Του Μάρκου Μουζάκη
Παρακολουθούμε όλες αυτές τις μέρες τη σκληρή κόντρα μεταξύ του συστήματος ΓΑΠ και του Α. Λοβέρδου, για το αν η προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ έγινε με τη σύμφωνη γνώμη όλων των μελών του τότε Υπουργικού Συμβουλίου ή αν υπήρξαν και κάποιες διαφωνίες.
Και όλη αυτή η αντιπαράθεση εξαντλείται γύρω από ημερομηνίες της άνοιξης του 2010.
Από κοντά και πρόθυμα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια, τα οποία πλειοδοτούν είτε στη στήριξη των επιχειρημάτων του ΓΑΠ (κυρίως), είτε στα χτυπήματα ενάντια σε μη αρεστούς (ή πρόθυμους) στο σημερινό κυρίαρχο πολιτικό στάτους.
Και να σου οι κόντρες για ημερομηνίες του Μάρτη ή του Απρίλη του 2010, και να σου οι «αποκαλύψεις» για συσκέψεις «άτυπες» του ΓΑΠ με ορισμένους εκ των αποκαλούμενων «κηπουρών» του ή συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου…
Ένα παιχνίδι δηλαδή παραπλάνησης και παραπληροφόρησης.
Γιατί;
Διότι όσοι δεν είναι ενταγμένοι στο σύστημα της διαπλεκόμενης παραπληροφόρησης γνωρίζουν ότι:
Ο ΓΑΠ είχε κάνει την επιλογή του για προσφυγή (και) στο ΔΝΤ ήδη απ’ την άνοιξη του 2009, σύμφωνα δε με κάποιες άλλες πληροφορίες απ’ το Φλεβάρη του 2009, πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!
Άλλωστε ο ίδιος ο Στρος Καν έχει αποκαλύψει ότι συζητήσεις με τον ίδιο και επί της ουσίας συμφωνία είχαν πραγματοποιηθεί απ’ τον Οχτώβρη του 2009!
Είμαστε επίσης σε θέση να γνωρίζουμε και το εξής:
Όταν μετά τις ευρωεκλογές του 2009 το εδώ κλιμάκιο των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ είχε προτείνει στην κυβέρνηση Καραμανλή «συνεργασία» και είχε εισπράξει αρνητική απάντηση, ανταπάντησε ότι «εντάξει, αλλά ο Γ. Παπανδρέου έχει συμφωνήσει σε αυτό»!
Τους είχε τάξει δηλαδή «συνεργασία» πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!
Προς τι επομένως η σημερινή αντιπαράθεση;
Μήπως, λέμε μήπως, για να συσκοτιστούν γεγονότα και τραγικές ευθύνες;
Κάτι που διευκολύνεται και απ’ το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς έχει λησμονήσει –στο όνομα της συγκυβέρνησης- την προεκλογική του δέσμευση για «μια και μόνη εξεταστική, για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο»;
Κατά τα άλλα μας μάραναν ημερομηνίες και «αποκαλύψεις» συσκέψεων και συμφωνίες και διαφωνίες την άνοιξη του 2010, όταν η –επί της ουσίας- καταστροφική επιλογή είχε γίνει πολλούς μήνες νωρίτερα και απλά μεθοδεύονταν το πώς θα περάσει, με τη στήριξη των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και των εξωνημένων «βουβουζέλων» τους!
Παρακολουθούμε όλες αυτές τις μέρες τη σκληρή κόντρα μεταξύ του συστήματος ΓΑΠ και του Α. Λοβέρδου, για το αν η προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ έγινε με τη σύμφωνη γνώμη όλων των μελών του τότε Υπουργικού Συμβουλίου ή αν υπήρξαν και κάποιες διαφωνίες.
Και όλη αυτή η αντιπαράθεση εξαντλείται γύρω από ημερομηνίες της άνοιξης του 2010.
Από κοντά και πρόθυμα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια, τα οποία πλειοδοτούν είτε στη στήριξη των επιχειρημάτων του ΓΑΠ (κυρίως), είτε στα χτυπήματα ενάντια σε μη αρεστούς (ή πρόθυμους) στο σημερινό κυρίαρχο πολιτικό στάτους.
Και να σου οι κόντρες για ημερομηνίες του Μάρτη ή του Απρίλη του 2010, και να σου οι «αποκαλύψεις» για συσκέψεις «άτυπες» του ΓΑΠ με ορισμένους εκ των αποκαλούμενων «κηπουρών» του ή συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου…
Ένα παιχνίδι δηλαδή παραπλάνησης και παραπληροφόρησης.
Γιατί;
Διότι όσοι δεν είναι ενταγμένοι στο σύστημα της διαπλεκόμενης παραπληροφόρησης γνωρίζουν ότι:
Ο ΓΑΠ είχε κάνει την επιλογή του για προσφυγή (και) στο ΔΝΤ ήδη απ’ την άνοιξη του 2009, σύμφωνα δε με κάποιες άλλες πληροφορίες απ’ το Φλεβάρη του 2009, πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!
Άλλωστε ο ίδιος ο Στρος Καν έχει αποκαλύψει ότι συζητήσεις με τον ίδιο και επί της ουσίας συμφωνία είχαν πραγματοποιηθεί απ’ τον Οχτώβρη του 2009!
Είμαστε επίσης σε θέση να γνωρίζουμε και το εξής:
Όταν μετά τις ευρωεκλογές του 2009 το εδώ κλιμάκιο των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ είχε προτείνει στην κυβέρνηση Καραμανλή «συνεργασία» και είχε εισπράξει αρνητική απάντηση, ανταπάντησε ότι «εντάξει, αλλά ο Γ. Παπανδρέου έχει συμφωνήσει σε αυτό»!
Τους είχε τάξει δηλαδή «συνεργασία» πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!
Προς τι επομένως η σημερινή αντιπαράθεση;
Μήπως, λέμε μήπως, για να συσκοτιστούν γεγονότα και τραγικές ευθύνες;
Κάτι που διευκολύνεται και απ’ το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς έχει λησμονήσει –στο όνομα της συγκυβέρνησης- την προεκλογική του δέσμευση για «μια και μόνη εξεταστική, για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο»;
Κατά τα άλλα μας μάραναν ημερομηνίες και «αποκαλύψεις» συσκέψεων και συμφωνίες και διαφωνίες την άνοιξη του 2010, όταν η –επί της ουσίας- καταστροφική επιλογή είχε γίνει πολλούς μήνες νωρίτερα και απλά μεθοδεύονταν το πώς θα περάσει, με τη στήριξη των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και των εξωνημένων «βουβουζέλων» τους!