Η εκλογική ΛΟΓΙΚΗ της εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς»

Πολλά αποκόμματα και ομάδες της «αριστεράς», δήθεν εκτός των τειχών, «συνωστίστηκαν» στις ευρωεκλογές: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αλαβάνος, Καζάκης, «τροτσκιστές», μαοϊστές και δεν συμμαζεύεται…
Αλήθεια ποιος ήταν ο στόχος τους; Να καταγράψουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν μια «μαγιά» για αναρρίχηση στο αστικό
κοινοβουλευτικό στερέωμα του προτεκτοράτου-ΕΛΛΑΣ;
Το εκλογικό παιχνίδι για ένα Αριστερό κόμμα έχει νόημα και «σκοπιμότητα» ΜΟΝΟ όταν αυτό το κόμμα αποτελεί κινηματικό προϊόν και έκφραση ζωντανών και αγωνιστικών κοινωνικών δυνάμεων, όταν είναι κόμμα με μαζική επιρροή και οργάνωση μέσα στο λαϊκό κίνημα.
Η διαλεκτική σχέση Κόμματος – Λαϊκού, Μαζικού Κινήματος είναι αυτή που καθορίζει τη συμμετοχή (ενός Αριστερού κόμματος) στην ΑΠΑΤΗ την εκλογική, ακριβώς για να γκρεμίσει αυτήν την ΑΠΑΤΗ και να ενισχύσει την ανάπτυξη, συνειδητοποίηση και οργάνωση των ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ.
Όλες αυτές οι ομαδούλες, ΕΚΤΟΣ των τειχών, δεν έχουν ΟΧΙ μόνο καμία σύνδεση ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, έστω και μ’ αυτή την θλιβερή κατάσταση του εργατικού κινήματος, αλλά και ΟΥΔΕΜΙΑ απήχηση μέσα στο λαό.
Επιδιώκουν να αποκτήσουν μια ελάχιστη απήχηση, μέσω της εκλογικής ΛΟΓΙΚΗΣ!!!
Από την αρχή, συνεπώς, λειτουργούν ανάποδα. Αντί να συμβάλλουν, έστω και με αυτές τις μικρές δυνάμεις τους, στη δημιουργία κινηματικών προϋποθέσεων, ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ στη ΛΟΓΙΚΗ την εκλογική, δηλαδή στο ΠΛΑΙΣΙΟ των κατοχικών εκλογικών λειτουργιών.
Επιχειρούν το ίδιο, όπως όλο το πλήθος των αστικών αποκομμάτων, να αποκτήσουν μια εκλογική βάση-εφαλτήριο αναρρίχησης στην αστική κοινοβουλευτική αρένα: Την αρένα του 4ου Ράιχ σήμερα…
Αν πραγματικά καθοριζόντουσαν από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των λαϊκών κινημάτων θα επιδίωκαν να προκαλέσουν, στο βαθμό που θα μπορούσε ο καθένας με την ψήφο του, τις συνθήκες εκείνες που θα ανάτρεπαν, και σε εκλογικό επίπεδο, τις καθεστωτικές ισορροπίες και θα άνοιγαν κάποια παράθυρα απεγκλωβισμού και ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος.
Με πιο απλά λόγια: Θα αγωνιζόντουσαν για την εκλογική ΣΥΝΤΡΙΒΗ της κατοχικής κυβέρνησης του 4ου Ράιχ, μια συντριβή που θα αποσταθεροποιούσε καταλυτικά το υπάρχον καθεστωτικό τοπίο και η οποία, στις δοσμένες ιστορικές συνθήκες, πέρναγε μέσα από μια θεαματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ…
Αυτά, όμως, τα «αριστερά» αποκόμματα και ομαδούλες είναι φανατικά προσκολλημένα στο «φέουδό» τους και στην ΛΟΓΙΚΗ να αναπτύξουν εκλογικά αυτό το «φέουδο»: Στη ΛΟΓΙΚΗ να καταγράψουν μια εκλογική «μαγιά», έτσι ώστε από μικρά γρανάζια του καθεστώτος (απαραίτητα κι αυτά), να αποτελέσουν αύριο πιο μεγάλα…
Αυτά τα αποκόμματα και ομαδούλες είναι τα βυθοκορήματα του εκφυλισμού της «αριστεράς» και των Κομμουνιστικών κομμάτων» και λειτουργούν με την ίδια ακριβώς ΛΟΓΙΚΗ της νεοταξικά ενσωματωμένης «αριστεράς» σε ΟΛΑ τα επίπεδα…
Απλώς έχουν την πολυτέλεια να επενδύουν το ρόλο τους, αυτόν του καθεστωτικού γραναζιού, με επαναστατικές φόρμες και πολλές σωστές, αλλά αποσπασματικές και τεμαχισμένες απόψεις: Για τον καπιταλισμό, την ΕΕ και το ευρώ για την ταξική πάλη κ.λπ…
Λέμε αποσπασματικές και τεμαχισμένες απόψεις, διότι ΠΟΤΕ δεν αγγίζουν το σύνθετο πρόβλημα της Παγκοσμιοποίησης και του πλανητικού φασισμού, πρόβλημα που φέρνει στην επιφάνεια πολλά νέα Μεγάλα και καυτά ζητήματα: Κοινωνικά, πολιτικά, εθνικά, πολιτισμικά κ.λπ…
Και σ’ αυτά τα νέα μεγάλα ζητήματα λειτουργούν σαν την «αριστερά» ΕΝΤΟΣ των τειχών, σαν μικρά γρανάζια της Νέας Τάξης…
ΠΗΓΗ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/05/blog-post_28.html