Γραφει ο Μιχάλης Τζανάκης
Αν και δεν ανήκω στους «φιλόζωους» που περιφέρουν αμήχανα τα μικρά κατοικίδιά τους για την «ανάγκη» τους καθημερινά, νιώθω την υποχρέωση να απευθυνθώ στο σύνολο του ζωικού βασιλείου με αυτήν την επιφυλλίδα!!!
Γνωρίζω ότι δε θα με καταλάβουν καθόλου τα ζώα, λόγω δυσκολίας της ανάγνωσης εκ μέρους τους, αλλά οφείλουμε νομίζω άπαντες ένα τεράστιο «συγγνώμη» στα πάσης φύσεως δίποδα ή τετράποδα ζώα, τα οποία επικαλούμαστε καθημερινά, παρομοιάζοντας ανύπαρκτες ιδιότητές τους με υποτιθέμενες αντίστοιχες ανθρώπινες «συμπεριφορές»!!!
Απαξιωτικά μεν, άστοχα δε, αναφερόμαστε εν είδει ύβρεως σε «γαϊδούρια», «μουλάρια», «κότες», «λαγούς», «σκύλες», «αλεπούδες», «φώκιες», ενώ αν θέλουμε να πάμε σε ακόμα πιο οξείς χαρακτηρισμούς προχωρούμε σε «ύαινες», «τσακάλια», «κοράκια», «γύπες» και πολλά άλλα, που δεικνύουν παντελή έλλειψη ευαισθησίας και ήθους. Η πλήρης δε έλλειψη ανθρωπιάς, ο ακραίος αμοραλισμός αποκαλείται με το άκρως άστοχο ουσιαστικό «κυνισμός», προερχόμενο από το ουσιαστικό ( ο κύων, του κυνός) που σημαίνει στην αρχαία ελληνική γλώσσα « σκύλος».
Οι λέξεις «κτήνος», «κτηνωδία» χρησιμοποιούνται συχνά με αφέλεια και με απόλυτα αυθαίρετο τρόπο, για να χαρακτηρίσουμε «ανθρώπους» που αποκλίνουν από το «ανθρώπινο» είδος. Έτσι καταφεύγοντας στην εύκολη λύση και πονηρά σκεπτόμενοι, εμείς οι κατά τη γνώμη μας φυσιολογικοί άνθρωποι, αποδίδουμε την «απάνθρωπη» συμπεριφορά σε «ζωώδη» ή «κτηνώδη». Βέβαια, όλα αυτά λέγονται ερήμην των φυσιολογικών ζώων ή κτηνών, τα οποία αν ήταν ενήμερα για τους αυθαίρετους χαρακτηρισμούς που αποδίδουμε στους «απάνθρωπους», δηλαδή στα κοινώς λεγόμενα ανθρώπινα «κτήνη», θα μας είχαν μηνύσει οπωσδήποτε!!!
Παρακολουθώντας την επικαιρότητα και το περιστατικό του διεστραμμένου «πατέρα» και της εξίσου ανισόρροπης «μητέρας», ανατριχιάζω στην ιδέα πως το κατά τ’ άλλα πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο με τις δεκάδες χιλιάδες λέξεις, αδυνατεί ν’ αποδώσει τις πράξεις των «γονέων» και καταφεύγει σε χαρακτηρισμούς της «ζωολογίας» για να τις περιγράψει. Ειλικρινά δεν έχω υπόψη μου, απ’ τις λίγες έστω γνώσεις περί πανίδας, κάποιο ζώο περιφερόμενο σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, να προβαίνει σε πράξεις αντίστοιχες των εν λόγω «γονέων»!!! Αντίθετα, και τα πιο άγρια θηρία προστατεύουν με κάθε τρόπο τα μικρά τους και θυσιάζονται ως γονείς γι’ αυτά. Από πού κι ως πού να παρομοιάζονται οι συγκεκριμένοι «γονείς» με οποιοδήποτε ζώο;
Δυστυχώς για το «ανθρώπινο» είδος κι ευτυχώς για το «ζωικό» βασίλειο, η φρικτότερη εκδοχή βιολογικής ύπαρξης ήταν και παραμένει ο «άνθρωπος»! Αλληλοεξοντώνεται επινοώντας τους πιο παράδοξους τρόπους, ενώ την ίδια στιγμή καταργεί τους «φυσικούς» νόμους. Δεν αρκεί το «άλλοθι» του «εξαρτημένου», για να μετριάσει τη φρίκη για το περιστατικό. Δε μετριάζει το σοκ της ελληνικής κοινωνίας, το γεγονός πως θύτης και θύμα δεν είχαν ελληνική καταγωγή. Είναι στιγμές περισυλλογής για όλους μας, διότι κοινωνίες γεννούν καθετί καλό ή κακό συμβαίνει μέσα σ’ αυτές.
Οι «λεπτομέρειες» του αφανισμού ενός τετράχρονου «αγγέλου» που πέταξε στους ουρανούς, για να μεταφέρει το μήνυμα της εξαχρείωσης του «ανθρώπινου» είδους και του υποβιβασμού του σε ό,τι πιο άθλιο και χαμερπές υπάρχει σ’ αυτόν τον πλανήτη, μας είναι αδιάφορες!!!
Αν τα ζώα ήταν ενήμερα για τα «ανθρώπινα», όχι μόνο θ’ αντιδρούσαν στους εις βάρος τους «κτηνώδεις» χαρακτηρισμούς, αλλά θα σηκωνόταν και το πυκνό τους τρίχωμα απ’ την απέχθεια για το «ανθρώπινο» είδος και την κατάντια του.
Η τραγική επικαιρότητα του περιστατικού, ολοκληρώθηκε με την επίσης τραγική δήλωση του αρμόδιου – άραγε και υπεύθυνου(;) – υπουργού που πρόβλεψε ή μήπως πρόκρινε(;) τη φυσική εξόντωση εντός ολίγου του «διεστραμμένου» όντος – όχι δε θα προσβάλλω κανένα κτήνος πλέον!!!
[email protected]
