Την επιστροφή κλεμμένων αρχαιοτήτων, όπως τα Γλυπτά του Παρθενώνα, στις χώρες προέλευσής τους ζητεί ο αρθρογράφος του Guardian Τζόναθαν Γκλένι, σε άρθρο υπό τον τίτλο «Από τα Ελγίνεια μάρμαρα στο κοκοράκι του Κέμπριτζ, είναι ώρα να επιστραφούν τα κλεμμένα αγαθά».
«Ήλθε ο καιρός οι αποικιοκρατικές δυνάμεις να επιστρέψουν πολλά από τα αντικείμενα που πήραν από πιο αδύναμα ή κατακτημένα έθνη» γράφει χαρακτηριστικά και, προκειμένου να στηρίξει τη θέση του, τονίζει:
«Αν η ανάπτυξη αφορούσε μόνο την οικονομία, τότε το πού βρίσκονται τα αρχαία κειμήλια δεν θα είχε σημασία, εκτός αν είχαν ιδιαίτερα υψηλή χρηματική αξία. Αλλά, δεν είναι έτσι. Η ανάπτυξη αφορά τον πολιτισμό, τη δύναμη της εθνικής και φυλετικής ταυτότητας, την ανύψωση όλων των χωρών στο επίπεδο του διεθνούς σεβασμού, που μέχρι σήμερα αποδίδεται μόνο σε ελάχιστες (χώρες)».
Σύμφωνα με τον Γκλένι, οι κλεμμένες αρχαιότητες πρέπει να επιστραφούν για δύο λόγους:
«Πρώτον», όπως σημειώνει, «είναι θέμα δικαιοσύνης. Αναπόφευκτα, εξαιτίας της συλλογικής ‘μυωπίας’ με την οποία τα πλούσια έθνη λειτουργούν, τα μουσεία μας δεν αντιμετωπίζονται ως αποθήκες κλεμμένων αγαθών, αλλά παρουσιάζονται ως ‘φύλακες’ ιστορικών αντικειμένων για το καλό της ανθρωπότητας […]».
«Καθώς, όμως, προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τους δεσμούς μεταξύ των χωρών, με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και όχι τη λεηλασία, τι πιο συμβολικό από τη σταδιακή επιστροφή πολλών εκ των μυριάδων αντικειμένων που αφαίρεσαν ταξιδιώτες, κατακτητές και υπάκουοι δημόσιοι υπάλληλοι;» διερωτάται.
Ο δεύτερος λόγος κατά τον Γκλένι είναι και ο πιο σημαντικός:
«Η περιήγηση σε ένα μουσείο του Λονδίνου, με συναδέλφους σου από ανεπτυγμένες χώρες, σού υπενθυμίζει το προνόμιο τού να έχεις πρόσβαση σε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας. Αυτό που μπορούν να δουν οι Λονδρέζοι (και όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν το Λονδίνο) είναι διαθέσιμο για τον περισσότερο κόσμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Μπορείς να μάθεις πολλά περισσότερα με μία μισάωρη βόλτα στο Βρετανικό Μουσείο από ό,τι με τη μελέτη εβδομάδων. Γιατί οι Βρετανοί να έχουν το προνόμιο να βλέπουν τους θησαυρούς του κόσμου; Δεν είναι καιρός να αναπτύξουμε δημιουργικούς τρόπους, ώστε να εξασφαλίσουμε πως όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά στη Βρετανία, όταν τριγυρνούν σε μουσεία δίνοντας ελάχιστη προσοχή και κολλώντας τσίχλες σε αρχαία γλυπτά;».
«Αν η ανάπτυξη αφορούσε μόνο την οικονομία, τότε το πού βρίσκονται τα αρχαία κειμήλια δεν θα είχε σημασία, εκτός αν είχαν ιδιαίτερα υψηλή χρηματική αξία. Αλλά, δεν είναι έτσι. Η ανάπτυξη αφορά τον πολιτισμό, τη δύναμη της εθνικής και φυλετικής ταυτότητας, την ανύψωση όλων των χωρών στο επίπεδο του διεθνούς σεβασμού, που μέχρι σήμερα αποδίδεται μόνο σε ελάχιστες (χώρες)».
Σύμφωνα με τον Γκλένι, οι κλεμμένες αρχαιότητες πρέπει να επιστραφούν για δύο λόγους:
«Πρώτον», όπως σημειώνει, «είναι θέμα δικαιοσύνης. Αναπόφευκτα, εξαιτίας της συλλογικής ‘μυωπίας’ με την οποία τα πλούσια έθνη λειτουργούν, τα μουσεία μας δεν αντιμετωπίζονται ως αποθήκες κλεμμένων αγαθών, αλλά παρουσιάζονται ως ‘φύλακες’ ιστορικών αντικειμένων για το καλό της ανθρωπότητας […]».
«Καθώς, όμως, προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τους δεσμούς μεταξύ των χωρών, με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και όχι τη λεηλασία, τι πιο συμβολικό από τη σταδιακή επιστροφή πολλών εκ των μυριάδων αντικειμένων που αφαίρεσαν ταξιδιώτες, κατακτητές και υπάκουοι δημόσιοι υπάλληλοι;» διερωτάται.
Ο δεύτερος λόγος κατά τον Γκλένι είναι και ο πιο σημαντικός:
«Η περιήγηση σε ένα μουσείο του Λονδίνου, με συναδέλφους σου από ανεπτυγμένες χώρες, σού υπενθυμίζει το προνόμιο τού να έχεις πρόσβαση σε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας. Αυτό που μπορούν να δουν οι Λονδρέζοι (και όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν το Λονδίνο) είναι διαθέσιμο για τον περισσότερο κόσμο μόνο μέσα από τα βιβλία. Μπορείς να μάθεις πολλά περισσότερα με μία μισάωρη βόλτα στο Βρετανικό Μουσείο από ό,τι με τη μελέτη εβδομάδων. Γιατί οι Βρετανοί να έχουν το προνόμιο να βλέπουν τους θησαυρούς του κόσμου; Δεν είναι καιρός να αναπτύξουμε δημιουργικούς τρόπους, ώστε να εξασφαλίσουμε πως όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά στη Βρετανία, όταν τριγυρνούν σε μουσεία δίνοντας ελάχιστη προσοχή και κολλώντας τσίχλες σε αρχαία γλυπτά;».