Πως βιώνουν τα παιδάκια τη φτώχεια στο σπίτι τους!

«Φοβόμαστε μη χειροτερέψουν τα πράγματα και δεν έχουμε ούτε σπίτι ούτε φαΐ ούτε τίποτα». «Εγώ κι ο αδελφός μου μάθαμε να μη ζητάμε πολλά επειδή ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία και ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες». Κάπως έτσι βλέπουν την κρίση με τα αθώα μάτια τους οι μικροί μαθητές, των οποίων οι απαντήσεις σε έρευνα που διεξήχθη τον Μάρτιο του 2013 συγκλονίζουν.
Στην έρευνα, που εκπόνησε η εκπαιδευτικός Μάτα Μαγαλιού στο πλαίσιο διπλωματικής εργασίας για το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μαθητές της ε΄ και της στ΄ τάξης από τρία σχολεία της Θεσσαλονίκης απάντησαν γραπτώς πώς αντιλαμβάνονται την κρίση.
«Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το σχολείο, ένα παιδί έκλεψε το πρωινό ενός άλλου παιδιού γιατί δεν είχε να φάει» απαντά ένας από τους μικρούς μαθητές. Επηρεασμένα από την κατάσταση που επικρατεί στο περιβάλλον τους, τα περισσότερα παιδιά, αντί να απολαμβάνουν την ανεμελιά του νεαρού της ηλικίας τους, είναι προβληματισμένα. «Βλέπω τους ανθρώπους και στενοχωριέμαι γιατί δεν έχουν λεφτά να πάνε σχολείο, γιατί δεν έχουν ρούχα, παπούτσια και τα πράγματα που χρειάζονται για να πάνε στο σχολείο» λέει ένας από τους μαθητές. «Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τη ΔΕΗ και έτσι κόβεται το ρεύμα, μερικές οικογένειες κλέβουν ρεύμα και μερικές ζουν με κεριά» αναφέρει ένας άλλος.
Την ίδια ώρα, όπως εξηγεί η κυρία Μαγαλιού, πολλοί μαθητές σηκώνουν ένα δυσανάλογο για την τρυφερή ηλικία τους βάρος, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν άγχος και ψυχοσωματικά προβλήματα. «Εχω πολλές ανησυχίες γιατί η μαμά μου δουλεύει και παίρνει ψίχουλα και αν τα πάρει, ο μπαμπάς μου είναι συνταξιούχος και έχει να πληρωθεί έναν χρόνο σχεδόν» παραδέχεται ένα από τα παιδάκια που έλαβαν μέρος στην έρευνα.
Μάλιστα, κάποιοι από τους «προνομιούχους» μαθητές (όσων δηλαδή οι οικογένειες μπορούν ακόμα να ανταποκριθούν στα βασικά έξοδα) αισθάνονται «ενοχές». «Κάποιους τους βλέπεις στον δρόμο και στενοχωριέσαι που ζητάνε οι άνθρωποι λίγα λεφτά για να φάνε ενώ εσύ τρως κανονικά» λέει ένας από τους μαθητές.
Εύη Πανταζοπούλου – Δημοκρατία