Η «ποδοσφαιροποίηση» της πολιτικής
Στις μέρες μας ζούμε απίθανες και συνάμα κωμικοτραγικές καταστάσεις.
Η προκήρυξη των εκλογών έχει απελευθερώσει υποβόσκουσες δυνάμεις στους υποψήφιους που κάθε εχέφρων πολίτης τις βλέπει και οι αντιδράσεις του είναι από μειδίαμα, χαμόγελο, γέλιο και μπορεί να καταλήξει σε αγανακτισμένο «σιχτίρισμα».
Βλέπουμε πολιτικούς-βουλευτάδες, να συναγωνίζονται τις μεταγραφικές επιδόσεις των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών που ψάχνουν να βρουν «ομάδα» για να προσφέρουν τις «υπηρεσίες» τους.
Πολιτικοί με επίπλαστη ιδεολογία, στην προσπάθεια να διατηρήσουν τη βουλευτική τους έδρα οι μεν και να εξασφαλίσουν μια αντίστοιχη οι δε, διαγκωνίζονται να βρουν ένα κόμμα που θα τους δεχτεί στις τάξεις του, αδιαφορώντας αν αυτό το κόμμα είναι εντελώς αντίθετο ιδεολογικά από τις δικές του πεποιθήσεις, τουλάχιστον όπως αυτές προβλήθηκαν μέχρι τώρα, προκειμένου να εκλεγεί, αρκεί αυτό το κόμμα να έχει προοπτική εισόδου στη Βουλή.
Στην προσπάθεια της διατήρησης αυτής της εκλογιμότητας, βρίσκουμε περιπτώσεις βουλευτών που έχουν στο ενεργητικό τους μεταγραφές που ξεπερνάνε σε αριθμό ακόμα και αυτούς τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.
Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλάμε πλέον για ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, ή για πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου.
Κλασσικό παράδειγμα, η μέχρι χτες πολιτικός που από χρόνια ήταν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και έφτασε μέχρι υπουργοποίησης κυρία από την Κέρκυρα, που ενώ στις 5 Ιανουαρίου έλεγε:
«”Η διαδρομή μου στην πολιτική με δίδαξε ότι οι πολίτες αξιώνουν καθαρή θέση, συνεπή στάση, υπεύθυνη συμπεριφορά.
Γι’ αυτό και δε θα μπορούσα παρά να συνεχίσω όπως ακριβώς ξεκίνησα αυτή τη διαδρομή, ως υποψήφια του ΠΑΣΟΚ στην Κέρκυρα.
Έχω το χρέος να τιμήσω την παράταξη που με ανέδειξε και, κυρίως, τις Κερκυραίες και τους Κερκυραίους που με εμπιστεύθηκαν σε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις»΄
Σήμερα Πέμπτη, 8 Ιανουαρίου τρεις μέρες μετά μας λέει:
«Αποφάσισα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση του Αντώνη Σαμαρά για συστράτευση σε έναν κοινό αγώνα, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στην Κέρκυρα. Καλώ τους συμπολίτες μου να με στηρίξουν. Γνωρίζουν ότι θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις, όπως έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια, για να διασφαλίσω το συμφέρον του τόπου μου, την ευημερία και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας».
Έχουμε δηλαδή, το άκρον άωτον της αντιφατικότητας, που θα μείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου υπόδειγμα για τις επόμενες γενεές.
Και δεν είναι η μόνη. Πλήθος πολιτικάντηδων έχουν αμοληθεί σαν τα ποντίκια που εγκαταλείπουν ένα κατεδαφιζόμενο οικοδόμημα και τρέχουν πανικόβλητα δεξιά και αριστερά, πάνω και κάτω ψάχνοντας να βρουν τρύπα να απαγγιάσουν, τρέχουν και αυτοί ψάχνοντας κόμμα που θα τους διατηρήσει στη πολιτική σκηνή για να διατηρήσουν προνόμια και μισθούς, επιδόματα και επιδοτήσεις, που κινδυνεύουν να χαθούν.
Και βλέπουμε τον πρόεδρο της ομάδας, συγνώμη, τον πρόεδρο του κόμματος «διαφυγής» να επιπλήττει τον πρόεδρο της αντίπαλης ομάδας, συγνώμη, τον πρόεδρο του αντίπαλου κόμματος, της «υποδοχής», για την ανήθικη αυτή ενέργεια να του πάρει το διακεκριμένο στον τόπο του στέλεχος εν μια νυκτί.
(Αλήθεια εκείνη η οφειλή του συζύγου της περί ου ο λόγος πολιτικού ύψους 5 εκατ. Ευρώ τι έγινε;; Έχει εισπραχθεί ή……..)
Το περίεργο, το παράξενο, το εξωφρενικό σε αυτές τις ενέργειες είναι ότι όλοι αυτοί οι «μετακομιζόμενοι» προφανώς καλαμοκαβαλάρηδες (κατά τον Γιάννη Σκαρίμπα, Θεός σχωρέστον) έχουν την εντύπωση ότι οι εκάστοτε ψηφοφόροι τους, τους «χάρισαν» την ψήφο και δεν τους την «δάνεισαν». Έχουν την εντύπωση ότι οι ψηφοφόροι είναι ένα κοπάδι πρόβατα που το σαλαγάν κατά το πώς γουστάρουνε;; Δεν τους περνά από το μυαλό (αν έχουν απ αυτό) ότι η ψήφος κρύβει μέσα και μια μεγάλη δόση «ιδεολογίας»;;; Ότι αυτή η «αποστασία» πιθανώς να λειτουργήσει αντίθετα από τα αναμενόμενα γι αυτούς αποτελέσματα;;;; Είναι δυνατόν ο μέχρι χτες θανάσιμος πολιτικός αντίπαλος να γίνεται απότομα και αιφνιδιαστικά αφεντικό και εργοδότης προσφέροντας καρέκλα αξιωματική στον εκλεγμένο και ο ψηφοφόρος να ακολουθεί αδιαμαρτύρητα;;;
Τελικά τι είναι η ψήφος;;; συμβόλαιο προσωπολατρείας ή προτίμηση ιδεολογικής άποψης και πολιτικού προσανατολισμού;;;;
Οι περιπτώσεις είναι αρκετές και θα απασχολούσε πολύ χαρτί και μελάνι να τις απαριθμήσουμε, απλά περιοριστήκαμε στην πλέον τρανταχτή.
Εύχομαι οι ψηφοφόροι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να δείξουν σε όλους αυτούς τους αυτόκλητους σωτήρες που έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταστρέψει τη χώρα, ότι παραμένουν σταθεροί στην ιδεολογία τους ή την αλλάζουν επειδή αυτοί το γουστάρουν, και όχι επειδή τους τραβούν από τη μύτη οι διάφοροι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι.
