Στον 5ο άθλο ο Ευρυσθέας αναθέτει στον Ηρακλή να καθαρίσει την “κόπρο του Αυγεία”, βασιλιά της Ήλιδας. Πάνω από 3000 βόδια είχαν παράγει τεράστιες ποσότητες κοπριάς, που δεν είχε καθαριστεί για πάνω από 30 χρόνια και η μπόχα έπνιγε την περιοχή. Ο ημίθεος έκανε εκτροπή του Αλφειού και του Πηνειού και το νερό παρέσυρε τα πάντα, δίνοντας ανάσα στους κατοίκους.
Θυμηθήκαμε τον Ηρακλή επειδή και τη σύγχρονη Ελλάδα την έχει πνίξει η μπόχα των σκανδάλων των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων, που οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία σε καιρό ειρήνης. Στις 30/10 είχαμε …
Πανδικαστική Συγκέντρωση & Συνέντευξη Τύπου των Δικαστικών Ενώσεων κι απολαύστε στο βιντεάκι των 70 δευτερολέπτων όσα είπε η Αντιπρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
“Πρόσφατα το Ελεγκτικό Συνέδριο, μετά από πάρα πολύ κόπο και με μηδαμινά τεχνικά μέσα, κατέληξε σε ένα πόρισμα, σε σχέση με ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός που διοργάνωσε η χώρα μας, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Και κατέληξε σ’ ένα πόρισμα, το οποίο εντόπιζε ελλείμματα κατά υπολόγων που είχαν αναλάβει τη διαχείριση του νομικού φορέα του Πρωταθλήματος. Με κατάπληξη, πικρία και απογοήτευση, στις 7 Οκτωβρίου του 2014 ψηφίστηκε τροπολογία βουλευτική, με την οποία νομιμοποιήθηκαν αυτές οι δαπάνες. Και ενώ, να επισημάνω, ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο βρισκόταν σε διαδικασία αναζήτησης των ελλειμμάτων από τους ελλειμματίες υπόλογους” αποκάλυψε η κ. Κωνσταντάρα.
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου έγινε το 1997 και το πόρισμα βγήκε το 2013, 16 χρόνια μετά, οπότε το Ελεγκτικό Συνέδριο ακόμα ψάχνει τα ελλείμματα. Αλλά επειδή το ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν υπόκειται σε παραγραφή, έστω και τώρα, τη στιγμή που το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εντοπίσει ελλείμματα και ψάχνει να ζητήσει τα λεφτά απ’ τους υπόλογους, έρχεται το “πλυντήριο” της Βουλής να ξεπλύνει κάθε αμαρτία. Αυτοί που εισηγήθηκαν κι αυτοί που ψήφισαν τη συγκεκριμένη τροπολογία -και όλες τις παρόμοιες- δεν είναι αναμφίβολα συνεργοί σε εγκληματική πράξη σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου; Μπα, η μόνη εγκληματική οργάνωση που μπήκε ποτέ στο Κοινοβούλιο είναι η Χρυσή Αυγή, μας το λένε κάθε βράδυ τα κανάλια της διαπλοκής. Κι αν βγει και κανένα βιντεάκι που να αποκαλύπτει συνεργασία ΝΔ-Χρυσής Αυγής, ο “αρμόδιος λειτουργός της δικαιοσύνης” φροντίζει να μη βγει κανένα άλλο βιντέακι, απλώνοντας πέπλο προστασίας και σιωπής.
Αν το 2014 ακόμα ψάχνουμε λεφτά που εξαφανίστηκαν το 1997, μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε ότι περί το 2022-25 ακόμα θα ψάχνουμε το πάρτυ της Ολυμπιάδας 2004. Περί το 2050 ίσως δούμε κάτι για τις λίστες Λαγκάρντ-Λιχτενστάιν-Λουξεμβούργου, περί το 2100 ίσως δούμε τη δίκη για το σκάνδαλο της Proton Bank και περί το 2200 ίσως δημοσιευτεί το πόρισμα για τα οικονομικά των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, έτσι δεν λένε;
Δεν μας είπε βέβαια κάτι νέο η κα Κωνσταντάρα, καθώς, όπως είχαμε κοινοποιήσει από τη σελίδα μας στο Facebook στις 21 Ιουλίου, με διάταξη που έφερε ο Υπ. Δικαιοσύνης στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, απαλλάσσονταν όσοι βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, εκδότες κ.λ.π. έχουν κατηγορηθεί για παράνομο πλουτισμό, με βάση το νόμο για το πόθεν έσχες! Όπως είχε αποκαλύψει το directnews.gr, κατά την ψήφιση του περίφημου νόμου 4524/2014 με τίτλο «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας», που ψηφίστηκε από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 7 Απριλίου, στη σελίδα 82 του νόμου, με επικεφαλίδα «ΙΕ20: ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» και στο εδάφιο 10 περιέχονταν οι εξής εννέα λέξεις “Τα άρθρα 4 και 5 του ν.3213/2003 (Α΄ 309) καταργούνται“!!! Έτσι απλά, μη τυχόν και πάρει κανείς είδηση τι ψηφίζουν νυχτιάτικα τα κόμματα της ηθικής χρεοκοπίας.
Εντελώς συμπτωματικά, τυχαία και πάντα αθώα, στον ίδιο νόμο είχε συμπεριληφθεί και η περιβόητη διάταξη του Υπ. Δικαιοσύνης (τροποποίηση άρθρου 263α περ.δ΄ παρ1 του Ποινικού Κώδικα), με την οποία παραγράφηκαν τα αδικήματα καταχραστών του δημοσίου χρήματος. Μετά τη δημόσια κατακραυγή ο Αθανασίου αναγκάστηκε να την καταργήσει, ισχυριζόμενος πως “εκ παραδρομής” είχε συμπεριληφθεί στο νόμο. Δεν έχει καμιά σημασία για τον Αθανασίου αν επώνυμοι κατηγορούμενοι κατάφεραν με αυτόν τον τρόπο να απαλλαγούν από τα κακουργήματα διαφθοράς για τα οποία διώκονταν. Κατόπιν αυτού τον Ιούλιο κατατέθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, η υπόθεση ανατέθηκε για έρευνα και προς το παρόν δεν έχουμε μάθει το αποτέλεσμα.
Στην υπόθεση της ανάθεσης του λιγνιτωρυχείου της Βεύης είχαμε μια εξαρχής διάτρητη διαδικασία, κατά την οποία αποκλείστηκαν με μηδενική βαθμολογία οι μεγαλύτερες ελληνικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις, μέχρι να δούμε το θαύμα, “οι έσχατοι να έσονται πρώτοι”. Η ελληνική δικαιοσύνη φυσικά ούτε εδώ βρήκε μέχρι τώρα κάτι το μεμπτό.
Το 2013, πάλι με “τροπολογία της νύχτας“, αθώωσαν προκαταβολικά τις διοικήσεις των τραπεζών που ενέκριναν δάνεια στα κόμματα. Δάνεια που διαχειρίστηκαν με εξαιρετική αδιαφάνεια και μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών κατέληξαν στο δημόσιο χρέος, που φόρτωσαν στις πλάτες μας.
Οι εξεταστικές επιτροπές και οι διαδικασίες των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων ήταν που παρέδωσαν πάλλευκους στην κοινωνία όσους εμπλέκονταν στα σκάνδαλα της Ζήμενς, των υποβρυχίων, των εξοπλιστικών.
Στην υπόθεση της πώλησης του Ελληνικού απ’ το ΤΑΙΠΕΔ, είδαμε πρόσφατα το ΤΕΕ να εγκαλεί για εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με προκλητικά χαμηλό τίμημα. Να περιμένουμε ότι η ελληνική δικαιοσύνη θα βρει κάτι το μεμπτό; Δεν το νομίζουμε
Πρόσφατα στη Βουλή πρώην βουλευτής της ΝΔ ανέφερε ότι “με την τροπολογία 1251/67 έγινε αμνήστευση και διαγραφή προστίμων επώνυμων μεγαλοπρομηθευτών, μεγαλοεργολάβων του Δημοσίου και πάσης λογής απατεώνων με τιμολόγια μαϊμού” και απάντηση δεν πήρε από κανέναν. Να περιμένουμε κάποια απάντηση από πλευρά ελληνικής δικαιοσύνης; Δεν το ελπίζουμε.
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/11/29.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
Στην Ιταλία η πολιτική μπλέχτηκε με τη Μαφία και χρειάστηκε να βρεθεί το 1992 μια ομάδα δικαστικών με επικεφαλής τον Αντόνιο Ντι Πιέτρο για να ξηλώσει τη σαπίλα και να διαλύσει τα παλιά κόμματα. Μπορεί να λέμε συχνά τη φράση “ούνα φάτσα, ούνα ράτσα”, αλλά, δυστυχώς, εδώ που φτάσαμε ένας Ντι Πιέτρο θα ήταν λίγος, πολύ λίγος για την Ελλάδα. Οι Ιταλοί έδιωξαν τον Κράξι και τον Αντρεότι, κατέληξαν με το Μπερλουσκόνι κι ακόμα ταλαιπωρούνται. Εμείς χρειαζόμαστε πλέον να αναβιώσουμε το δικό μας ημίθεο, τον Ηρακλή, για να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία και να μετατρέψει ένα διεφθαρμένο καθεστώς σε δημοκρατία που να σέβεται τους πολίτες. Δύσκολο. Αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία …