Θεοφάνης Μαλκίδης
Θράκη: ελλαδική αδιαφορία και τουρκικός εθνικισμός
Μέρος της ομιλίας στην Ημερίδα Ελλάδα- Κύπρος. Αθήνα 24 Ιανουαρίου
Αφού είχε προηγηθεί η εξόντωση, η Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, όπως και του Ποντιακού και του Μικρασιατικού, υπογράφηκε η συνθήκη ανακωχής των Μουδανιών, με την οποία ο ελληνικός στρατός διατάχθηκε να εκκενώσει όχι μόνο την Ιωνία, όπου εκεί πλέον γραφόταν ο τραγικός επίλογος μιας παρουσίας αιώνων, αλλά μέσα σε δεκαπέντε ημέρες και την Ανατολική Θράκη, εκεί όπου υπήρχαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του και εύρωστο ελληνικό στοιχείο. Η πλειοψηφία του θα εγκατασταθεί στην ελλαδική Θράκη, αντιμετωπίζοντας μέχρι σήμερα τις συμπληγάδες της ελλαδικής- κρατικής αδιαφορίας και του τουρκικού εθνικισμού.
Τα εμπόδια ατέλειωτα. Από το “θα σε στείλω στον Έβρο”, μέχρι την κοινή ένταξη Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ το 1952, που μετέτρεψε τη Θράκη σε ένα χώρο συνόρων. Οξύμωρο βεβαίως να στέλνεις να φυλάξουν τα σύνορά σου οι ανεπιθύμητοι και από την άλλη να αποδέχεσαι τον τουρκικό εθνικισμό στην πατρίδα σου.
Στη Θράκη, η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε τα νέα ψυχροπολεμικά δεδομένα και απαίτησε από την Ελλάδα, να μαθαίνουν οι Πομάκοι, όπως και οι Αθίγγανοι την τουρκική γλώσσα. Οι τουρκικές πιέσεις θα συνεχιστούν στην Ελλάδα για τις μουσουλμανικές μειονότητες, ζητώντας την αλλαγή της ονομασίας το 1955 τους σε «Τουρκική» (μειονότητα), πιέσεις που εντείνονταν με την πάροδο του χρόνου και την περαιτέρω προσέγγιση των δύο πλευρών.
Με την ίδια αντίληψη συμπεριφέρθηκαν οι δύο χώρες, το 1951 και το 1968 όταν υπογράφτηκαν τα μορφωτικά πρωτόκολλα που είχαν σαν αποτέλεσμα, την εισβολή του τουρκισμού στη Θράκη, ενώ στο χώρο της πολιτικής, με βασικό όχημα το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, η εισβολή αυτή συνεχίζεται.
Παράλληλα η Θράκη έμεινε έξω από τους κρατικούς προγραμματισμούς που είχαν σχέση με την ανάπτυξή της με αποτέλεσμα να αποτελεί μία από τις πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης, ενώ στα σημερινά μνημονιακά- παρακμιακά χρόνια, η πρόταση για ανάπτυξη είναι η δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών…..
Η διαπίστωση για την οποία πρέπει να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες, πολιτικές, οικονομικές, αναπτυξιακές, εκπαιδευτικές και κοινωνικές, είναι αποκλειστικά μία και μοναδική: Η Θράκη είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες.
Από την μία πλευρά δρα ανενόχλητα ένας ποικιλόμορφος τουρκικός εθνικισμός με εκατοντάδες παραμέτρους, που καθημερινώς εκτείνει τη δραστηριότητά του, προκαλώντας και δυναμιτίζοντας τόσο την ειρηνική συμβίωση, όσο και την ελληνική ασφάλεια και εθνική κυριαρχία. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται, η για χρόνια αδιάφορη Ελλάδα που αγνοεί τη Θράκη και τα προβλήματά της και που έχει μείνει με την πολύχρονη φλυαρία περί ανάπτυξης, «ενσωμάτωσης» ή «ένταξης» της μειονότητας στην ελλαδική κοινωνία, χωρίς να βλέπει τον επεκτατισμό της Τουρκίας και την καταπίεση Ελλήνων πολιτών, χριστιανών και μουσουλμάνων, Πομάκων, Ρομά και τουρκόφωνων. Είναι αναμφισβήτητο και προφανές πως, δεν μπορεί να συνεχιστεί ούτε η τουρκική εθνικιστική πρόκληση η οποία έχει άμεση επίπτωση στις μουσουλμανικές μειονότητες και ειδικότερα στους Πομάκους, πόσο μάλλον δεν μπορεί να συνεχιστεί η αδιαφορία της Ελλάδας για τον κρίσιμο και ζωτικής σημασίας χώρο της Θράκης.