Η Μαριαννα Τολη ξαναζωντανεψε το θεατρο της Κατερινας Βασιλακου

Κείμενο- φωτογραφίες Δημήτρης Κραουνάκης

Κείμενο- φωτογραφίες Δημήτρης Κραουνάκης

Τα τελευταία  χρόνια έγραφα κάποια κείμενα που αφορούσαν κυρίως ανθρώπους που συνεργάστηκα στο θέατρο και την μουσική. Κείμενα που τα «ανέβαζαν» στις σελίδες τους αρκετοί φίλοι στο διαδίκτυο.. Εγραφα κυρίως για ανθρώπους που έχουν «φύγει» και που σχεδόν κανείς δεν τους θυμάται, όπως η Κατερίνα Βασιλάκου, η Καίτη Χωματά, ο Λάκης Παππάς, η Νινή Ζαχά, η κα Αλίκη, η Μαίρη Σοίδου από την Θεσσαλονίκη, η Φρόσω Κοκκόλα, η Κωστούλα Μητροπούλου, η Γιούλα Γαβαλά..

Δυστυχώς τα χρόνια περνούν, μεγαλώνουμε και οι άνθρωποι που αγαπήσαμε ή συμπορευθήκαμε μαζί τους «φεύγουν»..

Πολλές φορές κάτω από τις «αναρτήσεις» κάποιοι.. «φίλοι» έγραφαν στα σχόλια τους: «Εδώ έχουμε τόσα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε και εσύ μας μιλάς για ηθοποιούς που πέθαναν…»

Ισως έχουν δίκιο.. Ας θυμηθούν όμως πόσες φορές κάποιος ηθοποιός μέσα από μια μαυρόασπρη ταινία στην τηλεόραση τους έκανε να ξεχάσουν- έστω για δυο ώρες – τα προβλήματα τους, τις αγωνίες τους..

Εχω να γράψω σχεδόν ένα χρόνο.. Αρκετά. Εγραψα σχεδόν για όλους όσους συνεργάστηκα τα τελευταία 35 χρόνια και για αυτούς που ζουν όπως η Τζένη Ρουσσέα, ο Γιώργος Κατσαρός, η Ελεάνα Απέργη.. Για όσους δεν έγραψα, μάλλον δεν άξιζαν τίποτα..

Αφορμή για να γράψω ξανά ήταν ένα τηλεφώνημα πριν λίγες μέρες από την αδελφή της Κατερίνας Βασιλάκου που με ξάφνιασε ευχάριστα.Το θέατρο της Κατερίνας μας, μου είπε η Νένη Ζερβουδάκη – μετά από πολλές περιπέτειες – πέρασε σε χέρια ευγενικά που ξέρουν να τιμούν τους παλιούς συναδέλφους τους. Πέρασε στα χέρια της αγαπημένης τραγουδίστριας Μαριάννας Τόλη που εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται  με το καλό θέατρο για παιδιά.

Η Μαριάννα επικοινώνησε με την οικογένεια της Κατερίνας ζητώντας κάποιες φωτογραφίες για να τις τοποθετήσει στο φουαγιέ του θεάτρου. Οι «προηγούμενοι» δεν είχαν καταδεχτεί να βάλουν ούτε μία φωτογραφία της ηθοποιού  στο θέατρο που έχει το όνομα της.

Ισως κάποιοι να θυμούνται κείμενα μου όπου καυτηρίαζα την συμπεριφορά ανθρώπων που πήραν στα χέρια τους αυτό το θέατρο μετά τον θάνατο της Κατερίνας Βασιλάκου το 2001.

Αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να δείτε τα κείμενα αυτά εδώ:

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: «ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…»

http://olympia.gr/2011/02/04/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85/

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ…

http://olympia.gr/2011/07/04/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CE%B4/

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…

http://olympia.gr/2012/07/02/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BA%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5/

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: 12 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ..

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ: 24 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…

http://olympia.gr/2013/07/02/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85-12-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1/

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ» ΚΑΙ Η.. «ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ» ΤΗΣ…ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΕΙΔΗΣΗΣ…

http://olympia.gr/2014/01/05/%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5/

Οποιος διάβασε  κάποια από τα πιο πάνω κείμενα, καταλαβαίνει πόσο μεγάλη ήταν η χαρά μου όταν έμαθα ότι επιτέλους το θέατρο που φτιάξαμε με πολλούς κόπους και αγωνίες με την Κατερίνα πέρασε σε χέρια που το αγάπησαν.

Μετά το τηλεφώνημα της αδελφής της Κατερίνας, επικοινώνησα με την Μαριάννα Τόλη. Παρ όλο που ήταν «αρρωστούλα», όπως μου είπε – νοσηλευόταν μάλιστα- την άκουσα να μιλά με ενθουσιασμό για το θέατρο, για τις εργασίες ανακαίνισης του, διέκρινα την αγάπη που νιώθει για την Κατερίνα, «Η Κατερίνα μου», είπε κάποια στιγμή…

Στα 35 χρόνια που ήμουν στο χώρο του θεάτρου, αλλά και της παραγωγής συναυλιών, δεν είχε τύχη να  γνωρίσω την Μαριάννα, ούτε να συνεργαστώ μαζί της. Νομίζω ότι μια φορά την είχα συναντήσει, 1982-1983 ίσως ήταν, στο studio  της Κάτε Παπανικολάου και της Μαρίας Ζαχούρ – αγαπημένες φίλες και οι δύο που έφυγαν νωρίς – που έκαναν τότε τα εξώφυλλα του «Ρομάντσου» ενώ εγώ έγραφα την συνέντευξη της εβδομάδας στο θρυλικό εκείνο περιοδικό.

Την συμπάθησα αμέσως την Μαριάννα με τον τρόπο που μου μίλησε στο τηλέφωνο. Κλείσαμε ραντεβού στο θέατρο χθες Κυριακή, λίγο πριν την παράσταση της «Παπλωματούς» που παρουσιάζει αυτό τον χειμώνα η Παιδική της σκηνή.

Δέκα πέντε χρόνια είχα να μπω σε αυτό το θέατρο. Μια φορά πέρασα απ έξω πριν έξι χρόνια. Καταλαβαίνετε την συγκίνηση μου όταν έφτασα εκεί. Θυμόμουν την Κατερίνα όταν με πρωτοπήγε σε αυτή την παλιά ξυλαποθήκη που είχε αποφασίσει να στεγάσει τα όνειρα της. Στεκόταν στο απέναντι πεζοδρόμιο κοιτάζοντας το κτίριο.. Ισως σκεφτόταν τι την περίμενε αναλαμβάνοντας αυτό το τεράστιο – για τις δυνατότητες μας – έργο..

Με συγκίνηση είδα το όνομα της ξανά γραμμένο στην πρόσοψη και το θέατρο ολόκληρο εξωτερικά φρεσκοβαμμένο και περιποιημένο.

Εντύπωση μου έκανε μια μικρή επιγραφή σε μια γωνιά «Παιδική σκηνή Μαριάννας Τόλη». Θα μπορούσε να έχει γράψει το όνομα της από την μια άκρη του θεάτρου μέχρι την άλλη, δικό της δεν είναι; Μου θύμισε η κίνηση της αυτή παλιούς καλλιτέχνες που είχα την τύχη να γνωρίσω και να δουλέψω μαζί τους – την κα Αλίκη, τον Μάνο Κατράκη, την Ελσα Βεργή, την Τζένη Ρουσσέα – με πόση σεμνότητα αντιμετώπιζαν την προβολή τους..

Μπαίνοντας στο θέατρο πάνω από το ταμείο μια παλιά – αλλά χαρακτηριστική φωτογραφία από το σινεμά – της Κατερίνας… Δέκα πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της η Κατερίνα ξανά.. «γύρισε» στο θέατρο της!!!

Εντύπωση μου έκαναν και οι φωτογραφίες του Μάνου Κατράκη, της Ελλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χόρν στην είσοδο του θεάτρου. Σεβασμό δείχνει αυτό, ίσως και την αγάπη της Μαριάννας στους τρεις αυτούς κορυφαίους ηθοποιούς. Όμως δεν με βρίσκει σύμφωνο οι τοποθέτηση της φωτογραφίας τους στην είσοδο του θεάτρου. Δεν έπαιξαν ποτέ σε αυτό τον χώρο. Μόνο τότε θα ήταν δικαιολογημένη η  τοποθέτηση των φωτογραφιών τους.  Εκεί ήθελα μια φωτογραφία της Μαριάννας να υποδέχεται τους θεατές με το όμορφο χαμόγελο της..

Την συνάντησα στο φουαγιέ του θεάτρου, ανάμεσα σε δεκάδες παιδιά που ήρθαν με τους γονείς τους αυτό το κρύο πρωινό να δουν την «Παπλωματού» [ασφυκτικά γεμάτο το θέατρο!]. Η ίδια φρόντιζε για όλα…Το ίδιο και οι καλοί συνεργάτες της..

Ασε το θέατρο. Αγνώριστο. Ένα καινούργιο θέατρο, όλα τα έφτιαξε από την αρχή, φουαγιέ, πλατεία, καμαρίνια, βοηθητικοί χώροι, η υπέροχη τεράστια σκηνή….

Ένα σύγχρονο θέατρο από κάθε άποψη. Και το κυριότερο. Εβλεπες ότι όλα έγιναν με αγάπη…

Μετά από δέκα πέντε χρόνια ξανά μπήκα στο γραφείο μου.. Θυμήθηκα την Κατερίνα μου όταν εκεί προσπαθούσαμε να λύσουμε τα τεράστια προβλήματα κατασκευής και λειτουργίας αυτού του χώρου, όταν προσπαθούσαμε να ξεφύγουμε από παγίδες που  μας έστηναν κάποιοι αετονύχηδες…

Σε κάθε γωνιά αυτού του θεάτρου χθες Κυριακή «έβλεπα» την.. Κατερίνα..

Δεν την είχα δει ποτέ χαρούμενη μέσα σε αυτό το χώρο.. Μας έπνιγαν τότε τα προβλήματα.. Σήμερα την «έβλεπα» χαρούμενη..

Σαν να χαιρόταν που κάποιος άνθρωπος – και μάλιστα μια γυναίκα  – «αγκάλιασε» αυτό το χώρο, τον φρόντισε, τον προχώρησε ένα βήμα πάρα πέρα..

Τις σκέψεις μου διέκοψε το τρίτο κουδούνι.. Η παράσταση της «Παπλωματούς» άρχιζε.. Είχα υποσχεθεί στην Μαριάννα ότι θα την έβλεπα.. Χρόνια έχω να πάω σε θεατρική αλλά και μουσική παράσταση, δεν θέλω πια…

Η «Παπλωματού» είναι ένα μιούζικαλ εμπνευσμένο από το βραβευμένο παραμύθι των Τζεφ Μπραμπώ-Γκέηλ Μάρκεν που διασκεύασε και σκηνοθέτησε η Μαριάννα Τόλη.

Όπως διαβάζω στο πρόγραμμα, το θέμα του έργου «είναι η καλοσύνη και η γενναιοδωρία, ενώ μέσα από τις εικόνες δείχνει τον τρόπο που η ανιδιοτελής προσφορά μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία. Οι πλούσιοι ηθελημένα γίνονται φτωχοί και βιώνουν την χαρά της αλληλεγγύης.

Πρόκειται για την ιστορία της γενναιόδωρης παπλωματούς που φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα του κόσμου και τα χαρίζει στους φτωχούς και για τον άπληστο βασιλιά που μέσα στο παλάτι του έχει μαζεμένους όλους τους θησαυρούς του κόσμου και ψάχνει εκείνον που θα του χαρίσει έστω ένα χαμόγελο. Θα φτιάξει η παπλωματού ένα πάπλωμα για τον βασιλιά; Κι ο βασιλιάς θα μάθει  τι σημαίνει να προσφέρεις; Μπορεί η παπλωματού να διδάξει στον βασιλιά την τέχνη της ευτυχίας; Κι αυτός τελικά τι θα τους κάνει όλους αυτούς του θησαυρούς που έχει μαζεμένους»

Την χάρηκα την παράσταση αυτή. Δώδεκα νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια παίζουν, χορεύουν, τραγουδούν με κέφι, επικοινωνούν με τους μικρούς θεατές που τραγουδούν και αυτοί συμμετέχοντας στην παράσταση του έργου..

Αξίζει να αναφέρω τα ονόματα τους: Αντιγόνη Ψυχράμη, Σωκράτης Μαϊδώνης, Αννα Φιλιππάκη, Στέλιος Κέλερης, Σταύρος Βόλκος, Βερονίκη Κυριακοπούλου, Γιώργος Βούντας, Κέλλυ Γιακουμάκη, Γιάννης Πλιάκης, Δήμητρα Γιακουμόγλου, Μαρία Δελετζέ.

Το ρόλο της μεγάλης παπλωματούς ερμηνεύει η Μαριάννα Τόλη που όμως δεν έπαιξε στην χθεσινή παράσταση μια και ήταν.. «αρρωστούλα», μόνο μίλησε στην αρχή της παράστασης, έβαλε στο κλίμα τους μικρούς θεατές, τους έβαλε να τραγουδήσουν μαζί της..

Θα κλείσω αυτό το κείμενο μ ένα μικρό σημείωμα της Μαριάννας στο  πρόγραμμα της παράστασης.

«Πάντα με συγκινούσε η καλοσύνη και η γενναιοδωρία. Πιστεύω πως δεν έχουμε λόγο ύπαρξης εμείς οι άνθρωποι αν δεν μετουσιώνουμε τα άγρια ένστικτα, τους εγωισμούς και τις επιθυμίες σε κάτι ευγενέστερο, λεπτότερο. Με θλίβει να βλέπω παιδιά να χάνονται  στο κόσμο του ιντερνετ χωρίς χώρο και χρόνο στην ψυχή τους για κοινωνική προσφορά και για ουσιαστική επικοινωνία. Νομίζω πως το έργο επέλεξε εμάς για να τους το θυμίσουμε.»

Αγαπητή Μαριάννα, όπως σου είπα μετά το τέλος της άψογης παράστασης σου, να είσαι γερή, δυνατή και να επιστρέψεις σύντομα και πάλι στην σκηνή…

Σε ευχαριστώ για την συγκίνηση που μου πρόσφερες χθες..

Είδα με τι αγάπη έφτιαξες αυτό τον χώρο από την αρχή..

Καλή δύναμη και καλή τύχη  σ εσένα και το θέατρο σου..

Φωτογραφίες:

1. Η Κατερίνα Βασιλάκου σε μια από τις τελευταίες φωτογραφίες της το 1999.
2. Η Μαριάννα Τόλη από εξώφυλλο του περιοδικού «Ρομάντσο» [φωτο Κάτε Παπανικολάου]
3. Η Μαριάννα Τόλη «Παπλωματού»[φωτο από το πρόγραμμα]
4. Η πρόσοψη του θεάτρου σήμερα.
5. Επιτέλους ξανά το όνομα της Κατερίνας στην επιγραφή του θεάτρου.
6. Σε μια.. γωνιά το όνομα της Μαριάννας Τόλη!
7. Η Κατερίνα επιστρέφει στο θέατρο της! Ξανά η φωτογραφία της στο χώρο..

8-9. Η Μαριάννα Τόλη ξανά ζωντάνεψε το θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου»

[φώτο από την χθεσινή παράσταση]

10. Ο εκπληκτικός θίασος της «Παπλωματούς»[φωτο από το πρόγραμμα]
11. Η Κατερίνα Βασιλάκου [μόλις διακρίνεται] το 1997 έξω από την αποθήκη

που έγινε θέατρο.