Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη…
Ενώ σύσσωμος ο ελληνικός λαός αντιλαμβανόμενος τη προμελετημένη και προκαθορισμένη επιλογή του Παπανδρέου να οδηγήσει τη χώρα στο μηχανισμό στήριξης, έχει απορρίψει και αυτόν και τη γελοία κουστωδία των παραφρονούντων, εναπομενόντων ” στελεχών” του, βγαίνουν ακόμη κάποιοι και προσπαθούν να αναβιώσουν το κλίμα που είχαν δημιουργήσει ψάχνοντας για αποδιοπομπαίο τράγο της εθνικής προδοσίας τους με την ατάκα : Ο Καραμανλής φταίει για όλα”
Είναι ο επιθανάτιος σπασμός μπροστά στο ποτάμι των καθημερινών αποκαλύψεων για το στυγνά εγκληματικό τρόπο που συνειδητά επέλεξαν για να διαπράξουν το πιο ιδιαζόντως απεχθές έγκλημα ενάντια σε λαό και χώρα
Γράφει ο Μ. Ιγνατίου στο βιβλίο του και εξηγεί ότι η ίδια η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την αναδιάρθρωση του χρέους :
” Το μεγάλο ρίσκο που αναλάμβανε το Ταμείο με τη χρηματοδότηση της Ελλάδας είχαν αποδεχθεί οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου στην έκθεση τους προς τα μέλη του Δ.Σ. Μετά τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας μίλησαν και άλλοι συνάδελφοί του αναδυομένων χωρών (της Ρωσία, της Αργεντινή, κ.α.) και υποστήριξαν ότι έλειπε από το ελληνικό πρόγραμμα το βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωση του χρέους και έτσι ο κίνδυνος αποτυχίας ήταν πολύ μεγάλος. ΟΙ εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ απάντησαν στην κριτική του ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές απέκλεισαν το ενδεχόμενο αυτό. Το ένα τρίτο των εκπροσώπων του Δ.Σ. υπογράμμισαν ότι όλο το βάρος της επώδυνης αυτής προσπάθειας θα έπεφτε στις πλάτες των Ελλήνων ενώ άφηνε ανεπηρέαστους τους Ευρωπαίους πιστωτές.” 9 Μαρτίου 2010
Ο ίδιος ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει την ενοχή του Παπανδρέου όπου ο Αλμούνια παρέδωσε στην Ελληνική πλευρά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο θα έβαζε τέλος στα δημοσιονομικά προβλήματα, βάσει του συμφώνου Παπαθανασίου – Αλμούνια που εφάρμοζε η κυβέρνηση Καραμανλή. Χωρίς ΔΝΤ, χωρίς μνημόνια, χωρίς εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, χωρίς ΑΙΜΑ.
Το έγγραφο μεταφέρθηκε στον Παπανδρέου, ο οποίος έφτυσε κανονικά τους Ευρωπαίους απαγορεύοντας μάλιστα και στον Παπακωνσταντίνου να απαντήσει! Το ολέθριο υποκείμενο είχε την δική του ατζέντα.
Και όμως τα κουρέλια του Παπανδρέου τολμάνε και τραγουδάνε ακόμα…
Σαν τα σκιάχτρα που μπορεί αν φοβίζουν προς ώρας, αλλά δεν αργείς να αντιληφθείς ότι είναι πια νεκρά…
Το θράσος περισσεύει, αλλά δε λογίζεται πλέον ως σιγουριά…
Ο τρόμος τους άρχισε να διαφαίνεται…
