Ο… μουντζούρης των εταίρων
** Πώς είναι, ας πούμε, δυνατό να αισιοδοξεί ο Σαμαράς και να το παλεύει για τους 180 όταν η κυβέρνησή του ταλανίζεται από ξεκατινιάσματα των εταίρων είτε για τον ΕΝΦΙΑ, είτε για το αντιρατσιστικό, είτε για τα άλλα μείζονα ζητήματα;
** Πώς είναι δυνατό να μην πλήττεται καίρια η συγκυβέρνηση, όταν ο ένας εταίρος θέλει να «σπρώξει» τον μουντζούρη του πολιτικού κόστους στον άλλο, ώστε να μειώσει το πολιτικό κόστος που εισπράττει;
** Πώς με τέτοια τερτίπια θα τα βγάλουν πέρα;
** Πώς με μια εικόνα οπερέτας θα μακροημερεύσουν και θα καθορίσουν εξελίξεις, όταν τα μέτωπα μάλιστα ανοίγουν το ένα μετά το άλλο;
** ΑΝ συνεχίσουν έτσι, τότε δεν θα δουν ούτε «180», ούτε χαΐρι. Και το θέμα είναι, ότι δεν έχει κανείς τη διάθεση να κάνει πίσω…
** Στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν αυτές τις διαφοροποιήσεις σαν σανίδα σωτηρίας. Και θα τις συνεχίσουν. Το ζήτημα είναι, μέχρι ποιο σημείο θα τις φτάνουν, ποια είναι η «κόκκινη γραμμή»…
** Απ’ την άλλη, στη Ν.Δ. αντιλαμβάνονται πως αν αυτό το γαϊτανάκι συνεχιστεί και ανεξάρτητα απ’ το αν τελικά θα πάρουν ανάσα οι πράσινοι, αυτό θα τους κοστίσει πολύ. Ξέρεις τι είναι να το παίζει ο ένας «φιλολαϊκός» και ο έτερος… αντιδραστικός;
** Οπότε ξεκίνησαν και οι γαλάζιοι τη δικιά τους αντεπίθεση. Αποτέλεσμα; Μια… μια εικόνα κυβέρνησης οπερέτας!
** Μαθαίνω πάντως, πως ο πρωθυπουργός προβληματίζεται απ’ αυτά τα ενδοκυβερνητικά ξεκατινιάσματα και θα θέσει το θέμα στον αντιπρόεδρό του.
** Μάλιστα του έχει μεταφερθεί κλίμα απ’ την Κ.Ο. της Ν.Δ. πολύ ανησυχητικό και προειδοποίηση με κεντρικό μήνυμα «ως εδώ, δεν θα παριστάνουμε εμείς τους κακούς»…
ΜΜ