Το αντίδοτο στην Παγκοσμιοποίηση δεν είναι το εθνικό κράτος (με το συγκεντρωτικό πολιτικό του σύστημα), αλλά η τοπική δημοκρατική κοινωνία. Δηλαδή ουσιαστική αποκέντρωση της εξουσίας μέσα στα κράτη. Όσο και αν αυτό ηχεί περίεργα, όσο και αν νομίζουμε το αντίθετο, ότι δηλαδή χρειαζόμαστε μια ισχυρή συγκεντρωτική κρατική εξουσία, εντούτοις η λύση είναι διαφορετική.
Μην μας διαφεύγει ότι η Παγκοσμιοποίηση δημιουργήθηκε από τα εθνικά κράτη με τη βοήθεια της υπερσυγκεντρωτικής εσωτερικής δομής που έχουν. Αυτό το υπερσυγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας δημιούργησε τις εθνικές ολιγαρχίες. Στη συνέχεια, οι εθνικές ολιγαρχίες των εθνικών κρατών, η μία πίσω από την άλλη, αποφάσισαν σιγά σιγά να “γράψουν” κανονικά τα έθνη τους και να συνενωθούν σε μια υπερεθνική διαπλεκόμενη ελίτ, για μεγαλύτερη εκμετάλλευση των λαών.
Έτσι τώρα η δύναμη της Παγκοσμιοποίησης οφείλεται στο ότι στηρίζεται στα κλειστά συγκεντρωτικά κρατικά συστήματα, τα οποία ελέγχει απόλυτα η υπερεθνική ολιγαρχία και από τα οποία έχει αφαιρέσει όμως τις εθνικές κυριαρχίες. Για να απολέσει η Παγκοσμιοποίηση τα στηρίγματά της, θα πρέπει αυτά τα εσωτερικά κλειστά συγκεντρωτικά συστήματα να ανατραπούν και να αντικατασταθούν από εσωτερικά αποκεντρωτικά συστήματα εξουσίας.
Ο εθνικισμός, έστω και με την αμυντική μορφή του, δεν είναι πλέον το αντίδοτο αυτής της κατάστασης. Σαφώς και χρειάζεται εθνική συνείδηση και ζωτικός εδαφικός χώρος κράτους. Όμως χρειάζεται πλέον και αποκέντρωση της εξουσίας μέσα στο ίδιο το κράτος, για το σπάσιμο των ολιγαρχιών που έχουν δημιουργήσει τα συγκεντρωτικά λεγόμενα αντιπροσωπευτικά συστήματα και κατ’ επέκταση το σπάσιμο της διεθνούς ολιγαρχίας.
Επομένως, έτσι όπως είμαστε τώρα, η επιστροφή στα εθνικά κράτη, δεν μπορεί να γίνει. Ούτε η δημιουργηθείσα ήδη παγκοσμίως ολιγαρχική εξουσιαστική ομπρέλα δεν επιτρέπει την επιστροφή στην πρότερη κατάσταση, ούτε αυτή η επιστροφή στο παρελθόν είναι η λύση για το μέλλον. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει την έκπληξη.
Πέτρος Χασάπης