Πάει ο παλιός ο χρόνος… (…τώρα που κυλάει η ντροπή μας στους δρόμους)
…ξεστρατίσαμε του κάκου, δε γροικήσαμε το φως
μυκτηρίζοντας τον ήλιο, την αυγή, το πρωινό…
πήραμε τη στράτα λάθος και χαλάσαμε το νου
στήνοντας ορθό το ψέμα στ’ ανηφόρι τ’ ουρανού…
φκειάσαμε χρυσά παλάτια σ’ ένα ανύπαρχτο θεό
πλοχερίζοντας την πλάνη για σωτήρα απ’ το κακό…
Ένας κύκλος κλείνει, αλλά ένας νέος ξεκινά κάθε πρώτη μέρα του χρόνου , ακόμα και κάθε στιγμή. Αναγνώρισε λοιπόν σε αυτή την μέρα αυτό που συμβολίζει, το θαύμα του αέναου Κύκλου της Ζωής. Τι μεγαλειώδες ξεκίνημα, τι μεγαλειώδης ημέρα. Τι υπέροχη στιγμή. Ξεκινάμε πάλι σήμερα. Γυρίζουμε σελίδα. Αφήνουμε πίσω μας ότι δεν θέλουμε πια να κουβαλάμε μαζί μας. Κάθε φόβο, κάθε λύπη, θυμό, δυσαρέσκεια, κάθε απογοήτευση και πικρία, τα απελευθερώνουμε, τα αφήνουμε όλα να φύγουν. Ετσι χρησιμοποιούμε την ιδιαιτερότητα αυτή σαν εφαλτήριο για να συνεχίσουμε να Ζούμε.
Εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα είμαστε στην χρονιά του 2015. Όπως πάντα είμαστε συγκινημένοι αναμένοντας αυτή την γιορτή, κάνουμε ευχές, ανταλλάσσουμε δώρα και απολαμβάνουμε την ευτυχία της παράδοσης να γιορτάζουμε μαζί με τις οικογένειές μας, με τους γονείς μας και τους φίλους μας. Η ατμόσφαιρα της καλοσύνης, της γενναιοδωρίας και της φροντίδας ζεσταίνει τις καρδιές μας και κατευθύνει τις σκέψεις μας σε λαμπρά έργα και νέες ελπίδες γεννιούνται. Σαν φύλλα φθινοπωρινά, κίτρινα, σκισμένα από του καιρού το αδυσώπητο πέρασμα, μας εγκατέλειψαν οι μέρες του 2014. Αυτό μας λέει το ημερολόγιο, οι αριθμοί και οι υπολογισμοί. Ομως η ουσία των πραγμάτων δεν είναι το πόσα ψέματα θα πούμε για να κρύψουμε το πέρασμα των χρόνων αλλά τι κάνουμε με το χρόνο, όχι αυτόν που πέρασε, μα αυτόν που ανοίγεται μπροστά μας. Τα φώτα έσβησαν και ύστερα άναψαν πάλι. Συμβολική η αλλαγή. Πέρασε στο κατώφλι μας ο καινούριος χρόνος. Φουριόζος ντυμένος στα πολύχρωμα, κουδουνίζοντας και γελώντας σαν γελωτοποιός… ένας κλόουν, μια προσωποποίηση ενός αρλεκίνου με δάκρυα μπογιάς κάτω από τα μάτια. Ένα μάτσο πράγματα μαζεμένα σαν μπουκετάκι με λουλούδια και εμφανή τα στοιχεία ενός παλιάτσου. Στριφογυρνούσε παντού, χόρευε και τραγουδούσε, έκανε τα πάντα να μας δώσει χαρά με ψέφτικές υποσχέσεις και ανεκπλήρωτα όνειρα.
Μοίρα τραγική ο τόπος βιώνει για τρίτη συνεχή χρονιά, τα δεσμά του μνημονίου, τα τραγικά προβλήματα της οικονομικής πολιτικής, το απαράδεκτο κοινόν ανακοινωθέν Αναστασιάδη – Ερογλού που οδήγησε σε αδιέξοδο στο Κυπριακό, το Μπαρπαρός και οι απειλές της
και Τουρκίας. Και να ήταν μόνον αυτά; Κρίση αξιών μαστίζει την κυπριακή κοινωνία. Υπάρχουν και οι μειζαδώροι, οι κλέφτες και οι λοποδήτες, οι σφετερηστές, οι νεόπλουτοί που δεν διστάζουν να την κάμουν στη πλάτη του κοσμάκη. Ζούμε μέσα σε ένα ζοφερό κοινωνικό τοπίο, στο οποίο κεντρικός πρωταγωνιστής ακόμα υπήρξε, η ανερμάτιστη ιδιοτέλεια, απο θεσμούς του κράτους, φορείς της τοπικής αυτοδοιήκησης , προέδρους ημηκρατικών συμβουλίων μέχρι και τους άρχοντες του ποδοσφαίρου μας.
40 χρόνια κάνουμε υπομονή, 40 χρόνια τους ανεχόμαστε, ανεχόμαστε τα ψέματα τους, ανεχόμαστε την υποκρισία τους, τα βρώμικα παιχνίδια τους, ανεχόμαστε τις κλεψιές τους, 40 χρόνια μας υποτιμούν. Εσείς, είστε έλληνες κύπριοι; Εσείς, είστε πατριώτες; Ηθελα να ήξερα, σε όποια γλώσσα να σας το πούνε. ΚΑΝΕΙΣ σας δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει «Έλλοκύπριος πατριώτης». Για ποιά ΕΟΚΑ μιλάμε, ποιό απελευθεροτικό αγώνα, ποιά αντίσταση, ποιά δημοκρατία; Προσβάλετε τους αγνούς, τους ιδεολόγους, τους ταπηνούς, τους αφθαρτους, τους αθάνατους γνήσιους ¨Ελληνες. Κοπρίτες, ψευτοαγωνιστές, μιάσματα της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ανάξιοι απόγονοι των αρχαίων ημών προγόνων.
Που είναι ο Λεωνίδας, ο Αχιλλέας , ο Μέγα Αλέξανδρος, ο Κωλοκτρονης, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπριανός, ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Βαγορής, η κυρά της Λαπήθου όλοι αυτοί που έδωσαν και την τελευταία ρανίδα του αίματος τους για το μεγαλείο της πατρίδας; Που είσαι Χριστόδουλε, που είσαι κύριε Ντίνο, που είσαι λαλίστατε κύριε δήμαρχε, θρησκευτικοί «ταγοί», κομματικοί ηγετίσκοι, τραζεζικοί οσφιοκάμπτες, παράσιτα της κοινωνίας, ποιος μιλαει από εσάς με δόξα και τιμή γι’αυτους; ΚΑΝΕΙΣ ΣΑΣ ! Κοπρίτες! Ετσι θέλετε να μας κάνετε, ανιστόρητους, χωρίς πατρίδα, χωρίς ιστορία, χωρίς ήρωες! Χωρίς παρελθόν, χωρίς παρών, χωρίς μέλλον ! ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ κάνετε τα ΠΑΝΤΑ για να διαλύσετε αυτήν την περήφανη χωρά, να εξοντώσετε αυτόν τον περήφανο λαό. Προδότες γυμνωσαλίγγαροι! Δεκανίκια της ΕΕ, του ΔΝΤ και της παγκοσμιοποίησης, αποσιοποιητές της αλήθειας και της πραγματικότητας! Κλέφτες και απατεώνες ! Εκμεταλλευτές – δουλέμποροι ψυχών και συνειδήσεων. 40 χρόνια σκάνδαλα, 40 χρόνια διαπλοκή, 40 χρόνια ποινικοί ανακριτές, και ξανά ερευνιτικές επιτροπές και στο πηλίκιον μηδέν. Μια χούφτα ανθρώπων σκλαβώσατε, προδώσατε, υποδαυλίσατε τη ζωή των χιλιάδων ψυχών. Γεμίσαμε μπουρδέλα, παντού πουτάνες, πόρνες του δρόμου, αλλά και πόρνες πολυτελείας, και εκεί στα πολυτελοί μέγαρα και ξενοδωχεία, στημένο το δικό σας μαγαζί, όλοι οι νταβάτζήδες περιχαρείς, συγκεντρωμένοι να μετράτε τα κέρδη της ημέρας (μίζες, οικόπεδα, ακίνητα, ο κόπος και ο μόχθος του κοσμάκη) και γύρω ακόμα ποιο περιχαρείς, οι πελάτες, να σας χειροκροτούν και να περιμένουν ένα κόκαλο για να «γλείψουν». Στους καλούς και υπάκουους λίγο συκότι για το χριστουγενιάτικο τραπέζι. Εσείς δεν έχετε ούτε θεό ούτε πατρίδα, δεν έχετε ούτε όραμα, ούτε ψυχή, ούτε συνείδηση. Επιβήτορες της τσέπης μας, βιαστές της ψυχής και της ζωής μας, νεκροθάφτες της ζωής, θα βρεθούμε στην κόλαση, σαν ίσοι προς ίσους, εκεί που πλέον δεν θα ξέρετε τι να κάνετε για ΟΛΑ αυτά τα οποία μας κλέψατε και μας αδικήσατε σε αυτή τη ζωή. Καλά θα κάνετε να φοβάστε για ένα νέο Μαρί, μπορεί το ραντεβού μας στην κόλαση να είναι ποιο σύντομο απο οτι φανταζόμαστε. Καρκινώματα της Κυπριακής κοινωνίας, πονηρά φίδια που δηλητηριάσατε ψυχές και συνειδήσεις του λαού. Δεν περιμένουμε απάντηση από κανέναν σας, ίσως δεν θέλουμε απάντηση. Να μας πείτε τι; Τις ίδιες μ……ς που από αυτές χορτάσαμε σαν γενιά; Αυτές να τις πείτε σε κάποιους άλλους, σε άλλο πλανήτη που θα σας πιστέψει.
Ας σταματήσουμε να απλώνουμε το χέρι προς το «αμαρτωλό» μήλο συναγωνιζόμενοι ποιός θα το κόψει πρώτος. Ας διδαχθούμε απο την ιστορία η οποία χωρίς εξαιρέσεις επαναλαμβάνεται και διδάσκει: ΟΙ Λαοί, μικροί ή μεγάλοι , σκλαβώνονταν, μόνο αφού κάποιοι άνοιγαν απο μέσα την πόρτα σε κατακτητές. Οι Λαοί σκλαβωνονται πάντοτε απο κάποιον πολύ πιο ισχυρό Λαό. Πάντοτε όμως οι σκλαβωμένοι νικούσαν και αποκτούσαν την ελευθερία τους. Θα έλθει και η σειρά μας, φτάνει να μην ενδώσουμε και να αντέξουμε τη διαδρομή. Λαοί οι οποίοι ενέδωσαν σε κατακτητή και δεν διεκδίκησαν την ελευθερία τους με την ψευδαίσθηση για ένα καλό αύριο, αφομοιώθησαν και αφανίσθησαν.
Ας μετατρέψουμε λοιπόν το 2015 σε έτος αντίστροφης μέτρησης, με επανατοποθέτηση και αναθεώρηση πολιτικής, στόχου και στρατηγικής διεκδίκησής του στόχου. Ας το μετατρέψουμε σε Έτος αναθεώρησης της απόφασης για συμβιβασμό με την Τουρκική κατοχή, με παράλληλη καταγγελία όλων των υποχωρήσεων που εκάμαμε προς την κατοχή με ένα σωρό αποκλίσεις μάλιστα απο το Διεθνές Δίκαιο και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Ουσιαστικά να αποφασίσουμε τερματισμό της πορείας προς λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Ας αναθεωρήσουμε την εμπιστοσύνη μας προς τα λαμόγια της πολιτικής και κοινωνικής ελίτ, καθώς και τους θρησκευτικούς «ταγούς», ας κάνουμε βίωμα μας το δίδαγμα απο την Ενάνθρώπιση του Κυρίου, να ανοίξουμε τις καρδιές μας διάπλατα και να δεχθούμε τον πλησίον μας μέσα μας.
Ντίνος Ορφανός Τριμίκλινη
