Και ενώ η κρίση συνεχίζεται αμείωτη και πολλά προβλήματα,παλαιά και νεο-εμφανιζόμενα απαιτούν λύσεις,ένας νέος κύκλος δημοσιευμάτων αυτές τις ημέρες ,αποκαλυπτικά σκανδάλων και διαπλοκής,μας επιβεβαίωσε κάτι που όλοι υποπτευόμασταν:
– ότι στο πεδίο που εφάπτονται η πολιτική με την οικονομική εξουσία και την λεγόμενη τέταρτη εξουσία, των Μέσων Ενημέρωσης, μαίνεται ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος.Τα στιλέτα έχουν βγει από τις θήκες τους και ανεβο-κατεβαίνουν αλύπητα.Η “τράπουλα” ξαναμοιράζεται με συμμετοχή και νέων παιχτών;-Θα δούμε…
Πάντως,σε αυτή την φάση είδαμε ανάμεσα στους συμπλεκομένους να πρωταγωνιστούν και δύο ιερά ονόματα,έναν από τον χώρο του τύπου και από την άλλη πλευρά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας.!
Και όλοι μαζί,να απευθύνονται προς εμάς,τον λαό, με πειστικότητα και επιχειρήματα ότι ο εκμηδενισμός και η εξάλειψη του αντιπάλου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την παραπέρα ομαλή πορεία της Δημοκρατίας και του τόπου,ότι είναι αγώνας προς το κοινό συμφέρον.Συνεπικουρούμενοι και παρατάσσοντας στρατιές δημοσιογράφων μισθοφόρων,λειτουργών του τύπου και μαχητών της αλήθειας,εξοπλίζοντάς τους με σωρεία εγγράφων, αποκαλύψεων,εκμυστερεύσεων και με άλλα όπλα κατάλληλα για τους απαιτούμενους εκβιασμούς.
Δεν μπορώ να κρίνω άν έχουν δίκιο και σε ποιο βαθμό σ΄αυτά που λένε,αυτό που συμπεραίνω είναι ότι πρόκειται για ιδιαίτερα ευφυή άτομα και ικανά στην επικοινωνία και αυτό μου προκαλεί την επιφυλακτικότητα για το άν τα κίνητρά τους είναι κάποιες εμμονές ως προς την αλήθεια, εμπάθεια ή άλλες ταπεινότερες σκοπιμότητες.Γιατί όπως είναι φυσικό, ο καθένας θα ισχυρίζονταν ότι μοναδικό του κίνητρο είναι η αποκάλυψη της αλήθειας και η συνεισφορά στην εξυγίανση της δημόσιας ζωής,κλπ…Μιά ερώτηση μόνο θα ήθελα να απευθύνω σε όλους αυτούς και σε όσους υπηρετούν την λεγόμενη «αποκαλυπτική δημοσιογραφία»:-Πιστεύουν ότι συνέβαλλαν θετικά ώστε να ασκείται πλέον η πολιτική στην χώρα μας με όρους ηθικής;
-Λειτούργησε αυτό αποτρεπτικά;
-Πέραν από τις επιφυλάξεις μου ως προς αυτό,το θεωρητικά τουλάχιστον ζητούμενο,βλέπω τρεις τουλάχιστον αρνητικές επιπτώσεις:
1) Η χώρα δυσφημίστηκε όσο δεν παίρνει άλλο στα πέρατα του κόσμου,με ανυπολόγιστες δυσάρεστες συνέπειες,ως η ποιο διεφθαρμένη και αναξιόπιστη χώρα στον κόσμο.Έγινε βέβαια και η σχετική “διαφήμιση” ως προς αυτό και από ολόκληρη σχεδόν την πολιτική ηγεσία,πρώην υπουργούς και Πρωθυπουργούς.Δεν μας διαβάζουν όμως και μας ακούν μόνο μέσα στην χώρα, αλλά με μεγαλύτερη προσοχή στο εξωτερικό,οι ξένοι.από ό,τι φαίνεται…
Τον Τζοχατζόπουλο δεν τον πληρώσαμε άπαξ με τα εκατομμύρια που ιδιοποιήθηκε,αλλά τον θόρυβο αυτής της υπόθεσης πληρώνουμε και σήμερα ακόμη.Και μιλάμε για μια περίπτωση που είχε πέρας,με το όποιο πενιχρό όφελος για το Δημόσιο,οι περισσότερες εχάθησαν κάπου στην διαδρομή προς την εκκαθάριση! -Ίσως θα μας έρχονταν φθηνότερα σαν χώρα αν του τα χαρίζαμε, με τις ευχές μας μάλιστα για καλοφάγωτα¨!!!.
2)Καταστήσαμε την Δικαιοσύνη επιδιαιτητή της πολιτικής μας ζωής,την χώρα όλη ή τουλάχιστον όσους συμμετέχουν στην δημόσια ζωή οιονεί υπόδικους.Η χώρα ολόκληρη μια απέραντη δικαστική αίθουσα,Best sellers αναγνώσματα οι δικογραφίες και στο βάθος η πύλη των φυλακών.Η χαρά των δικηγόρων και των κάθε λογής εκβιαστών! Καμιά πρωτοβουλία,καμία δραστηριότητα δεν μπορεί να αναληφθεί από κανέναν όταν πάνω από το κεφάλι του επικρέμεται η Δαμόκλειος σπάθη,η ρομφαία της δικαιοσύνης ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσουμε.Ο κάθε αξιωματούχος ξέρει πια ότι δεν θα λογοδοτήσει στα αρμόδια όργανα ή στον λαό που τον εξέλεξε,αλλά στον αρμόδιο εισαγγελέα,ανακριτή κλπ…
Προοπτική που δρα αποτρεπτικά και αποθαρρύνει την ανάμιξη στα κοινά σε άτομα σοβαρά και αξιόλογα και με διάθεση προσφοράς.Τρελλοί είναι να μπλέξουν,τώρα;Και έτσι αφήνεται ελεύθερο το περιθώριο να αναδεικνύονται άτομα με περιορισμένες αναστολές και τυχοδιωκτικό χαρακτήρα και με κίνητρα ιδιοτελή.
Έτσι απενοχοποιείται και ο Λαός και μπορεί να κάνει τις επιλογές του με την γνωστή ανευθυνότητα και επιπολαιότητα.
3)Μήπως τουλάχιστον ικανοποιήθηκε με αυτές τις αποκαλύψεις και το «ξεφωνητό», το λεγόμενο Κοινό περί Δικαίου αίσθημα και λειτούργησε διδακτικά;
Εντάξει,καταχραστές,διεφθαρμένοι υπάλληλοι και αξιωματούχοι και παλιάνθρωποι και προδότες υπήρχαν πάντα,αλλά τώρα στην χώρα μας αυτά τελείωσαν,ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του-Μαχητές, αμύντορες της ηθικής και της διαφάνειας στον δημόσιο βίο επαγρυπνούν,περνούν από κόσκινο κάθε δικαιοπραξία,μελετούν χιλιάδες σελίδες δικογραφιών και νομικών κειμένων,με αφιλοκέρδεια και χωρίς υστεροβουλία και για το κοινό καλό φυσικά,λασπώνουν και λασπώνονται,εκτίθενται σε κινδύνους!-Το αποτέλεσμα;
-Η κοινή άποψη:Είδες που στά έλεγα,τίποτε δεν γίνεται,όλοι το ίδιο είναι,ποιος έχει το μέλι και δεν θα φάει,άστους να βγάλουν τα μάτια μόνοι τους,κλπ..
Δεν νομίζω να ακούγονται αυτά για πρώτη φορά,από εδώ και δεν νομίζω ότι διαμορφώνουν τις καλύτερες συνθήκες για να βγούμε από την κρίση.!
Ο δημοσιογράφος δεν υποκαθιστά τον αστυνομικό,τον δικαστικό ανακριτή ή άλλον εντεταλμένο από τη Πολιτεία αρμόδιο,αλλά προσπαθεί προβάλλοντας ανάλογα παραδείγματα να υποδεικνύει στους αναγνώστες ή ακροατές του, στους πολίτες της χώρας,την ανάγκη να κάνουν υπεύθυνες επιλογές ώστε να περιορίζονται όσο είναι δυνατόν αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα!
Στις πολιτικές μας επιλογές λοιπόν να αναζητούμε τις ευθύνες και αυτές να μεμφόμαστε και όχι να αναζητούμε σωτήρες.Γιατί πολλοί βέβαια, αυτόκλητοι Ζορρό, θα προστρέξουν,αλλά έλα μετά εσύ να ανακαλύψεις τον λόγο της πρόθυμης θυσίας τους!
KON MAR
