Συριζαίοι και Ανελλάδες, έχω μερικά ξεκαθαρίσματα να σας κάνω:
Πρώτο και βασικό, ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ! Αυτό που περνάω τα τελευταία 4 χρόνια, δε θέλω να το περάσω άλλο!
Δε θέλω να μου μειώνουνε το μισθό με το έτσι θέλω επειδή είμαι δημόσιος υπάλληλος και χρωστάω λέει στην κοινωνία γιατί δε δουλεύω! Δεν ξέρω τι λένε, ΕΓΩ ΔΟΥΛΕΥΩ! Και μαζί μου δουλεύουνε και κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι. Αν η δουλειά μου δεν αυγατίζει, φταίνε τα άσχετα κομματικά ρεμάλια που τριάντα χρόνια τώρα κυβερνάνε το Δημόσιο, ανίκανοι να οργανώσουνε την τύφλα τους, ανίκανοι να χωρίσουνε δυό γαϊδάρων άχερα, ανίκανοι να καταλάβουνε πως ένα κι ένα δεν κάνει τέσσερα, δύο κάνει όπως και να το προσθέσουν.
Και βρώμικοι, πολύ βρώμικοι. Σχεδόν όλοι τους. Βρωμιά και καλό αποτέλεσμα όμως δεν πάνε μαζί. Και κάπως έτσι πιάσαμε πάτο…
Δεύτερο, ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΝΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ! Δε θέλω να με βρίζουνε άνθρωποι που δεν κοιτάνε τα χάλια τους, δίνουνε και οδηγίες από πάνω! Καλά, σκέφτηκε κανένας τους πως δυό φορές αιματοκυλήσανε τον κόσμο με προγραμματισμό και άψογες οδηγίες και τώρα βγαίνουνε να κουνάνε το δάχτυλο; Καλά, η Siemens ξεχάστηκε; Καλά, το αεροδρόμιο με το απλήρωτο ΦΠΑ ξεχάστηκε; Καλά, το υποβρύχια ξεχαστήκανε; Καλά ρε φιλάρες, με τι μούτρα μιλάτε; Πότε κοιταχτήκατε στον καθρέφτη τελευταία φορά;
Τρίτο, ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και την υπόλοιπη συμμορία. Που γίνανε πράκτορες κάθε ξένου συμφέροντος, με το αζημίωτο πάντα. Που βγαίνουνε και μου παίζουνε τους κυβερνήτες και τους αυστηρούς και τους σωστούς, σα να μην έχω μάτια να δώ, σα να μην έχω μνήμη, σα να μην έχω στόμα να μιλήσω…
Τέταρτο, ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ. Δε θέλω άλλους εργολάβους και κατασκευαστές και βιομήχανους και δημοσιογράφους και ανώτατους δικαστικούς και γενικούς γραμματείς και υπουργούς και στρατηγούς να κάνουνε παρεούλα μεταξύ τους και να τα μοιράζονται, πίνοντας στην υγεία του μαλάκα που τους έχει κεράσει όλους, στην υγεία σας και τη δικιά μου δηλαδή.
Και μια και τόφερε η κουβέντα, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΛΛΟ! Αν είναι να βγούμε από το ευρώ, ε ας βγούμε επιτέλους! Αν αυτός είναι ο τρόπος να ξεβρωμίσουμε και να σταθούμε στα ποδάρια μας και να σταματήσουμε να φοβόμαστε, ας κάνουνε το πήδημα, γαμώτο! Βαρέθηκα ρε παιδιά! Βαρέθηκα την υστερία και το παζάρεμα και το φόβο… Δε μου λέτε ρε παιδιά, ζωή είναι αυτή που ζούμε; Και έρχεται ο Σόιμπλε και η Μέρκελ και ο Γιούνκερ και μας παζαρεύουνε …τι; Εκείνοι παζαρεύουνε λεφτά και δύναμη. Εμείς παζαρεύουμε ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ! Είμαστε με τα καλά μας; Αυτό λέγεται παζάρι, από τη μια αίμα και από την άλλη λεφτά; Θα μου πείτε, ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ!
Και θα σας πω, πολύ καλά. Αίμα θέλουνε, αίμα θα τους δώσουμε. Πουλημένο ακριβά, ελπίζω. Τόχουμε ξανακάνει.
Ακούτε Συριζαίοι και Ανελλάδες; Μας θυμίσατε τι σημαίνει αξιοπρέπεια. ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΤΕ!
Αν είναι να βγούμε από το ευρώ, θα κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι για δύο – τρία χρόνια. Με το πετρέλαιο όμως δικό μας και το αέριο δικό μας και το χρυσό δικό μας και τα αεροδρόμια δικά μας και τον ήλιο και τη θάλασσα θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε… Αν συνεχίσουμε με τα μνημόνια, θα μας τα πάρουν όλα και στο τέλος θα ελεούν τα παιδιά μας με ένα κομμάτι ψωμί για να τους δουλεύουν εργάτες… Και μην το ξεχάσω: περιμένω δίκες, πολλές δίκες. Πολύ ξεκαθάρισμα. Η κόπρος του Αυγείου δεν αντέχεται άλλο!
Αυτά. Τα είπα και ξαλάφρωσα. Συριζαίοι και Ανελλάδες, μη μας διαψεύσετε!
Αναγνώστης
