Εκλογές, η απόλυτη έξαρση της Δημοκρατίας

του Αναστασίου Φαραντάτου
Για μένα, όπως και για πολλούς άλλους, που δραστηριοποιήθηκαν με μικρά κόμματα κατά την πρόσφατη εκλογική μάχη, η προεκλογική περίοδος και η διαδικασία των εκλογών, υπήρξε ένα μεγάλο σχολείο. Ένα σχολείο από το οποίο διατρανώθηκε η απόψή μου για τη σημερινή λειτουργία της δημοκρατίας, που είναι άμεσα συνυφασμένη με την παιδεία, την καλλιέργεια και τις αξίες των ανθρώπων που την υπηρετούν. Τα παρακάτω
παραδείγματα είναι όλα πραγματικά περιστατικά πλην του τελευταίου που αποτελεί τροφή προς σκέψη.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 1: των ηλιθίων
Ψηφοφόρος πάει σε εκλογικό τμήμα για να ψηφίσει και μπαίνει στο παραβάν όπου διαπιστώνει ότι το κόμμα της προτίμησής του δεν είναι στο πακετάκι με τα ψηφοδέλτια. Ζητάει από τον δικαστικό αντιπρόσωπο να του δοθεί νέο πακετάκι με ΟΛΑ τα ψηφοδέλτια, χωρίς να πει ποιο έλειπε πριν, για να μην «καρφωθεί». Ξανά όμως δεν το βρίσκει. Βγαίνει από το παραβάν και ελέγχει στα τραπέζια όπου είναι τοποθετημένα τα ψηφοδέλτια και διαπιστώνει έκπληκτος ότι το κόμμα του λείπει. Αναζητά πλέον από τον δικαστικό αντιπρόσωπο το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο για να λάβει την απάντηση ότι «δεν μας στείλανε από τη νομαρχία καθόλου ψηφοδέλτια από αυτό το κόμμα». Κατόπιν τηλεφωνημάτων από το κόμμα, στη νομαρχία, στο δικαστικό αντιπρόσωπο, στον ψηφοφόρο και τανάπαλιν διαπιστώθηκε ότι τα είχαν ξεχάσει στο σάκκο, όπου νόμιζαν ότι είναι τα εφεδρικά ψηφοδέλτια, για αναπλήρωση σε περίπτωση που τελείωναν!!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 2: των αδιάφορων τεμπέληδων
Σε εκλογικό τμήμα οι ψηφοφόροι που περιμένουν στη σειρά ακούνε τον δικαστικό αντιπρόσωπο να λέει: «και τι να κάνουμε κυρία μου; δυο άνθρωποι είμαστε. Μπορούμε όλη τη μέρα να δίνουμε όλα τα ψηφοδέλτια; Να! πάρτε από τα τραπέζια, αλλά πάρτε από όλα τα κόμματα». Το ίδιο περίπου περιστατικό συνέβη και σε άλλο ψηφοφόρο σε άλλο εκλογικό τμήμα, που του έδωσαν μόνον 8-10 ψηφοδέλτια και όταν διαμαρτυρήθηκε, ο δικαστικός αντιπρόσωπος του είπε: «δείτε ποια λείπουν και παρτε τα μόνος σας»
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 3: της μισής αλήθειας
Ψηφοφόρος διαμαρτύρεται διότι δεν υπάρχει το ψηφοδέλτιο του κόμματός του. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος δικαιολογείται λέγοντας: «και τι να σας κάνω εγώ κύριε; Η νομαρχία ήταν υπεύθυνη και μας έστειλε λίγα που τελείωσανε». Ο ψηφοφόρος, περασμένης ηλικίας, ψήφισε λευκό. Ο εκλογικός αντιπρόσωπος ΔΕΝ του είπε ότι μπορούσε, βάσει του νόμου, να του σφραγίσει και ενυπογράφως θεωρήσει ένα λευκό ψηφοδέλτιο, με το οποίο θα μπορούσε να ψηφίσει ο ενδιαφερόμενος, γράφοντας σε αυτό την ονομασία του κόμματος της αρεσκείας του.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 4: της δημοσιογραφικής δεοντολογίας
Διακαναλική συνέντευξη νέου κόμματος, που ουδέποτε πριν είχε δοκιμασθεί σε εκλογές, με άψογη σκηνοθεσία, με κάμερες της ΝΕΡΙΤ να «τραβάνε» από ψηλά, ώστε ο όρθιος ομιλητής με την casual εμφάνιση, που στέκεται στο κέντρο και κινείται χαλαρά, παίζοντας τον ρόλο που του ανατέθηκε, να συνομιλεί με τους 30-40 πολιτικούς συντάκτες, που έλαβαν εντολή να γεμίσουν τη μικρή αίθουσα και να κάνουν και ερωτήσεις. Στο «κάδρο» του εικονολήπτη φυσικά να φαίνονται και οι πολλοί δημοσιογράφοι. Διακαναλική συνέντευξη άλλου μικρού κόμματος, που έχει κατέλθει σε εθνικές εκλογές σε όλη την επικράτεια, όπου έλαβε 38.000 ψήφους. Στην αίθουσα τύπου της γραμματεία ενημέρωσης του υπουργείου, δυο εικονολήπτες της ΝΕΡΙΤ και κανένας πολιτικός συντάκτης!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 5: των ανίσων ευκαιριών
Την Παρασκευή 16/05/14 δόθηκε στη ΝΕΡΙΤ, από μικρό κόμμα το προεκλογικό τηλεοπτικό μήνυμά του σε DVD, προκειμένου να προβληθεί από τη ΝΕΡΙΤ στον χρόνο και σε συχνότητα που προέβλεπε η ΚΥΑ για την προβολή των κομμάτων. Πέρασε ολόκληρη εβδομάδα και ενώ είχαν προβληθεί όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά σποτ των συμμετεχόντων στις ευρωεκλογές κομμάτων, του συγκεκριμένου κόμματος δεν είχε προβληθεί ούτε μία. Σημειωτέον ότι το κόμμα αυτό δεν έκανε το δεκάλεπτο, που είχε υποχρέωση να καλύψει η ΝΕΡΙΤ, οπότε ανέμενε την αμερόληπτη και εξ ίσου μεταχείριση από αυτήν. Εξ άλλου όλοι οι πολίτες την πληρώνουμε διά των λογαριασμών της ΔΕΗ και με το παραπάνω. Την Παρασκευή 23/05/14 λοιπόν το μικρό κόμμα επικοινώνησε με το αρμόδιο τμήμα της ΝΕΡΙΤ, ο επικεφαλής του οποίου φάνηκε ότι δεν είχε ιδέα αλλά λόγω των επιχειρημάτων από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, επείσθη ότι οι αρμόδιοι ιθύνοντες της ΝΕΡΙΤ είχαν πράξει λάθος και ζήτησε να του αποσταλεί το τηλεοπτικό σποτ με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, όπερ και εγένετο. Εις μάτην είχα ανοιχτή την τηλεόραση του σπιτιού μου μέχρι το βράδυ, διότι το τηλεοπτικό σποτ, προφανώς είχε την ίδια τύχη του προ εβδομάδος δοθέντος DVD, δηλαδή τον κάδο απορριμμάτων (τον ηλεκτρονικό αυτή την φορά)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 6: των ανορθόγραφων
Ο Γενικός Γραμματέας μικρού κόμματος, καταθέτει στον Άρειο Πάγο τα ονοματεπώνυμα των υποψηφίων ευρωβουλευτών ή αλλιώς τη δήλωση κατάρτισης του ψηφοδελτίου του κόμματος. Του γίνεται η παρατήρηση: «Κύριε να αλλάξετε τα πατρώνυμα υποψηφίων σας από του Μιλτιάδου σε του Μιλτιάδη και από του Ανδρέου σε του Ανδρέα». Ο ΓΓ ευγενώς προσπαθεί να καταλάβει ποιο ήταν το λάθος και η απάντηση της αρμοδίας υπαλλήλου πέφτει ως κεραυνός: «Δεν υπάρχει του Μιλτιάδου κύριε ούτε στη δημοτική ούτε στην καθαρεύουσα, μόνο του Μιλτιάδη. Όπως και το Ανδρέου που το βρήκατε; Μόνον του Ανδρέα υπάρχει!» Προφανώς η κυρία αγνοεί το «ο, του Παπανδρέου» ενώ γνωρίζει το «του μ@λ@καντρέα». (σ.σ. ο ταμίας-του ταμίου, ο Ατρείδης-του Ατρείδου, γραμ. ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – λάθος: μόνο Αχιλλέα υπάρχει κατά τον Άρειο Πάγο;-σελ. 27, κλίσις ασυναιρέτων αρσενικών ουσιαστικών πρώτης κλίσεως)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 7: των μη σεβομένων την ελευθερία του άλλου
Στο Υπουργείο Εσωτερικών βρέθηκα τρεις φορές, δυο για την παρουσίαση του συστήματος εξαγωγής των αποτελεσμάτων και μια για τα αποτελέσματα το βράδυ της Κυριακής 25/05/14. Στην αίθουσα υπήρχαν δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι κομμάτων, οι οποίοι άκουγαν την παρουσιάση του υπευθύνου της Singular Logic και έκαναν και διάφορες ερωτήσεις για το σύστημα. Η αίθουσα είχε προετοιμαστεί κατάλληλα, με υπολογιστές, τηλέφωνα, μεγάλη κεντρική τηλεόραση, αναλόγιο και μικρόφωνα, κάμερες κλπ. Όμως ο εξαερισμός ήταν σχεδόν ανύπαρκτος και τα παράθυρα της μιας πλευράς δεν παρείχαν τον απαραίτητο εξαερισμό στον μικρό αυτό χώρο, διότι ο απέναντι τοίχος ήταν σε απόσταση λίγων μόλις εκατοστών! Αλλά και αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Το βράδυ των αποτελεσμάτων κάποιοι από αυτούς κάπνιζαν μέσα στην αίθουσα, αδιαφορώντας κυνικά για τους υπολοίπους. Όταν έκανα νόημα σε κάποιον υπάλληλο ανασήκωσε τους ώμους του από μακριά σαν να μου έλεγε: «και τι να κάνω εγώ;». Σε λίγο κατέφθασαν και οι παραγγελίες από διάφορα ταχυφαγεία, από κινέζικο μέχρι πιτόγυρα με τζατζίκια και μπαχαρικά. Φαντασθείτε την ατμόσφαιρα από γυναικεία αρώματα αναμεμιγμένα με ιδρωτίλα, μυρωδιές από διάφορα φαγητά και και την οσμή της νικοτίνης! Σηκώθηκα και έφυγα απογοητευμένος. Το ασσανσέρ του υπουργείου μύριζε γιαουρτλού κεμπάπ (σ.σ. Στους καπνίζοντες ήταν και μεγαλόσχημος παράγων της Singular Logic)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Νο 8: των καχύποπτων
Η δημοκρατία μας έχει αναθέσει τη συγκέντρωση και μετάδοση των αποτελεσμάτων σε μια ιδιωτική εταιρία. Δηλαδή την κορυφαία δραστηριότητα της δημοκρατίας, που είναι οι εκλογές την έχουμε αναθέσει σε έναν ιδιώτη. Η απορία μου είναι γιατί δεν αναθέτουμε, με ελάχιστα χρήματα και παράλληλα με την Singular Logic, τη συγκέντρωση/μετάδοση των αποτελεσμάτων και σε δυο-τρία συνεργαζόμενα ελληνικά πανεπιστήμια με σχολές πληροφορικής, ώστε να υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα στο αδιάβλητο της διαδικασίας; Επίσης γιατί τα αποτελέσματα από το εκλογικό τμήμα να μην διαβιβάζονται κατ΄ευθείαν από τον δικαστικό αντιπρόσωπο και σε κάποιο τερματικό στην έδρα του κάθε κόμματος (το κόστος είναι μηδαμινό και η πιστοποίηση ασφαλείας μπορεί να δοθεί πανεύκολα. Με ποια λογική μπορούν να πιστοποιηθούν χιλιάδες δικαστικοί αντιπρόσωποι και όχι 35-45 κόμματα που είναι και τα αμέσως ενδιαφερόμενα;). Δεν έχω στοιχεία για να υποστηρίξω κάτι περί αλλοίωσης των αποτελεσμάτων αλλά με βάζει σε σκέψεις το ωραίο μήνυμα της συγκεκριμένης εταιρίας «catalyst for change».
Αντί επιλόγου:
Στη στρατιωτική μου σταδιοδρομία συμμετείχα στη φύλαξη εκλογικού τμήματος τρεις φορές. Πηγαίναμε με τους στρατιώτες μας, μακράν της έδρας της μονάδος και εγκαθιστούσαμε τη φρουρά ασφαλείας του εκλογικού τμήματος. Συνήθως διανυκτερεύαμε δυο νύχτες Σάββατο και Κυριακή και σε κάποιες περιπτώσεις από Παρασκευή. Κρεβάτι μας ήταν ή η έδρα του δασκάλου του σχολείου ή ενωμένα θρανία ώστε να σχηματίζουν αυτοσχέδιο υπόστρωμα. Ποτέ δεν πληρωθήκαμε και όταν κάποτε μας δόθηκε ένα εκλογικό επίδομα, ήταν πενιχρό. Σήμερα μαθαίνουμε ότι οι δικαστικοί αντιπρόσωποι λαμβάνουν αποζημίωση της τάξεως των 700-800 ευρώ. Αυτό σημαίνει ή ότι η χώρα σήμερα είναι πλουσιότερη από τότε που εμείς πηγαίναμε στα εκλογικά τμήματα ή ότι εμείς ήμασταν τα μεγάλα κορόϊδα εκείνης της εποχής.