Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Time για τη Eurovision και την ισραηλινή συμμετοχή.
Μετάφραση Our Greek TV.
Η δημιουργικότητα είναι συνήθως από τα πρώτα θύματα στις συγκρούσεις. Στο Ισραήλ όμως, όπου η σύγκρουση έγινε τρόπος ζωής, η δημιουργική έκφραση προσπαθεί να υπάρξει μέσα στη βίαιη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από το “There must be another way”, το τραγούδι που επέλεξαν οι ισραηλινοί να τους εκπροσωπήσει στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision.
Μιλώντας για μήνυμα ειρήνης και συμφιλίωσης, το τραγούδι μπορεί να θεωρηθεί κακή επιλογή λίγο μετά το φονικό ισραηλινό πόλεμο στη Γάζα. Δεν είναι όμως μόνο το θέμα αξιοθαύμαστο σε αυτή τη μπαλάντα. Είναι και οι συνθέτριες και τραγουδίστριες, Μίρα και Νόα. Η Μίρα είναι χριστιανή Αραβο-ισραηλινή και ο συνδυασμός με την εβραία Νόα σηματοδοτεί την πρώτη «ανάμειξη» εβραίας σε ισραηλινή συμμετοχή για διεθνές μουσικό γεγονός.
Παρότι τα 1,6 εκατομμύρια Αράβων στο Ισραήλ έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους, δύσκολα αφομοιώνονται πλήρως στην κοινωνία, με αποτέλεσμα αυτό το ντουέτο να προκαλέσει μεγάλη αίσθηση. Αντιμετωπίστηκε συγκεκριμένα σαν σύμβολο συνύπαρξης σε μια περίοδο που οι σχέσεις Αράβων και Εβραίων δεν είναι καλές.
Το ντουέτο είναι «μια μελωδική υπενθύμιση προς τις δυο πλευρές ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να συνεχιστεί ο διάλογος, στοχεύοντας στην ειρήνη», λέει η Μίρα.
«Η μουσική είναι η πλατφόρμα για μηνύματα που πιστεύω και πρέπει να την εκμεταλλευτούμε», λέει η Νόα, που έχει συνεργαστεί και στο παρελθόν με τραγουδιστές αραβικής καταγωγής, προσπαθώντας να γεφυρώσει τη σχέση μεταξύ Αράβων και Εβραίων. Είναι η πρώτη φορά όμως που θα ακουστεί τραγούδι στα αγγλικά, τα εβραϊκά αλλά και τα αραβικά.
Πράγματι, με πάνω από 600 εκατομμύρια τηλεθεατών παγκοσμίως, η Eurovision σίγουρα είναι ένα καλό βήμα. Γι’ αυτό άλλωστε η Νόα επέμενε να τη συνοδεύσει η Μίρα, παρόλο που επέλεξαν εκείνη αρχικά.
Όσο για το αν πάνε για να κερδίσουν η Μίρα είναι αισιόδοξη αλλά και ρεαλίστρια: «Δεν σκέφτομαι τη νίκη. Ήδη θα έχουμε περάσει το μήνυμά μας μέσα από τη μουσική. Αν το μήνυμα μας πάει και στον τελικό ακόμα καλύτερα.»
Σχόλιο: Για να δείτε αυτό που λέμε καιρό, ότι η Γιουροβίζιον είναι μεν πανηγύρι, αλλά για κάποιους δε μετρά μόνο η νίκη. Το πάνε παραπέρα. Υπάρχει ξεκάθαρα πολιτική χροιά, αλλά όχι μόνο πολιτική σκοπιμότητα. Και παρά τα αντίθετα μηνύματα που περνούσε το Ισραήλ πριν λιγο καιρό (μόνο ειρήνης δεν ήταν), η κίνηση να στείλει αραβο-εβραϊκό ντουέτο λέει πολλά. Ας τα σκεφτούμε εμείς οι…ευρωπαίοι που πάμε μόνο για τη νίκη και κάθε χρόνο με τραγούδια με βαθυστόχαστους στίχους………