Ώρα καθρεφτίσματος

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
 
Εκπλήσσουν δυσάρεστα οι αντιδράσεις σχετικά με:
– Τον προσεχή εκλογικό νόμο. – Την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό του Αζερμπαϊτζάν.
1. Πάγια θέση /απαίτηση της “Αριστεράς” ήταν η καθιέρωση της απλής και άδολης Αναλογικής ως μόνιμου, σταθερού, έντιμου και γνήσια αντιπροσωπευτικού της βούλησης του Εκλογικού Σώματος.
Προσωπικά ήμουνα κάποτε υπέρ των μονοκομματικών Κυβερνήσεων ώστε να διασφαλίζεται κυβερνητική σταθερότητα και να αποφεύγεται η Ιταλοποίηση.
Διαψεύστηκαν -στην πράξη – οι προσδοκίες μου.
Εξ αυτού του λόγου, αλλά και για να εκπροσωπούνται όλες οι τάσεις , νομίζω ότι πρέπει να καθιερωθεί το σύστημα της Απλής (Ανα)λογικής.
Επιπρόσθετα η καθιέρωση /επιλογή ενός συγκεκριμένου , πάγιου Εκλογικού Συστήματος θα καταργήσει την κομματοσυναλλαγή, τις συνεχείς τροποποιήσεις , τα αυθαίρετα φαιδρά … “bonus” κ.ο.κ.
Τελευταίο φρούτο /επιδόρπιο το bonus των 50 εδρών (!).
Τώρα σκέπτονται να τις μειώσουν κάπως: 30,20 ή …..
Υπάρχει όμως και το κωμικοτραγικότερο: Οι ίδιοι “Αριστεροί” που πάλευαν για δεκαετίες για την Απλή Αναλογική, τώρα βολεύονται με (υπερ) ενισχυμένη και, πιθανόν, αύριο με πλειοψηφικό!
Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε να τους παίρνετε στα σοβαρά.
 
2. Μέσα σε εορταστική ατμόσφαιρα (μήπως και εθνική υπερηφάνεια;) εγκαινιάστηκε το όντως σημαντικό έργο του Αγωγού, από τους Κυβερνώντες . Ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που ως – τότε – Αντιπολίτευση εναντιώθηκαν σφόδρα για το ίδιο έργο.
Ειλικρινά δεν εκπλήσσομαι. Είθισται (και έξεστιν) οι πολιτικοί να ρέπουν προς τις ανακολουθίες , τα ψέματα, την προσαρμογή της συμπεριφοράς τους ανάλογα με ποιά έδρανα καταλαμβάνουν , συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης.
Το αντίθετο θα με εξέπλησσε επειδή έχω πλέον πειστεί πως η μοναδική οδός που οδηγεί προς την εξουσία είναι η λεωφόρος του ψεύδους και της εξαπάτησης!
Θυμίζω τα πολύ τελευταία: “Λεφτά υπάρχουν” διαβεβαίωνε ο κος αχθοφόρος ονόματος και μας πήγε – με όλη του την ειλικρίνεια στο ΔΝΤ και την Τρόικα / Κουαρτέτο , προφανώς για να …. πάρουμε και άλλα (ως ….αχόρταγοι δανειολήπτες!).
Επακολούθησε τεχνοκρατική Κυβέρνηση, αλλά η ΝΔ βιάστηκε – αφρόνως και ανευθύνως- να κυβερνήσει …..”αντιμνημονιακά “. Μετά από ειδυλλιακούς περιπάτους στο Ζάππειο επηρεάστηκε και κυβέρνησε …… μνημονιακά !.
Και (απο)τελειώνεται η υπόθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που ήρθε στην εξουσία υποσχόμενο μια καθαρή, έντιμη “αριστερή ματιά”, “ηθικά πλεονεκτήματα” και άλλα παρόμοια φληναφήματα.
Τώρα το πόπολο σχολιάζει πικρόχολα την ασυνέπεια, τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, αγανακτεί και βρίζει.
Δεν είναι άδικο; Δεν γνώριζε; Δεν ψήφισε; Τώρα τι θέλει; Ψάχνει για αποδιοπομπαίους τράγους; Δεν είναι άδικο και άνανδρο;
 
ΥΓ Επειδή οι πολιτικάντηδες δεν πρόκειται να αλλάξουν, καλό θα ήταν οι πολίτες να κοιταχτούν στον καθρέφτη τους μήπως και …..