Η συγκέντρωση των #Παραιτηθειτε ήταν η τέλεια παγίδα για τον αρχηγό της ΝΔ καθώς όλοι ήξεραν οτι θα αποτύχει και τωρα κατηγορούν την ηγεσία του κόμματος για την αποτυχία μιας συγκέντρωσης που υποτίθεται ήταν ακομμάτιστη και πρωτοβουλία απλών πολιτών.
Συγκεκριμένα η άδεια πλατεία και αποτυχία της σγκεντρωσης αλλάζει τις ισορροπίες και τις καταστάσεις στη ΝΔ.
Το εσωκομματικό παζλ στη Συγγρού αποκτά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Το κλίμα στο εσωτερικό της ΝΔ κωδικοποιείται ως εξής:
-ο Κ. Μητσοτάκης κατηγορείται ότι λειτούργησε ως συγκεντρωσιάρχης των «παραιτηθείτε». Δηλαδή ως συγκεντρωσιάρχης μίας αποτυχημένης συγκέντρωσης.
-ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε στη Βουλή τρία λεπτά εναντίον της αντισυγκέντρωσης των αντιεξουσιαστών. Δεν έχει ένα άνθρωπο στην Αστυνομία να τον ενημερώσει ότι δεν θα γινόταν η αντισυγκέντρωση;
-ο Κ. Μητσοτάκης κατηγορείται ότι εξαντλείται σε τακτικές κινήσεις χωρίς όμως στρατηγική και πολιτική σκέψη. Για παράδειγμα επιμένει να μιλά για «κοινοβουλευτικό αυταρχισμό» βγάζοντας από το σκόπευτρο τον Τσίπρα και βάζοντας τον… Βούτση.
-στη ΝΔ ήδη ψάχνουν να φορτώσουν την ευθύνη για την συγκέντρωση του Συντάγματος.
Ως πρώτο και πιο εύκολο θύμα εμφανίζεται ο δημοσκόπος και επικοινωνιολόγος Τάκης Θεοδωρικάκος, τον οποίο ορισμένοι παλαιοί του στενού πυρήνα του Μητσοτάκη τον βλέπουν με μισό μάτι.
-στο επιτελείο Κυριάκου υποβόσκει κόντρα ανάμεσα στον υπεύθυνο τύπου Μακάριο Λαζαρίδη και τον Τάκη Θεοδωρικάκο. Μάλιστα στον πρώτο βγήκε κίτρινη κάρτα με αφορμή μία παραπολιτική διαρροή κατά του Θεοδωρικάκου σε φιλοπαραταξιακή εφημερίδα.
-στην παράταξη Σαμαρά έχει προκαλέσει εντύπωση η φράση «παρένθεση Κυριάκου» που ειπώθηκε την Δευτέρα.
-στη ΝΔ όλο και περισσότεροι υποψιάζονται ότι ο Αντώνης Σαμαράς αναζητά την ιστορική του δικαίωση μέσα από μία ενδεχόμενη υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
-οι καραμανλικοί απείχαν από την συγκέντρωση των «παραιτηθείτε», όπως σας αποκαλύψαμε. Όσα είπε στη Νέα Σμύρνη ο Κώστας Αχ. Καραμανλή δείχνουν ότι θέλουν να εκφράσουν την κεντροδεξιά του μέτρου και της ευθύνης.
-οι φιλοδοξίες και οι προσωπικές στρατηγικές των μεγαλομεσαίων στελεχών (Γεωργιάδη, Βορίδη) φουντώνουν όσο η ηγεσία δεν βρίσκει περπατησιά.