. Οι Συνταγματικές αλλαγές, αυτή τη φορά, θα πρέπει να κινούνται υποχρεωτικά σε τρεις άξονες, διαφορετικά οι όποιες αλλαγές θα είναι από την αρχή απονομιμοποιημένες και δεν πρόκειται να λύσουν κανένα πρόβλημα.  
Πρώτον, θα πρέπει να γίνουν με τη συμμετοχή του ίδιου του λαού, τόσο σε επίπεδο διαβούλευσης (παράδειγμα Ισλανδίας), όσο και σε επίπεδο έγκρισης με δημοψήφισμα, όπως γίνεται σε πολλά σοβαρά κράτη.
Δεύτερον, θα πρέπει να δίνουν πλέον στον πολίτη τη δυνατότητα να διατηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια της τετραετίας ένα τμήμα της πολιτικής εξουσίας στα χέρια του ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει (π.χ. δημοψηφίσματα και προτάσεις νόμων με λαϊκή πρωτοβουλία, συνταγματική πρόβλεψη για ένα ελάχιστο τρόπο οργάνωσης των κομμάτων προκειμένου να συμμετέχουν ενεργά τα κομματικά μέλη, συμμετοχή πολιτών σε ορισμένα δικαστήρια, ανακλητότητα πολιτικών αντιπροσώπων  κ.λ.π.). Αυτό που γίνεται τώρα, δηλαδή να καταθέτει ο πολίτης όλη του την εξουσία την ώρα της ψηφοφορίας σε έναν επαγγελματία «τραπεζίτη» της πολιτικής και να απογυμνώνεται εντελώς θα πρέπει να σταματήσει αμέσως. Διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει η αναγκαία κοινωνική συναίνεση και συνοχή για να σωθεί η χώρα, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την επίθεση των δανειστών και να οδηγηθεί στην ανάπτυξη και στην πρόοδο.
Τρίτον, θα πρέπει να κάνουν στροφή στον άνθρωπο. Να δίνουν δηλαδή τα περιθώρια στην ανθρώπινη προσωπικότητα και αξία να διακρίνεται στον πολιτικό στίβο και γενικότερα στην προσφορά της στην κοινωνία ακόμα και έξω από τους κομματικούς οργανισμούς. Δυστυχώς με το κοινοβουλευτικό σύστημα που έχουμε αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορείς να κινηθεί στον πολιτικό στίβο έξω από τα κόμματα. Η Ελλάδα έχει ικανότατους ανθρώπους και πρέπει να τους αξιοποιήσει. Το παράδειγμα εδώ των Τσέχων είναι σημαντικό. Υποψήφιος Αρχηγός του Κράτους μπορεί να χριστεί και μια προσωπικότητα που συγκεντρώνει 50.000 υπογραφές πολιτών, χωρίς να έχει σχέση με κόμματα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με την επιλογή υποψηφίων βουλευτών κ.λ.π. μέσα στα κόμματα με προκριματικές εσωκομματικές εκλογές. Επίσης, θα πρέπει να προστατεύεται η ελεύθερη έκφραση και ψήφος κάθε πολιτικού με σεβασμό στην προσωπικότητά του και όχι να διαγράφεται από τον αρχηγό.
Μόνο αν οι μελλοντικές Συνταγματικές αλλαγές κινούνται πάνω σε αυτούς τους τρεις άξονες, μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάταξη αυτού του λαού και αυτού του Έθνους άξιων ανθρώπων που δυστυχώς γίνονται «κιμάς» στις «κομματικές κρεατομηχανές».  
Πέτρος  Χασάπης