του Νικόλαου Καρατσορή*
Πάμε ξανά, οι τράπεζες πρώτα χορηγούν δάνεια και μετά δημιουργούν λογαριασμούς στο όνομα του δανειολήπτη πιστώνοντας το αντίστοιχο ποσό και αυτό το ονομάζουμε καταθέσεις.
Η ικανότητα των τραπεζών να επεκτείνουν τους ισολογισμούς τους παρέχοντας παραγωγικές πιστώσεις στην πραγματική οικονομία καθορίζεται από το κανονιστικό πλαίσιο της Επιτροπής της Βασιλείας. Αύξηση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας οδηγεί είτε σε αυξήσεις κεφαλαίων είτε σε ανάκληση δανείων. Η επέκταση των τραπεζικών ισολογισμών είναι καθοριστική για την ανάπτυξη του ονομαστικού ΑΕΠ. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ή πλεόνασμα είναι η διαφορά μεταξύ δαπανών και φόρων όπου όμως δαπάνες και φόροι είναι ένα κλάσμα του ονομαστικού ΑΕΠ. Το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι τελικά αντιστρόφως ανάλογα της πιστωτικής επέκτασης. Αύξηση της πιστωτικής επέκτασης οδηγεί σε μείωση του ελλείμματος ενώ μείωση της πιστωτικής επέκτασης οδηγεί σε αύξηση του ελλείμματος.
Στην Ελλάδα, για να μπορέσεις να συλλέξεις περισσότερους φόρους απαιτείται να αποκατασταθεί η….. πιστωτική λειτουργία των τραπεζών. Αυτό έχει ως προαπαιτούμενο την επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων. Η πρόταση για την ίδρυση ενός ενδιάμεσου φορέα αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί, να αφαιρέσει βάρος από τους τραπεζικούς ισολογισμούς για να απελευθερωθούν κεφάλαια και να αποκατασταθεί η πιστωτική λειτουργία. Ακόμη όμως και εάν επιλυθεί τίποτα δεν απαγορεύει στις τράπεζες να συνεχίζουν να μειώνουν τους ισολογισμούς τους ή να χορηγούν μη παραγωγικές πιστώσεις και ειδικά στο τελευταίο το κανονιστικό πλαίσιο είναι ανύπαρκτο. Ειδικά μετά το 1994 η χορήγηση καταναλωτικών δανείων και η χορήγηση πιστώσεων σε εισαγωγικές επιχειρήσεις είναι μία από τις βασικές αιτίες της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.
Εικάζεται ότι η συμφωνία θα περιλαμβάνει δημοσιονομικά μέτρα ύψους 14 δις τα οποία και πάλι εστιάζουν στην αύξηση των φόρων. Πώς όμως θα συλλεχθούν νέοι φόροι εάν οι τράπεζες δεν επεκτείνουν τους ισολογισμούς τους; Αυτό που μένει σε μία ανοιχτή οικονομία είναι να αυξηθεί σημαντικά το εμπορικό πλεόνασμα το οποίο να υπερκεράσει την μείωση της ζήτησης που θα προκαλέσει η μείωση των καταναλωτικών δαπανών λόγω φόρων. Και φυσικά θα ελπίζουμε σε μία ανάκαμψη των επενδύσεων μέσω ληστρικών ιδιωτικοποιήσεων σε ένα περιβάλλον φαυλότητας, ύφεσης και αποπληθωρισμού. Χωρίς μία αναπτυξιακή τράπεζα η οποία θα μοχλεύσει τον ισολογισμό της ας πούμε να φτάσει στο 10%-20% του ΑΕΠ (σενάριο Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανία) η συμφωνία θα είναι λάθος. Οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν και τότε πάλι θα φταίει ότι δεν την εφαρμόσαμε σωστά.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως μέτρα και μηχανισμούς για την ανάπτυξη. Τους πόρους μην τους αναζητάτε στο εξωτερικό, εμείς τους έχουμε, εμείς θα τους εκμεταλλευτούμε. Προϋπόθεση όμως είναι να αλλάξει το ελληνικό δημόσιο και η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Μπορούμε; Εάν έρθει συμφωνία μόνο με 14 δις μέτρα, δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι θα καταρρεύσουμε. Εάν έρθει συμφωνία που θα περιλαμβάνει bad bank και αναπτυξιακή τότε μπορούμε να τα καταφέρουμε και φυσικά με σκληρά μέτρα εφόσον απαντηθεί το ερώτημα ποιος ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να τα εφαρμόσει.
*Ανατύπωση από το Facebook